Baklengskjeding av bringkobbelmelding 2

I dag har vi trent litt meir på å baklengskjede bringkobbelmeldingen.
Vi er på trinn 2: Holde fast lausbittet - påvisning.

Ekko sit klar med lausbittet i munnen og ser på Jan Inge som har ei kjekk leike der framme. Det er viktig at ein får hunden til å ta bittet og halde på det når ein gjev kommandoen. Eg bruker kommandoen "Vis mann". Ekko må sitje med lausbittet i munnen til eg har tatt av han kobbelet.

"Vis mann!"
Ekko slapp lausbittet halveges eit par gonger og sprang omtrent heilt inn med det siste gongen. Det er ikkje viktig i starten at han har med bittet heilt fram, bare at han har det ved start.

Førar skal gå ut til figurant og hente hunden. Ta den i kobbelet og gå tilbake til der vi skal sende hunden ut frå.


Ekko blei sliten av dette. Det skulle ikkje mange gjentakingar til før han mista farten. tydeleg at hjernen arbeider hardt.



Marit sender Punky ut på søk etter figurant. Hunden sette nasen i veret og kryssa eit vått, ulent område og ein veg utan å la det hindre jakta på figurant Kari.













Atferdstrening.
Før vi begynte treninga, gjekk vi ein liten tur saman både tobeinte og firbeinte. Eg var spent på korleis Ekko kom til å fikse det. Han har eit "brulte" språk. Punky syns at han var nifs og spennande. Ho gøymte seg under bilen, men måtte fram for å sjekke. Deah syns òg dette var i nifsaste laget, men begge var interessert. Det var tydeleg at Ekko var meir hersande på Deah enn Punky. Eg tok han i band slik at dei andre skulle få leike.

Etter treninga gjekk vi ny tur med Ekko og Punky. Det var ei fasinerande oppleving. Punky er ikkje skuggeredd. Eit par rundar under bilen og fram igjen, så var ho klar til å prøve seg på han. La seg på rygg, slikka han rundt munnen. Og Ekko han hoppa rundt og hadde bråkestemme, men ville tydeleg leike. Han prøvde den kjekkaste leiken han veit: Springe med pinne i munnen. Punky var med. På resten av turen var det mange herlege episodar. Til mi store glede såg eg opp til fleire forsøk frå Ekko til å vise dempande signal.
Takk til Marit og Jan Inge som kom med forslaget og tok sjansen på at at det skulle gå bra. Eg var jo i utgangspunktet veldig redd for korleis Ekko skulle takle ein kvelp og dei han.