Eit raudt ljos i mørkret.

Kristin lokka Gro Anita og meg ut i måndagståka. Mørkerundering på Sviland.

Då eg kom dit opp, var det blitt fin veg, men trea låg stabla langs vegen. På parkeringsplassen arbeidde ein skogespisemaskin, lenger inne såg eg ljosa av den neste. Her åt dei skog for harde livet. Koffor det, mon tru? Skal heile skogen vekk? Yndlingsskogen vår. Blir vel stengt etterpå for nyplanting.

Dette fekk bli gode forstyrringar for hundane. Vi inn i skogen. Diverre hadde vi ikkje walkiar til alle. Noko vi hadde trengt i dag, då det var skikkeleg mørkt inni skogen. Vi brukte lyktene til å markere kor vi var, men så forsvann ein figurant bak tett skog, ein knaus mm.og vi var litt hjelpeslause. Men det var ikkje hundane. Sita og Ekko hadde raudt ljos på seg. Fascinerande å sitje som figurant og sjå at dei var på veg innover skogen. Og fascinerande å stå på midtlina og sjå hunden sin jobbe langt der ute.

Ekko skulle kun rett i leik i dag. Eg såg ikkje for meg jakta etter det forsvunne lausbittet som det store denne kvelden. Han sprang og hadde ingen problem med å finne figurantar. Eg ropte eit par gonger då eg såg han var på veg inn for å gje han eit signal på kor eg var. Gjekk kjempefint.

Rundering i mørkret gjentar eg gjerne.

Vi er her enno. Og vi trener

Det blir litt lite blogging, men sånn er det når matmor jobbar for mykje, reiser for mykje og Ekko byrjar bli ein moden mann.

Men i går var det bare å pakke snippsekken og dra til Sælandsskogen. Der venta Silja, Kira og Scott med matmødre. Alle like klar til å trene.

Det var litt vind i dag, men som alltid på Jæren, kjem den frå dei fleste kantar. På midtlina frå ei retning og i skogen frå motsett. Ja, ja. Hundane fiksar slik på sitt vis dei.

Ekko var 4.hund ut. Han var kjempeivrig på veg mot startpunktet. Visste godt ka som skulle skje og dette er kjekt! Det er forresten ein egen fryd å trene rundering når ein ser på hundane. Så ivrige, så glade. Dei elskar det.

Gry og Marina var figurantar. Dei sit klar uti skogen med leiker (Ekko er blitt heilt gira på å leike), godbitar og lausbitt. Første slag er direkte i leik. Full fart rett ut. Figurant blir passiv når ho får beskjed og Ekko kjem i fullt firsprang. Får eit lite rop frå meg når han nærmar seg slik at kryssinga foregår like ved meg. Flott kryssing. Og rett i leik hjå neste figurant..
Så er det direkte over til neste figurant. No skal han hente lausbittet. Inn  kjem han i full fart og har så vidt tid til å vente på at eg skal seie vis. Men han ventar. Skikkeleg ivrig. Eg er imponert over kor kjapt han tar overgangen frå rett i leik til full melding.
Han får to slag til med full melding. Farten og iveren er stor. Har eit tenkjeslag. Dvs han stoppar opp etter å ha sprunge nokre meter for så å sette opp farten igjen.  Så tar vi to slag med rett i leik og sluttar 1.økt med ein hund som ikkje verkar trøytt (hm. har han begynt å kome i form?).

2.økt blir med kortare avstand og utan leik. Rett i matfatet i staden. Men korte økter hjå figurant. Her er det bare vedlikehald av kondisjon som skal trenast. Flotte slag denne gongen òg.

Eg er veldig nøgd med treninga denne laurdagen. Fryden frå flyingen har gått over på meldetreninga og det var akkurat det eg hadde håpa på då eg starta med å blande desse to. No gjeld det å auke meldeøktene. Og lure inn eit blindslag i ny og ne.

Då vi kom heim oppdaga eg ein hund som halta. Kjente på foten, men den verka ok. Reknar med at han bare har trødd forkjært i iveren. Etter litt omsorg og pleie, var han klar for å sove seg frisk.

Solskindag på Sviland

Tenk å trene i sol! Det gjev jo energi bare å tenkje på det.

Vi var 6 ekvipasjar denne laurdagen. Gro&Maja, Gry&Silja, Kathrine&Max, Lise&Scott og Kari&Tammie. Ja, så oss då. Ekstra kjekt var det at Kari dukka opp. Tammie jobba som ein helt så eg håpar matmor ikkje ligg på latsida på laurdagen, men dukkar opp. Hunden har garantert lyst :).

Ekko var siste hund ut. Han var ganske gira på lufteturen så humøret var det ikkje noko å seie på. Figurantar var Lise og Gry. Kathrine gjorde ein god jobb på midtlina. 

Programmet var som før: Først direkte i leik, så full melding etterkvart. 

Det gjekk så det suste med flyingen. Han holdt eit flott tempo, kryssar fint og jobbar godt. Langt om lenge kom eg på at eg hadde gløymt meldetreninga. Ka gjer eg no? Han byrja bli trøytt og det var bratt på den eine sida og tildels på den andre òg. Lever jo stort sett etter "Ekko klarer det meste" så her var det bare å melde frå om at det blei melding hjå Gry. Ekko sprang som før. Han blei litt forfjamsa hjå figuranten. Hæ ingen leik? Men tok bittet og eg fekk melding om å rope på han. Der kom han med lausbittet flott i munnen. Det er så vidt han har tid til å stoppe hjå meg for han må ut for å leike. Flott. Sendte ut på Lise òg. Fekk eit lite kvistknekk som lydhjelp (ville ikkje miste fart og interesse sjølv om han var trøytt). Ut og perfekt melding. Avslutta på Gry. Veldig nøgd med innsatsen til den firbeinte. Det var visst han og for han sov i bilen heim, noko han sjeldan gjer.

På måndag blir det visst trening på området. Er spent på det for eg har hatt så lite fokus på detaljtrening av det slaget det siste året. Men kjenner eg Ekko rett, så er det sikkert kjekt det òg.

Vidare arbeid:

Kondisen er betre, men kan med fordel for både tobeint og firbeint blir endå betre.

Meir av meldetreninga.

Trene på detaljar (så mange som eg vil ha) når han kjem inn med melding

Reparere fastbittet. Det løsnar altfor lett.

Mørkerundering

Måndag 26.9. var det tid for litt kveldsrundering igjen. Vi var såpass mange denne gongen at det tok tid og mørkret kom springande på oss. Då det var Ekko sin tur, var det ganske mørkt. Svart hund i svart skog....

Figurantar var Gry og Kristin. Dei jobba som heltar med å finne fram. Eg gjorde som dei siste gongene. Nokre rett i leik og nokre med melding. Ekko tar skillet godt. Det var spennande å vente på han no når eg ingenting såg. Men meldinga var fint i munnen :). På det eine slaget måtte eg bare la han springe ut og få premie utan meg. Eg brukte ikkje line og han sprang så fort og eg såg ingenting ;). Men Ekko fann tilbake til figurant og fekk seg ein liten fest.

Ei god treningsøkt. Det blir truleg lite av slikt i oktober, men vi får ta dei stundene vi får. Eg fortset trening på kondisjon og meldingar.

Mor mi vil selga meg te eit sirkus!

Eg trur matmor mi har skumle planar. Dokker må hjelpa meg sånn at ho ikkje får fullført dei. Fysst så trente vi mykje med fotballar. Eg viste at eg var dyktig ballmottakar og vann dei fleste duellane. Eg veit ho var i kontakt med Viking ei stund. Dei slit visst med å få tak i ein stødig på mottak og duellkrigar. Men heldigvis, så forstår ikkje det fotball-laget sitt eige beste, så eg er framleis ein fri fant. Og slik har eg levd ei stund med god mat, slappe turar og mykje kos.

Men no er det fare på ferde. Matmor har begynt å røre på seg igjen. Først var det kondisjonstrening. Greit nok at ho treng å få opp kondisen og fjerne sommarfeittet. Men eg. Eg er jo akkurat passe slank og vakker som få. Og kondisen....ok. Ser at eg slepp å dra tunga etter meg på runderingane om kondisen blir betre. Kjøper den. Men eg mistenker henne for å ha andre planar. Sist måndag til dømes, då skulle det trenast på vippe, slalom (elendig utstyr på området forresten), hopp og balanse på ein stubbe. Eg hadde lagt litt andre planar, for Silja viste endeleg litt interesse for meg. Og så godt som ho lukta. Matmor syns ikkje vi skulle leike sånn vi ville, så ho fjerna meg. Dumme henne. Ho skulle bare visst koss det kribla ein stad i kroppen min....

Eg trur at ho, etter ferieliv i sus og dus, leitar etter måtar å tene ekstra pengar på. Og at eg er offeret. Viss eg ikkje passar på, så er eg redd for at eg er på Sirkus Arnardo si lønningslista til våren.

Så hjelp meg å boikotta oppplegget. Det er fare for at eg gløymer meg ut og lærer triksa ho vil øve inn. Eg er jo så lettlurt bare ho lokkar med litt godbitar. Sukk....