Tøffe damer, glatte vegar og fritt vilt.

I løpet av torsdagen, gjekk regnet over til noko kvitt. Mystiske greier syntes Ekko. Han måtte ut på terrassen for å sjekke saken. Jippi! Her trengte ein ikkje vass-skål. Dette var jo etande.

Eg sendte SMS til treningsvenene. Tenkte at dei kanskje var skremde av alle meldingane om glatte vegar. Men ikkje desse damene! Her var det ikkje snakk om å skulke treninga. Skodd med alt frå sommardekk til piggdekk stilte matmødrene til Evita, Scotty, Era, Maja, Ekko og Pia.

Det var koseleg å trene medan snøen lava ned.

Innkalling
Kari og eg trente saman. Vi starta med innkalling og drog inn i ein liten skog for å gjere det litt spennande for dei firbeinte i mørkret. Ekko kom som ei kanon. På siste innkalling fekk han vinne leika. Med det resultat at han tok seiersrunden og eg måtte nytte meg av "pølsesamtalen" for å få han interessert i det same som meg. Og metoden verka!

Utgangsstillingen.
Han må ha kommando på første. Set seg fint. Kjem seg i utgangsstiling etter det. Må ha nokre feilmeldingar, men har mange fine. Ekko lagar klynkelydar når han trener på dette. Er det ein måte å snakke på? Smerter? Eller er det dødskjedeleg??

Fri ved foten
Her var Kari til kjempegod hjelp. Ho gjorde meg merksam på når han hadde hovudet høgt og fin stil. Pluss at vi såg at då eg snudde, var han perfekt ved sida av meg på tredje steg. Han treng litt tid på å snu. Det trur eg at blir fiksa av seg sjøl, men eg må vere forsiktig så eg ikkje heile tida premierer på same stad. Men han er altså perfekt akurat då og så er det å få det over på stega vidare. Held eg farten oppe, blir iveren og stor så det er kjekt.

Stå med avstandsbelønning.
Flotte frivillige stå når Kari hadde godbitar i handa eit stykke bak han. Til tider var det så sterkt at han nesten ikkje ville gå med meg. Men når han gjekk, var han veldig ivrig.

Møte med ukjent hund
Midt i treninga blei det uro i gjengen. Det var ein ukjent hund blant oss. Og den var fri. Og den hadde retning mot Ekko! Men det var ein flink hund (trur det var ein ridgeback hann). Han stod heilt stille og lot Ekko sjekke han ut. Eg holdt Ekko i laust band. Til slutt fekk han lukte på Ekko og gjekk roleg vekk. Og eg pusta letta ut ;-)

Tur eller var det jakttid?
Vi begynte på den rolege turen vår etter treninga. Alle hundane var gira av snø og lukter. Ekko drog ein del i bandet, men eg fekk han stort sett inn igjen. Men brått blei eg dratt avgarde. Mine forsøk på å stoppe han, trefte lukka øyrer. Eg slapp bandet. Han plar alltid kome på plass då. Ikkje i dag. Vi såg ein hund med nasen i bakken i fullt firsprang inn i skogen. Her var det ein som var på jakt. Eg fløyta og fekk den perfekte innkomsten. Det var bare det at han ikkje stoppa ved meg, han fòr forbi. Begynte å bli litt bekymra, men så dukka han opp og spornasen var ikkje så intens. Då oppfatta han innkallinga mi.
Han fekk seg i alle fall solid kveldstrim!

Så kjørte vi sakte heimover..


Slik såg det ut her på morgonkvisten