Oops! He did it again....

Eg drog tidleg til området i dag. Hadde tenkt å ta litt snøbilete og leike med dyret. Det begynte godt....

Ekko koser seg i snøen

Kjempekjekt med fart.

Hm.. her luktar det spennande

Her er villdyret på veg langs gjerdet for å finne det svake punkt... Og det fann han... Ved porten er ikkje gjerdet tett. Fløyte og rop prella av. Han var på jakt. Då eg skulle legge spor etterpå, såg eg hare/kaninspor så det var vel det som blei for sterkt. Han kom heldigvis tilbake.

Då eg hadde roa meg og dei andre var komne, innsåg vi fort at det ikkje blei normale treningstilstandar. Her måtte vi ha hundane i langline. Dei var gira alle tre. Snø, snø, snø!

Eg trente på:

• Holde fast. Trener på å få Ekko til å bruke bare bakpart. Fanny gjorde meg merksam på at han brukte mykje frambeina. Han held godt så det krev si kvinne å gje motstand. Brukte drakamp gjennom alle øvingane.
• Apportering. Han henta apporten og avleverte, men sekundet etter er fokuset i snøen. Vanskeleg å få han til å halde fokus.
• Utgangsstillingen. Her jobba han godt sjølv med feilmeldingar. Ingen lyd i dag.
• Fri ved foten. Her jobba han òg godt. Torhild gjekk bak og hadde kontroll på bandet. Ganske festleg då eg begynte å springe ved avlevering av godbit.
• Og siste utfordring var spor i snø. Eg hadde gått eit langt spor på kryss og tvers i skogen. Det låg ingen godbitar i sporet. Undervegs mista eg (ufrivillig) ei vott. På slutten låg det to-tre godbitar. Sporet låg mellom 2 og 3 timar før han gjekk det. Spennande å kunne sjå akkurat kor eg sjølv hadde gått. Ville han følgje sporet korrekt? Svaret på det er tja. Han forsvann litt ut i starten. Såg dei berømte harespora like ved sida av litt akkurat då. Men stort sett gjekk han fint i sporet. Det kom vinddrag i blant. Og som god overvèrshund, ville han ta snarveg til sporet mitt lenger inne i skogen. Men det gjekk lett å få han innpå. Eg plukka merkebånd langs vegen. Noko han oppdaga og prøvde på det same ;-) (eg hadde visst plassert dei i passe høgd). Brått stoppa han og begynte å grave i snøen. Fram kom hansken min! Premie! Så vandra vi vidare til slutten. Her blei det ei lita feststund. Eit kjekt spor å gå. Men kor langt det var? Over 500 meter i alle fall.

Anne Lise og Scotty koser seg i snøen

Era er klar for apportering. Her sit ho saman med Anne Lise og ventar på kommando frå matmor.

Eg er på veg

Obs! Eg blei ivrig. Ville så veldig til matmor at apporten blei igjen i snøen -------------
Her er noen glimt av det vakre vinterlandskapet vi hadde rundt oss: