mandag 26. november 2007

Grunnferdigheiter

I dag har det vore fantastisk vintervér. Snø er spennande. Eg måtte ut for å spise, snuse og leike. Eg trur luktene er ekstra sterke i sånt vér.

Eg har oppnådd mange av måla mine for denne veka allereie: Matmor har laga kjempegode godbitar, eg har fått ein del, men sjølvsagt ikkje nok. Eg har fått henne med på fotballkamp og leike i snøen. Det har vore lite doggie-zen, men veka er lang.

Matmor sine mål er det litt skralare med om eg skal seie det eg meiner.
Nr 1. Fokus - her er eg med
Nr 2. Eg imponerte henne med å hugse alt frå treninga på torsdag. Sette meg stadig vekk medan ho rygga og eg gjekk framover. Nå kan ho krysse av på godt i gang på punkt 3.2 i skjemaet for grunnferdigheiter.
Nr 3. Gå i band. Her gjer eg det vanskeleg for henne. Eg har det så travelt, må fort fram. Og når eg veg ein del kilo, skjønar eg at det er ei utfordring for henne. Men førebels har ho ikkje funne nøkkelen til å få meg til å forstå at vi alltid går med slakt band. Og eg er ikkje imponert over metodane hennar, få av dei ville eg påstå er klikkarvenlege. Ho byrjar alltid med å stoppe når eg dreg, gje frå seg ein grei lyd og eg plar slakke litt. Men ikkje alltid. Når freistingane blir for store, fiksar eg ikkje det. Og då blir det fort at ho dreg meg bakover, og av og til kjem det noe i røysta hennar som fortel at ho er lei seg. Det er dumt, men eg greier liksom ikkje å la det vere. Er det noen som har tips til matmor eller meg? Skriv ein kommentar ( sjå nedanfor).
Nr 4. Eg har gått forbi få hundar i dag. Det gjekk godt, men ein gong fekk matmor panikk. Eg fann holet i gjerdet og kom meg ut for å helse. Eg var på eit treningsområde matmor trudde ho hadde kontroll over, men eg visste om eit hol i gjerdet ho ikkje visste om. Då fekk eg gjort det tydeleg for henne at innkallingstrening må det meir til av. Eg såg panikken i augo hennar, men ho greidde å lokke meg inn igjen. Utan at eg fekk gjort utfall. Godt var det.
Nr 5. Tja "sitt" har det vore lite mas om. Litt "På plass", litt "Dekk", men du og du for eit mas på "stå" og "stopp". Vi har vore på skogstur med mange små bekkar og liknande vi måtte hoppe over. Og eg låg jo først i løypa og hoppa. Då brølte ho stopp. For ho er jo ei sinka, ho hoppa jo ikkje når eg gjorde det. Men eg stoppa stadig vekk eg, så eg trur ho blei passe nøgd. Det var forresten kjekkare når ho hoppa først og ropte "hopp" rett etterpå eller samtidig med at ho hoppa.
Nr 6. Innkalling, sjå over
Nr 7. Viss dette er treningslogg, så ja, men ikkje viss det skulle vere i boka.....

Elles har matmor tenkt mykje på at vi ikkje må gløyme å trene på grunnferdigheitene i vår iver etter å få til dei ulike øvingane i klasse 1. Eg trur eg er einig med henne. Det er ganske kjekt når ho blir imponert over det eg får til, og det er jo lettare når vi held på med noko eg kan litt og må justere litt. Men vi skal nok greie alle øvingane i klasse 1. Men om vi tør stille på konkurranse..... tja vi får sjå. Eg trur ho har lese ein artikkel som konkurransetrening, som minna henne på det ho faktisk meiner er viktig. Vil du lese den du òg, trykk her. Alle artiklane ho viser til, finn du òg under artiklar i høgre marg ( i tillegg til at du kan trykke på dei undervegs i innlegget).

Sidan eg gjorde det så bra på sitt under marsj baklengs, trur eg ho utvider med sitt på avstand. Vi får sjå om den går like bra.

1 kommentar:

Anonym sa...

Hei Ekko

Eg og kan være veldig flink til å dra. Jeg er ekspert på å gå veldig fint og så plutselig rykke til. For ei tid tilbake når Elisabeth var drektig invisterte hu i et snutebånd. Så når eg drar nå går snuten min nedover, og det er litt ekkelt. Derfor prøve eg så godt eg kan å unngå det. Elisabeth påstår at detta har julpet veldig. Hu får ikkje så vondt lenger seie hu te Andy. Det e vist så lette å få vondt i ryggen nå itte avkommet kom ut. Men eg må nå sei det at det e nå litt positivt for meg og. Elisabeth e mer glad, og når hu e det så blir det mer snop på meg. Og me får mye kosligere turer sammen.
:-)

Hilsen Chico