Vi er her enno. Og vi trener

Det blir litt lite blogging, men sånn er det når matmor jobbar for mykje, reiser for mykje og Ekko byrjar bli ein moden mann.

Men i går var det bare å pakke snippsekken og dra til Sælandsskogen. Der venta Silja, Kira og Scott med matmødre. Alle like klar til å trene.

Det var litt vind i dag, men som alltid på Jæren, kjem den frå dei fleste kantar. På midtlina frå ei retning og i skogen frå motsett. Ja, ja. Hundane fiksar slik på sitt vis dei.

Ekko var 4.hund ut. Han var kjempeivrig på veg mot startpunktet. Visste godt ka som skulle skje og dette er kjekt! Det er forresten ein egen fryd å trene rundering når ein ser på hundane. Så ivrige, så glade. Dei elskar det.

Gry og Marina var figurantar. Dei sit klar uti skogen med leiker (Ekko er blitt heilt gira på å leike), godbitar og lausbitt. Første slag er direkte i leik. Full fart rett ut. Figurant blir passiv når ho får beskjed og Ekko kjem i fullt firsprang. Får eit lite rop frå meg når han nærmar seg slik at kryssinga foregår like ved meg. Flott kryssing. Og rett i leik hjå neste figurant..
Så er det direkte over til neste figurant. No skal han hente lausbittet. Inn  kjem han i full fart og har så vidt tid til å vente på at eg skal seie vis. Men han ventar. Skikkeleg ivrig. Eg er imponert over kor kjapt han tar overgangen frå rett i leik til full melding.
Han får to slag til med full melding. Farten og iveren er stor. Har eit tenkjeslag. Dvs han stoppar opp etter å ha sprunge nokre meter for så å sette opp farten igjen.  Så tar vi to slag med rett i leik og sluttar 1.økt med ein hund som ikkje verkar trøytt (hm. har han begynt å kome i form?).

2.økt blir med kortare avstand og utan leik. Rett i matfatet i staden. Men korte økter hjå figurant. Her er det bare vedlikehald av kondisjon som skal trenast. Flotte slag denne gongen òg.

Eg er veldig nøgd med treninga denne laurdagen. Fryden frå flyingen har gått over på meldetreninga og det var akkurat det eg hadde håpa på då eg starta med å blande desse to. No gjeld det å auke meldeøktene. Og lure inn eit blindslag i ny og ne.

Då vi kom heim oppdaga eg ein hund som halta. Kjente på foten, men den verka ok. Reknar med at han bare har trødd forkjært i iveren. Etter litt omsorg og pleie, var han klar for å sove seg frisk.