Mitt sosiale dyr og litt dårleg samvit...

Ferielivet er over. Vi har ikkje trent på noko fornuftig. Bare hatt det godt. Ekko elskar desse sosiale dagane der han blir kost med, "leikeplassen" er rett utanfor døra, han får ønske folk god morgon, sjå til at alle legg seg om kvelden osb. Gode dagar altså. Han forkortar til og med morgonturen for ikkje å gå glipp av det sosial liv. Straks han har gjort sitt fornødne, vil han snu og gå heim igjen.

Eg har sett kor trøytt han kan bli av søk i hagen når eg gøymer godbitane grundig i snøen. Det saman med skikkeleg drakamp får han til å slokne inne.

Arne har snakka om at hundane lærer ka som er lov og ikkje. Og at dei ikkje gjer det ulovlege, sjølv om vi ikkje er der. Eg har erfart at det som er lært i hundebarndommen sit klistra. Hemsen har vore ulovleg område for Ekko. Tidlegare stod det anten ei eske eller to stolar som skulle hindre han i å kome opp. No finnes det ingen hindring. Men i Ekko sitt hovud er det hindring. Han tør ta framlabbane opp til 3. trinn, men baklabbane må stå klistra i golvet. Han står til og med og grin når eg er der oppe og seier at han kan kome opp. Aldri i livet. Desse trinna er farlege. Eg må kome ned. Eigentleg ganske greit, for der er hula til ungdommen. Men morsomt å sjå på kor sterk den usynlege grensa er.

Bileta er frå då han oppdaga at det skjedde noko på taket og at det kunne kome snøballar derifrå. Tenk at vi måtte på taket og måke snø i Bergen! Har gjort det på hyttetak i snørike område før, men på hustak i Bergen?! Ein merkeleg vinter.

Eg må vel setje meg ned og tenkje litt klart over ka eg vil trene på i mars månad. I bruks er det meir eller mindre klart, men i forhold til hjernetrimmen elles.... Trur eg skal vere den som filmar på torsdag :) når alle dei andre viser programma sine. Vi blei utfordra av Arne til å baklengskjede nokre øvingar. Og det har eg altså ikkje gjort. Hm.

Ferie er ikkje det verste eg har

Matmor og eg er på ferie. Eg hadde tenkt at det skulle bety full fart og mykje trening, men eg trur eg har tatt feil. Matmor driv på med sånn flytte snø greier. Ikkje spennande i det heile. Eg vil at ho skal kaste ball og triltar ballen til henne heile tida. Heldigvis skjønar ho det og kastar den, men ho blir liksom ikkje med i leiken heile tida. Kjedeligt!

Eg vekkjer henne tidleg for eg syns vi skal vere klar når dei andre står opp. Dei er der jo bare bittelitt før dei går ut dørene. Ho har visst begynt å lure på om eg er ein ekte hund. Ikkje veit eg, men det eg veit er at eg er spesiell. Spesielt vakker, spesielt snill, spesielt dyktig ... ja spesiell.

Av og til gøymer matmor ballen, men eg finn den alltid. Er litt høg snø å arbeide i, men ganske behagelig å tisse i. Treng ikkje løfte labben ein gong.

Eg syns eg luktar ballen

Eg fann han!

Eg blir litt yr av snøen meiner ei. Eg skjønar ikkje koss det går ann å ikkje vere yr. Det er jo så kjekt å hoppe, dra, grave og bråke rundt i dette mjuke. Og så godt som det luktar overalt!

Kom å sjå! Eg trur eg såg noko grønt.

I går måka matmor 2 gonger her og i dag såg det sånn ut. Eg syns det er bra at bilen blir innesnødd. Då må vi jo vere her lenge!

Eg trur ikkje vi kjem til å ha eit nummer på aktivitetskurset. Matmor gidd ingenting. Når vi ikkje er ute, vil ho lese. Eg ligg klar, men ka hjelper det når ho bare seier "så søt du er" og les vidare.

Er Ekko ein hund?

Ekko og eg har litt ferie. Det betyr tidleg opp, meiner Ekko. Vi kan jo ikkje gå glipp av ein dag saman. Matmor er ikkje heilt einig, men gjer seg etterkvart. Og det er medan eg ligg der og halvsøv eg har begynt å undre meg på om Ekko er ein hund, eller ein unge i hundeklede. Han oppfører seg i blant som ein unge. Til dømes når eg ikkje opnar døra fort nok eller han vil noko anna enn meg, då står han og trampar med framlabbane. Heilt likt ein unge som trampar med beina for å få viljen sin. Hjelper ikkje det, både trampar han og smågrin.... Og som ungar flest likar han å sove i telt (stoff-buret).

Ellers så har eg begynt å gruble litt over ka som skal vere vårt nummer på aktivitetkurset neste torsdag, men har vel ikkje konkludert. med noko. Treninga er litt hopp og sprett for tida. I går brukte vi tid på å leike i snøen, men fekk trent litt på flat dekk med store forstyrringar. Medan vi trente stod dei beste tobeinte venene hans og laga lydar, ropte på han osv. Først sprang han bort til dei, men då han skjønte at det ikkje blei premiert, greidde han faktisk å gjere det eg bad han om. Måten han tok i mot godbitane, viste at han syntes dette var ei vanskeleg øving. Flinke guten.

I dag skal vi måke snø, slappe av og gå ein tur. Kanskje det blir litt søk etter ballen i snøen.

Eg er blitt utfordra

Lili (Hvite gjeterhunder) utfordra meg i går og det må eg jo ta på alvor. her er utfordringen eg fekk:

En liten utfordring:
1. Gå inn på bildemappa di"Mine bilder"
2. Velg den 4. eller 7. mappa.
3. Finn frem det 4. eller 7. bildet.
4. Sett inn bildet i et innlegg og skriv litt om det.
5. Utfordre 4 nye, legg ut en link til de du utfordrer og gi beskjed til dem.

Her er det eg fann i mappe nr 7 og bilete nr 7

Biletet tok eg ifjor sommar (ja det kan vere varmt og grønt...). Ikkje så langt frå Preikestolen/ Preikestolhytta har turistforeininga laga 3 basecamp. Denne var telt som var i trea med hengebruer mellom dei. Skikkeleg fasinerande og spennande.

Eg utfordrar:

Gro & Maja: http://grolarsen.blogspot.com/

Elisabeth & Faya: http://vardegjengen.blogspot.com/

Marit & Punky: http://tollerstemmen-marit.blogspot.com/

Anne & Thelma: http://blogg.thelma.be/#home

Viktige element i runderinga og kor er vi?

Eg har nettopp lese artikkelen til Morten Egtvedt i Canis 1/10 og på bloggen . Artiklane handlar om framslag og bakslag i runderinga. Interessant. Den delen eg hengte meg opp i, og som ikkje er det direkte framslaget, er lista han laga av viktige moment i runderinga. I kursiv: kor langt er vi komne.

1. "Trøkk" og utholdenhet i søket. Godt trøkk, men kan vere endå meir uthaldande
2. En pålitelig melding. Her er vi i startfase
3. Figurantsikkerhet (hunden mister sjelden figuranter som den har sjansen til å finne). Førebels sikker
4. Hunden søker rett og langt nok ut. Langt nok ut, men ikkje alltid rett. Her har eg arbeid å gjere
5. Bra flying (minst mulig stopp på midtlinja under søket). Veldig god flying
6. God og positiv styring/kontakt med hundefører på midtlinja. Slik det har vore i det siste, er eg nøgd her
7. Hunden kommer rimelig kjapt på innkalling (men ikke hvis den har ferten av figurant). Ok her òg

Denne lista er viktig og vi må ikkje gløyme den i jakta på det perfekte framslaget i følge Morten.

Her bryt han opp eit perfekt runderingsslag i fleire deler (Ekko i kursiv denne gongen òg):

1. Hunden bør søke minst 50 m rett ut (gjerne litt på skrå framover i tillegg) Vi er nok litt ustabile i kor langt ut vi går, men eg trur han vil gjere det. Bør kanskje begynne å bli meir merksam på avstanden. Han kan bli for langt  på skrå for han greier ikkje heilt å vinkle seg ned mot 90 grader når han passerer meg. Farten er så stor at han retter seg opp eit stykke lenger ute. Eg må finne ein måte å få dette til på.
2. Hunden må ikke være overdrevent sporfokusert. Her syns eg han har blitt betre. Syns han bruker meir overslaget enn nasen i bakken.
3. Hunden bør lete bare passe lenge på hvert utslag, og heller trekke inn mot deg rimelig snart hvis den ikke finner noe 50-70m ut (uansett om du roper eller ikke). Vi trener altfor sjeldan på blindslag. No når Ekko har fått opp iveren igjen, må eg hugse å ta det med i planlegginga
4. Hunden må ha en bra innkalling. Når spornasen har oppdaga dyrespor, er ikkje innkallinga den beste, men på det jamne er den bra.
5. Hunden må ha lært å trekke korteste vei rett inn til deg på midtlinja (ikke korteste vei inn til stien, og deretter løpe stien fram til deg). Her syns eg Ekko er flink.
6. Hunden bør ha en bra flying. Ekko elskar flying. Det å jobbe utan å bli avbrutt av meg er toppen :).

Mange framskritt og nokre stopp opp og ikkje la det utvikle seg altså. Punkt 1 og 3 bør eg ha fokus på i ein periode no. Ja, då saman med lausbitt-treninga. Skulle visst trent rundering fleire gonger i veka. Men det var den tida... Får ta det i det tempoet eg kjenner eg kan leve i. Då har eg det bra og då har Ekko det godt. Ei trøytt og irritert matmor er ingen god treningskompis.