Nå er det haust

I dag var det ikkje vind på Sola. Utruleg. Men det var haust i lufta i staden. Faktisk litt kaldt å sitte på stolen... Og eg må nok tenkje på å ha meir klede på meg neste gong.

Vi var 5 tobeinte og 5 firbeinte.

I dag var målet:

1. Håndtering
2. Klossen. Her skulle han kome heilt inn til meg utan å nøle.
3. Veggen. Vi skal stå 180 grader frå veggen og snu oss slik at han set seg inn til veggen.
4. Lineføring

Eg arbeidde saman med Anne Lise og Elisabeth.

Håndtering. I første økt blei hundane håndtert. Vi starta med tannvisning og gjekk vidare til at dei blei tatt på. et gjekk veldig fint. Men vi kan nok vere hardare i håndteringa.

Faya skulle arbeide med fri ved foten i ulikt tempo og pangdekk. Scotty trengte fokus og ro.

Utgangsstilling/klossen. Ekko elskar klossen. Han blir heilt gira når han skal stå på den. Og jammen hadde han sove godt og tenkt glupe tankar for det var bare å stille seg opp så var han tett inntil meg. Så målet for dagen på klossen var nådd før eg fekk tenkt meg om. Då prøvde vi med å vente å sjå om det kom eit sitt. Det blei frustrerande. Eg må innrømme at det kom litt hjelp frå meg. Den må vi øve på her heime. Eg vil jo beholde så tette sitt som det eg fekk på å stå inntil.

Utgangsstilling/veggen. Første runde var rar. Han forstod ikkje ka han skulle, ville bare leike. Han hadde tatt med seg Kvakki ut og den forstyrra tankane voldsomt. Elisabeth prøvde å dytte han inn til veggen. Det var visst ikkje slik Ekko ville ha det i livet så då var det ein som hoppa på matmor og sette seg så det suste bare han fekk vere ved sida av meg ;-). Etter fleire fine sitt hamna han i bilen. Vi kom aldri så langt som det eg hadde tenkt. Får nok ha det målet til neste veke.

Etter dette tok vi ein pause. Det hadde vore intens for fleire av oss og hundane i gruppa mi strevde med konsentrasjonen (til og med Faya). Av og til er det godt å ha dei andre til å snakke om treningsfrustrasjon med. Det kjem gode råd og ein del latter som hjelper.

I dag har vi vel konkludert med at Ekko er og forblir kvelp om han er aldri så stor. Han hopper og spretter som ein kvelp. Han må ha med seg kosedyr i buret og går rundt og viser kosedyra sine til andre. Kvakkien som hadde budd i Bergen sidan mai, måtte til dømes ligge i senga hans i fleire dagar.

Åtferd. Lufteturen i dag var med ein gira hund. Han skulle anten gå perfekt å få premie heile tida eller leike med bandet. Og på grusbanen skulle han leike. Dermed basta. ( Kor var Pia - ho er jo like gira akkurat der...) Faya fekk snuse på han, det same fekk Era. Dei to stod til og med og snuste på same grasstrå utan at det såg ut til å bry dei. Like kjekt kvar gong når eg ser at snutane er rett ved sida av kvarandre og kroppen er heilt roleg.

Lineføring. Det blei det ikkje tid til i dag.

---

Når det gjeld treninga og målfokus generelt, ser er at eg må jobbe heile tida. Det er så lett å miste fokus og kaste seg på det dei andre trener på.

Her er ein filmsnutt av Elisabeth og Faya. Elisabeth ville sjå kva som er galt og rett under fri ved foten. Eg ser mykje bra, men òg saker og ting som må arbeidast med. Dei har kome langt og det er herleg å sjå kor ivrig Faya er etter å jobbe.