Vinterleg trening

Matmora har vore på jobb- og feriereiser i det uendelege, syns Ekko. Tenk ho var til og med borte på 7 årsdagen... I følge eit skjema eg ein gong såg, tyder det at han er 50 år!

Eg henta han torsdag og første tur i Skjævelandsskogen fortalte at her var det mange gode lukter. Nasen i bakken og full fart. Begynte å ane meg at runderinga kunne gå skeis på laurdagen.
Men fredagsmorgon vakna vi til snø.


På runderinga denne laurdagen var det Maja, Silja, Nicole og Ekko som skulle trenast. Alle kom vel fram i snøen og hundane var tydeleg snøelskarar.

Med tanke på kor mykje av sporhunden som vakna sist rundering og på torsdag, så hadde eg bestemt meg for å kjøre kun flying og ingen melding. Målet var trøytt hund som sov resten av dagen slik at matmor kunne pleie forkjølelsen sin.

På lufteturen såg vi mange harespor...

Sengå mi! Eg e så trøtte!

Som hund nr 4 var det Ekko sin tur. Han var klar til å leike og leve livet. Blei først sendt ut til Kari. Måtte ha lyd, men då rett på og rett i leik. Flott over til Gro. Men ikkje så direkte over til Kari igjen. Stoppar og snusar. Et snø. Ny lyd. Fin fart. Slik fortset det. Full fart til Gro og seint til Kari. Hm. Er det så tydeleg at han har høg nase og får fert? Gro låg perfekt i forhold til vind, det gjorde ikkje Kari.
Vi fekk eit uplanlagt blindspor, men det tok han med glans.

Notat til meg sjølv:
Hugs vatn! På fleire hundar var det tydeleg. Mange snøstopp.
Ha figurant på den sida som går treigast, nærmare.
Få opp kondisen. Igjen...
Fortsett med leik. Han elskar det. Og prøv blindslag. Ekko er flink på passeringar. Til latter for Gry retta han seg opp på veg ut då eg ropte det etter han....

--
Og målet for dagen? Ekko sov godt i senga si det meste av dagen. Forkjøla er eg framleis...