Fellesdekk, kryp, frivillig sitt og biltrening

Så var det måndag igjen og radioen meldte at det blei siste solskinsdag på ei stund. Då var det bare å ta på seg og kome seg ut.

Sidan vi skulle trene på kvelden, tenkte eg at ein rask tur i skogen var tingen. Vi hadde ikkje gått langt før det kom ein ungeflokk mot oss. Bare dei ikkje spring rett på oss, tenkte eg. Halen til Ekko går, og han tripper når han ser ungar. Brått seier ein av ungane: "Det er jo Ekko". Eg kjente ikkje ungen, men det viste seg at det var dei eldste ungane i nabobarnehagen som var ute på tur. Dei var veldig flinke. Kom roleg mot han, såg og snakka til han.

I skogen trente vi på "gå bak". Ekko er blitt flink, han til og med stilte seg klar til å gå bak eit par gonger. Som før skrive, eg syns det er ein nyttig kommando å lære hunden.

På heimvegen oppdaga han ein ny barnehage. Gjett om halen gjekk?! Det einaste var at vi kom på baksida og han høyrte bare lyden av ungane. Då ein unge omsider dukka opp, blei han så glad at han måtte bjeffe. Akkurat det må eg prøve å stoppe. Vil jo helst ikkje at dei skal bli møtt slik. Men den ungen var kjempegrei. Ho spurte om ho kunne klappe ha. Vi ned til gjerdet og ho inn mellom buskar for å få det til. Ho klødde han på øyra og fekk gje han fiskepudding frå flat hand. Slike ting skulle eg gjort mykje meir av då han var liten.


På kvelden var det tid for trening igjen. Vi starta som vanleg med litt hundeprat. I dag samla vi oss rundt sjokoladeposen. Vi måtte jo markere at det er den siste måndagen før feriane set i gang. Ikkje det at det ikkje blir trening i sommar, men...

Vi starta med fellesdekk. Eg gjekk ikkje langt frå Ekko, trente mest på dekk og sitt. Vi slit med at han legg seg skeivt. Vil liksom i ein halvmåne rundt meg. Må finne ei løysing på det. Når han skal sitje opp, har han framleis tendens til å sprette tilsides. Tok difor mest trening på å bare ta dei to kommandoane. Eg sette foten fram på dekk slik at han blei pressa til å legge seg beint. Dei sitt-oppane han hadde då, var kjempefine. Må arbeide vidare med det.

Så var det å få meir fart på frivillig sitt. Det blei det. Han tilbaud ikkje mange andre ting mellom kvart sitt og han sette seg fortare og fortare mellom kvar gong eg kasta godbiten slik at han måtte reise seg. Men reserfort.... nei. Må passe meg og stoppe før han kjeder seg.
Kryp gjekk bra. Spesielt då leverposteituba dukka opp. Då blei han så kjapp at eg ikkje rakk å skjule den mellom kvart kryp så han toucha nesten den i staden for fingen. Han har eit lite løft på bakenden når han skal få beina fram igjen etter at dei er strekt ut bak. Eg veit ikkje kor høgt løft dei har lov til å ha. Noen som kan gje meg eit tips?

Vi tok òg ein kort runde med touch på ulike gjenstandar. Mest for at Ekko skulle få halde på med noko det var meir fart i.

I ein periode mista han heilt fokus. Det var då Faya fekk bruke eit pipedyr som doggie zen. Då måtte eg ta ut ballen, men det hjelpte bare litt. "På plass" blei heile tida i den retninga der han kunne sjå Faya (same ka retning eg stod i). Eit godt døme på at kommandoen ikkje er heilt under stimuluskontroll...?

På slutten av kvelden trente vi vel nesten ein time på å gå inn og ut av bilen. Eg sat på kanten og Ekko tok alle variantar av å vere halvveges inni bilen, heilt inne og til og med la hna seg ned i buret ein gong. Det gjekk vel nærmare ei tube leverpostei, fantastiske kyllinggodbitar frå Silje og ein del kos av Torhild, Anne Lise og Silje som var så kjempegreie at dei stilte seg ved bilen og prata lenge. Det gjorde meg avslappa og Ekko trygg på at her var det ingen som hadde tenkt å kaste han inn i bilen. Takk skal de ha. Han hoppa faktisk frivillig inn i bilen etter ein kjapp tissetur etter treningsøkta. Så få vi sjå kor flink eg er til å fortsetje arbeidet.


Modellane i dette innlegget er Scotty, Pia, Faya og Era.

Til slutt måtte eg bare ha med Era. Sånn er det å vente i bilen. Bare så vi veit det.