Innkallinga fungerte heller dårleg. Det var ei kula som kom, men ikkje med ein gong eg fløyta. Han skulle først gjere ferdig alt han hadde tenkt, trur eg. Tydeleg ikkje så viktig å vere nær meg når eg blir passa av Elisabeth og Faya.
Ein fin tur.
Enya og Ekko i ei eng av tirilltunge
På ettermiddagen gjekk eg rundt Hålandsvatnet med ei veninne og buhunden hennar. Tenkte ikkje over at det var eit stort vatn, vi var borte i 2 timar. Ein solid tur. Vi møtte fleire hundar på vegen. Dei gjekk i band slik som Ekko. Eg gjekk til sides og det gjekk veldig fint med passeringa. Heilt til vi møtte ein laus toller. Eg gjekk til sides, men den kom bort. Dei snuste på kvarandre og Ekko knurra og ville angripe. Eg fekk han vekk. Beklagde til eigaren. Prøvde å seie at eg hadde gått til sides for å unngå dette. Han syns vi var rare som hadde hundane i band for perioden med båndtvang var over. Vi blei litt forundra for dette var i våre augo eit typisk båndtvang område. Tursti langs eit vatn med jordbruk (sauer, kyr og hestar) på den andre sida. Men kanskje dei ser annleis på det i Randaberg? Kjente meg frustrert etter utfallet til Ekko. Vi har hatt det så bra så lenge og så kjem dette. Æsj!
I kveld har vi vore på OD og trent. Dei kjekke gutane dukka opp igjen og vi fekk trent godt på helsing og innkalling. Ekko helsa fint. På innkallinga gjekk eg med han i langline. Han blei ropt på, lokka på og det kom folk ut av buskane. Han snudde kvar gong eg fløyta. Kjempebra!
Turen i kveld gjekk fint. Ekko drog litt meir enn vanleg. Likte å vere først. Må drille på det at han skal ha laust band bakerst òg. Men det går fint å snuse tett ved sida av dei andre. Dei kan gå forbi han bare nokre centimeter frå han. Veldig bra.
Nå er både den tobeinte og firbeinte trøytt.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar