Kvardagen er i gang

Ute er det storm. Det blei ikkje lange turen syns eg, trur mor ville inn litt fort. Det er godt å vere i rytme igjen, men eg saknar det å vere godmorgon komite etterkvart som dei stod opp. No ringjer klokka altfor tidleg. Eg er ikkje heilt klar.

Men det kjekke er jo at vi har begynt på fellestrening igjen. Elisabeth hadde med seg julekaker så det blei litt fest. Vi trente:

• Tannvising. Den første "dommaren" oppførte eg meg perfekt med, den andre måtte eg bare reise meg for å helse på, den tredje det same og den fjerde gjekk fint. Dei kan ta på meg, sjå på tennene mine - alt det er bra. Men eg har så lyst til å endre sittestilling, reise meg opp undervegs osv.
• Innkalling. Eg var nesten perfekt, men så var den største utfordringa ei tube med leverpostei mot ei leike framme hjå mor. Eg sprang for drakampen med henne. Det skulle kanskje vore meir utfording, td at det ar ein fristande hund langs løypa. Men verken Pia eller Era fekk stå der og friste. Dei tobeinte meinte at det kunne kome konflikter både mellom den eine og den andre.... Men etterkvart må eg trene med at det er ein hund på halvvegen.
• "På plass". Eg sette meg og Torhild og Silje sjekka om det var beint. Dei var ganske kritiske syns eg. Eg som syns eg var blitt så god. Heldigvis trøysta dei med at dei bare dreiv med pirk for eg sat veldig fint. Matmor er i pirkehjørna for tida så eg sveittar i veg.
• "Fri ved fot". Julepirkinga hadde effekt: Eg gjekk mykje beinare og meir inntil mor enn før jul. Jippi!
• Eigentrening var å imponere med å hoppe frivillig inn i bilen kvar gong. Matmor blei heilt hysterisk av glede. Det var litt kjekt...

Sidan turen i dag blei kort, skulle vi trene på "Skjems du?". Eg forstår lite ka ho vil. I byrjinga tar eg labbane over snuten for å få vekk teipen. Då klikkar ho. Etterkvart syns eg det blir heilt tullete og tenkjer at det sikkert er ein av dei der testane ho har, så eg går tolmodig rundt med teip på nasen og bukkar, sit og finn på mykje rart, men ikkje det ho vil premiere. Rart. Elisabeth har sagt at ho sette teipen heilt ytterst på nasen. Ka er forskjellen spør nå eg? Kan han ikkje bare henge der så kan eg drive med mitt? Men ho har visst ikkje gitt opp enno. Hadde det bare vore logisk ka ho ville, så hadde eg sjølvsagt hjelpt henne....

Til slutt blei ho så imponert over at eg låg stille og stirde på henne (eg var frustrert over at ingen av mine forslag til ka vi kunne gjere med teip på nasen, fekk gehør) medan ho drakk kaffi og åt kaker at eg fekk ei julekake ( Premien var god så det trur eg at eg fortset med...).

I morgon er det rundering i storm og kanskje regn. Kan bli spennande.