To gode bruksdagar.

 Sist laurdag var vi på Skjæveland og trente rundering. Der hadde vi same opplegget som veka før. Flying og rett i leik. Her skulle det trenast på fart. Farten var kjempegod på den eine sida av midtlina, men på den andre.... Oppdaga det same med dei andre hundane. Det vi trudde var omtrent vindstille, var nok ikkje det. Den eine figuranten låg perfekt i nasen. Den andre ikkje i det heile.

I andre økta hadde eg 4 lausbittmeldingar og resten rett i leik. Han melder fint.

---

I dag var det spordag på Dale. Gry&Silja, Eldrid&Alfred møtte opp i sola. Eldrid la to korte spor, Gry 4 beine spor på ulik lengde. Min plan var klar: Eit par korte spor, beine. Og eit langt. Skulle trene på spornøyaktighet.

Ok. Ut for å legge spor. Startar med det første. På grunn av terrenget må eg legge inn nokre vinklar, hoppe over ein bekk, men pytt. La ein pose med godbitar i ei grop. Gjekk så vidare. Ut på vegen og eit stykke nedover før eg starta på det lange sporet. Sleppe meg ut på tur, er ikkje bare, bare... Eg vandra avgarde i eigne tankar. Slapp ned ein godbit i ny og ned. Brått tok eg ein 90graders vinkel for å gå inn i ein skog. Så ut på eit meir fuktig område, før det stig oppover. Hjelp, eg kjem visst til ura, tenkjer eg og tar ein sving bort frå det. Og slik held eg på. Nei, no må eg stoppe. Nei, kanskje litt til. Til slutt finn eig ei djup hole. Der går eg nedi og gøymer ein tennisball.

Så er det å nyte sola ute saman med Ekko.

Etter vel ein time bestemmer eg meg for å gå sporet. Eldrid vil vere med for å sjå på.

På med selen og fokuset er klart. Sporing. Eg strevde litt med å finne starten då det viste seg at ein eller annan med svart/gul plastikkmarkering, hadde meir enn eit merke hengande etter seg i skogen. Men vi fann det rette og Ekko gjekk sikkert avgarde. Tok første vinkel bra, men så kom nasen høgt. Eg stod stille og lot han jobbe. Etter litt virring, var han skråsikker. Denne vegen, mor! Bekken hoppa han over akkurat der eg hadde gått og slutten stoppa han ved. Snuste grundig. Her var det noko. Premie og skryt!. 

Eg tok ikkje av han sporutstyret, for eg ville at han skulle binde desse spora saman. Det gjorde han flott. Ut på vegen, venta for å sleppe gåande forbi. Gjekk langs veggrøfta ei stund og akkurat - her skal eg inn. Riktig. Då bar det innover, oppover, med vinklar, skogbotn, litt myr, litt sti, litt tett, litt av mykje. Eg hadde sikra meg på 3-4 punkter ved å henge opp sløyfer. Så då eg syns vi gjekk rart, hadde eg alltid feil. Sløyfa dukka opp kvar gong. 

Ein stad kalla eg han tilbake for eg var skråsikker på at eg ikkje hadde tatt den svingen han tok, men gått rett fram. Han såg litt oppgitt på meg, men kom tilbake. "Søk spor", sa eg. og han sette nasen i bakken gjekk to steg og fann ein godbit han hadde oversett. Jadå, den låg i den retningen eg meinte var feil...

På slutten visste eg akkurat kor eg hadde gått for det var inne i ein skog og eg såg steinen eg sikta mot. Då såg eg kor rett han gjekk. 

Slutten var ei oppleving. Han gjekk rundt hola med nasen høgt. Fleire gonger. Her er det noko. Eg stod bare og venta. Var litt redd for at han skulle gå glipp av premien etter så solid arbeid. Men brått var det ein som hadde skjønt at han måtte nedi hola. Jippi!!

Totalt blei nok dette sporet (som i utgangspunktet var to) godt over 1000meter. 

Eg er knallstolt av han! 

Ja, sånn ser altså to korte, beine spor og eit litt lengre ut når eg set teori ut i praksis.

Runderingstrening med vekt på fart

No var det lenge sidan vi hadde trent rundering. Sist helg var det sporkurs, før det påskeferie og før det... Men denne laurdagen skulle det vere rundering på Sviland saman med Gry & Silja og Lise & Scott. Veret var fint (som det har vore denne vinteren) og mildare enn på lenge. Herleg.

Planen min var at Ekko skulle arbeide med farten sin. Meldetrening har vi hatt fokus på ei stund så denne gongen var det kun fart og leik. Altså god, gamal (og det kjekkaste Ekko veit) flying. Tenkte figurantane og trengte litt trim. Vi nærmar oss, trass alt, bikinisesongen.....

Ekko var først hund ut. Lise og Gry hadde gøymt seg i skogen med leike og godbitar. Full fart ut på 1.slag. Han likar så godt å leike for tida at det blir lite pause når han har gjort funn. Fin kryssing over til til 2.slag. I går var det veldig tydeleg at han oppsøker meg og krysser midtlina ved sida av meg. Kjempebra!

Etterkvart hang tunga langt ute. Tempoet blei senka. Då var det å kjøre på med ulik påverknad. Svært effektivt med ein figurant som brått lagar lyd og spring innover i skogen. Då blei det girskifte på Ekko. Opp fjellsida i fullt firsprang. Og fullfart ned igjen og over på andre sida der det òg var noko som rørte på seg i terrenget.
Skikkeleg sliten hund på slutten. Han stakk til elva for å drikke litt på ein av dei siste postane før han kom springane tilbake for å fortsette jobben. Tenkte litt på at eg burde hatt med meg vatn (det er tørt i skogen), men samstundes ser eg at hundane kan springe langt utan vatn når det er noko dei vil.. Men neste gong stiller eg vel med vatn for han blei tørst. Skikkeleg tørst.

På veg til bilen gjekk beina omtrent i kryss for han.

Etter litt kvile var det trening i pausen. Alle tre hundane var ute. Skulle ligge ved sida av stolane våre og trene på å vere der utan å bry seg om andre. Det var enkelt, syntes Ekko. Men matmor kunne jo trenast litt. Sjå meg. Sjå meg. Var målet han hadde for økta. Så for såvidt nådde vi målet begge to.

Andre økte var lik første. Det var leik på alle funn, unntatt siste. Då var han stuptrøytt.

Etter treninga gjekk vi ein tur med Gry &Silja. Det var tydeleg at dei var trøytte for dei gjekk å snofla ved beina våre. Ikkje mange sprell ut i skogen på dei to. Silja prøvde å få litt liv i leiren ved å ri Ekko, men det fekk ho roleg og tydeleg melding frå bajasen om at det kunne ho bare gløyme. Trur ho er den første som har prøvd seg på slikt på Ekko. Jaja, såg det ut som ho tenkte, og så vandra dei vidare.

Resten av dagen hadde eg ein hund som stort sett såg slik ut:

Ei herleg treningsøkt.