GODT NYTT ÅR!

... OG ENGLANE SYNG OM FRED PÅ JORDA...

Takk til alle gode treningsvener for latter, tilbakemeldingar, sukk og sigrar i 2008. No har vi måla klar for våren 2009 så no er det bare å setje i gang c¨,).

GODT NYTT ÅR!

Eg gler meg til å trene med dykk igjen.

Litt trening

I dag har vi trent litt igjen. Målet var å jobbe med:

Lausbittmelding:

- Eg vil ha "perfekte" meldingar før eg sender han ut i felten igjen.

Feltsøk.

Lausbittmelding.

Her har eg ei merkeleg utfordring. Første melding er perfekt. Han hentar lausbittet, kjem inn, spring ut og blir premiert med drakamp. Andre slaget er tull. Han snuser, graver osv osv. Det same skjer i økt to. Første slag fint, resten tull. Tek det siste veldig nære og det går fint. Kvifor skjer dette? Er drakampen for sterk for han? Har han for dårleg kondis? Eg skal prøve med annan premiering, men er usikker på om det har med det å gjere. Han manglar fokus etter ei stund, så kanskje kondisen....

Feltsøk

Her var han heilt på jorde bokstaveleg tala. Han fann første gjenstand, neste blei tulleleike for han osv. No er det ei stund sidan han har prøvd seg på felt så eg gjekk tilbake til start. Ein gjenstand ut, Ekko hentar og leverer i handa mi. Det gjekk fint. Gjorde fleire slike.

På slutten av treninga lot eg han gå fritt på området. Eg vandra òg. Brått seier eg: "Søk - eg har mista votten". Då var han på hogget. Eg måtte snu meg for han kom ikkje på at han skulle leite bak meg. Etter det gjekk han nære meg og var klar for neste søkskommando. (Eg som skulle miste votten sånn tilfeldig...). Det utvikla seg til ein leik der eg kasta votten ut i terrenget og han fann den. Kvar gong blei den levert i handa. Det blei ei trening der avlevering av gjenstand var det viktigaste.

----

I går begynte rakettane her. Lurer på kor dei får dei i frå? Gjekk greit, men i dag har eg kjøpt DAP-halsbånd i håp om at det hjelper. Kvifor har ikkje vi eit "Smellaropprop" slik som svenskane?

----

Nå er det første dagen til å notere i boka "Hundtränaren". Er de klare?

Eg hadde ikkje med meg fotoapparatet, men mobilen fekk gjere nytta.

Det avslappande og gode julelivet

Denne veka har eg ikkje rundert, gått spor eller sprunge gode turar, men eg har storkost meg for det. Til dømes har dei beste venene mine budd her mange dagar. Det er så kjekt å vente på lydar frå gjesterommet kvar morgon! Og så har det vore masse gjester på besøk. Eg held på å gå bananas kvar gong det ringjer på. Matmor er så treig. Eg syns vi skal springe dei i møte, men ho masar om "sitt". Akkurat som det går ann når beina kriblar og eg gler meg nesten i hel! Ho har brukt ei veke på å prøve å roe meg litt ned. Og eg syns eg har blitt ganske flink. Eg blir ganske vill akkurat når klokka ringjer, men greier faktisk å helse pent når dei har kome inn i stova. Trur matmor er ganske nøgd. I alle fall lot ho det kome fleire og fleire gjester.

Veslejulaftan fekk vi besøk av nokre gutar som var redd meg og nokre vaksne som ikkje liker hundar (rare vener matmor har...). Eg hadde fått julepresang av Silje & Pia og den fekk eg lov til å opne dagen før dagen. Takk Pia, det beinet gjorde at eg roa meg ned sjøl om eg allerhelst ville vise dei at eg er verdas kjekkaste hund. Eg greidde det så bra at då eg fulgte dei heim om kvelden prøvde den eine guten å klappe meg og så sa han: "Eg trur Ekko liker det når eg klappar han". Hallo! Eg kunne lagt meg ned på asfalten for deg - eg elskar å bli klappa! Og kanskje eg har vore så kjekke no at dei tør å kome på besøk oftare?

På julaftan trudde eg at eg skulle bli heilt gal ei stund. Det lukta SÅ godt! Eg la meg fint ned på golvet under middagen og var veldig grei syns eg. Fekk litt som premie.
Under treet matmor hadde dradd i hus, låg det pakkar. Radarnasen min tok eit overvêrssøk, men fann ut at det var ingen vits å prøve seg på dei pakkane. Dei lukta ikkje interessant i det heile. Blei litt bekymra. Skulle eg bare få den pakken eg åt opp i går? Eg som hadde vore så grei.

Heldigvis var det pakkar til meg òg. Då dei tobeinte skulle begynne å pakke opp sine kjedelege pakkar, sa matmor: "Søk, Ekko!" Det viste seg at dei hadde planlagt pakkeleiken til meg. Kjempekjekt! Eg søkte rundt overalt unntatt i stova for der hadde eg jo allereie snust meg fram til at det var lite å hente. Eg fann to kjempegode og godt innpakka pakkar (det tok litt tid å få av papiret). Den eine var ein kong fylt med fiskekaker, den andre var griseøyra. Eg er skråsikker på at eg fekk dei beste presangane!

Når vi ikkje har hatt besøk og eg har jobba hardt for å vere snill, har eg kost med bestevenen min.

Forresten. Matmor har ikkje bare dradd eit tre inn i huset, ho har invitert to skjeggete typar som bare står der og glor. Eg liker dei ikkje, men har akseptert at dei kan vere der. Og eg syns jammen dei burde la meg og vere i fred. Men veit du ka dei gjorde? Dei stal kongen min! Eg trilta den bortover golvet for å få tak i dei siste godbitane og brått fanga dei den mellom seg. Eg blei heilt fortvila og begynte å kjefte på dei, men trur du dei gav seg? Nei, matmor skjønte at eg var fortvila, så ho kom og det var ho som måtte ta den i frå dei. Fy så dumme dei er. Eg som ikkje har gjort dei noko vondt.

Kvart år prøver dei å ta bilete av meg ved sida av det der rare treet. Eg liker det ikkje og når eg ser resultatet, ser eg jo at det ikkje blir neste års julekort heller. He. he. Nei, eg liker helst at det skal vere bilete av meg i aktivitet. Sånne der eg skal sitje i ro og sjå grei ut, er dumme.

Men no må eg kvile litt igjen. Hardt å ha juleferie. Kos dykk vidare i romjula.

Romjulssleik frå Ekko

GOD JUL

Nokre av oss har året slipt rundare, andre kvassare.
Ingen har gått gjennom året utan å bli slipt.

No er vi kanskje litt dekka av vinterrim,

men snart kjem det nye bølger og sliper oss vidare.

GOD JUL

frå

Aud Venke & Ekko

Nordavind frå alle kantar på Sviland

I dag var det rundering på Sviland. Eg kom litt seint så eg fekk ikkje med meg alle hundane, men etter det eg skjønte var det mykje bra jobbing av alle firbeinte i dag.

Eg hadde bestemt meg for at Ekko skulle ha enkeltslag og gå rett i belønning. Det starta veldig bra. Han spring rett ut. Etterkvart ser eg at han spring litt skrått ut på den eine sida for å bråsnu når han kjem langt nok ut. Då får han figuranten i nasen (vinden var akkurat då sånn). Eg skal prøve å utnytte vinden, men som ein eller annan har sagt: På Sviland kjem nordavinden frå alle kantar. Vindretningen skifta i eitt sett og eg greidde aldri å nytte meg skikkeleg av det. Eit slag sprang han ut og leitte voldsomt, men lenger nede enn eg hadde sendt han. Fekk han inn gjen, bad om lyd. Då Kari skreik, begynte vi alle å lure for det kom jo frå ein heilt annan kant enn der vi trudde ho var. Ekko meinte det same og sprang i den retningen vi syns vi høyrte hylet. Omsider fann han henne. Ho låg heilt rett i forhold til der vi sendte han ut. Lyden og vinden lurte på hund og menneske. Ekko skal ha ros for at han arbeidde og arbeidde for å finne henne. På siste slaget begynte han å snuse, leike med pinne osv. Fekk eit oppdukk og då blei slaget flott.

Eg kan nok kjøre enkeltslag og rett i belønning ei stund til. Han har ikkje beine slag stabilt. Det som er positivt er at han jobbar godt, heilt til han er trøytt. Greier eg å lese det betre, kan eg få figurantane nærmare på slutten slik at vi får fleire slag. I dag blei det dei tradisjonelle juleslaga, nemleg 7 :).

Evita og Ekko møttes litt i skogen i dag. Kari og eg fekk sett på koss begge reagerte. Ekko inviterte til spring etter pinne, Evita syns han var litt nifs. Begge var flinke til å kome innom matmødrene for sjekk. Vi gjorde ikkje mykje av det, ville bare prøve oss litt fram.

Blod på tann

Ekko og eg måtte smi medan jernet var varmt. På fredag var vi klar for eit nytt blodspor. Jan Inge hadde lagt eit spennande spor på Sviland. Vi gjekk det etter at det hadde lege ca 1 time.

Ekko var tydeleg spent og klar frå han kom ut av bilen. Han gjekk fort forbi oppsparket og måtte tas tilbake. Lukta der, men hadde ikkje tid til for mykje dilldall. Han skjønte ka han skulle. Det gjekk fortare i dag. Kan skuldast at han no hadde litt meir erfaring eller at sporet var ferskare. Han kom ut av sporet ein gong og satte då nasen i sky. Han leita tydeleg etter lukta i lufta ( vi vitsa med at han såg etter neste sløyfe...). Kom seg i gang igjen. Etterkvart skulle han ut av skogen, ut på grusveg, krysse ein liten bekk og gå langs vegen før han skulle inn i ulendt tereng igjen. Måtte stoppe han ein gong for då hadde han tydeleg fått ferten og ville ta ein snarveg til mål. Men det var ikkje vanskeleg å få ha inn på sporet igjen og no var han tydeleg kor han skulle gå av vegen og inn i skog. Flott rett på funn. Det er så kjekt å sjå kor stolt han ber på skanken etter at han har funne den.

Eg er veldig nøgd med sporet denne fredagen òg. Satsar på at eg får trent litt meir i jula. Og så deilig trøytt han blir ;)

Punky sitt spor var langt og ho gjekk veldig konsentrert. Nasen i bakken heile tida. Kjempebra. Her må Ekko nok jobbe litt for med all runderinga er han en "oververshund".

Lesestoff i jula blir denne artikkelen om blodspor.

Nokre av oss har framleis roen før jul....

I kveld var det tydeleg at julepanikken hadde nådd både den eine og den andre. På treninga møtte Anne Lise & Scotty, Silje & Pia og oss. Vi har roen..... i alle fall heilt til panikken kjem og tar oss òg.

Vi bestemte oss for å ha ein og ein hund ute om gangen. Då kunne vi hjelpe kvarandre og observere. Det viste seg å bli eit effektivt system. Hundane var ute i korte og gode økter.

Planen min var: Rygging (stå under marsj), meldetrening og innkalling. Det blei:

Stå under marsj (rygging)
Nå rygger Ekko veldig bra. Eg har begynt å gå bakover samstundes som han rygger. Han blir litt uroleg av det, men dette blir betre og betre. Så snart er vi vel klar for pangståen???
Hadde to økter med rygging.

Meldetrening
Den første meldinga var nære. Anne Lise sat på huk (synleg) og bittet låg på bakken. Han henta fint, kom tilbake, sette seg og viste funn. Men alt gjekk i bedageleg tempo.
I neste forsøk var figurant framleis synleg, men avstanden var ein del større. No blei det ein heilt annan fart. Ein flott melding.
Tredje forsøk. Nå spant han omtrent då kommandoen "runder" kom. Flott fart ut, tilbake, i utgangsstilling, vente på at bandet blir satt på og stor fart ut til figurant då kommandoen "vis mann" kom. Omtrent perfekt syns eg. Så då heiv eg han i bilen :).

Fellesdekk (bli liggande)
Vi hadde ikkje fellesdekk der alle hundane var ute samstundes, men det som Fanny sa var viktigast før vi la dei i fellesdekk, nemleg å få hunden til å ligge stille uansett ka som skjedde rundt seg.
Ekko låg. Eg gjekk over han, rundt han, andre drog hardt i bandet hans, eg løfta foten min over hovudet hans.... Han hadde eit par glipp der han reiste seg, men la seg fort igjen. Fri-kommandoen fungerte fint for å brekke av øvinga.
Alle tre hundane blei resergode på dette i løpet av treninga.

Innkalling
Dei andre hadde innkalling med hund som forstyrring. Eg hadde Silje med ei leike han ikkje hadde sett på ei stund. Då han kom ut av bilen var det Silje og leika som hadde fokus. Eg var lite interessant. Då eg fløyta, sprang han mot Silje. Leika låg framfor henne og ho stod roleg. Då fortsette han mot meg. Ikkje bra. Dei to neste øktene kunne Silje omtrent kaste leika på han, vifte og styre på, men då var det matmor som hadde fokus. Fullt firsprang direkte inn. Likte dei to, men må fortsetje med å automatisere innkallinga i ulike situasjonar.

Tur
Til slutt gjekk vi ein roleg kveldstur. Ekko var roleg og avslappa på heile turen. Deilig.

Bombehund, oppvaskhund, juledeighund...

I går kveld fekk eg ein SMS av Pia. Matmor hennar påstår at ho skal lære å apportere ulike gjenstandar, men vi har gjennomskua henne. Dette her er bare innleiinga til julevaskinga. Så pass deg, Pia. Eg trur dei har planlagt at du skal vere i oppvasken i år.

Eg syns at matmor mi bruker alt for lite tid på tur for tida. Ho spring i butikkar og lar meg vere aleine heime. Eg likar ikkje det. Og så er det ganske travelt når ho kjem heim, for eg lærte av Faya at alle posar må sjekkast for bomber før dei kan berast inn på kjøkkenet. Som ein skikkeleg sporhund og snushane gjer eg jobben skikkeleg. Til no har eg ikkje funne bomber, men heller ikkje god hundemat. Det syns eg er meir mistenkeleg. Kor blir det av julebeinet mitt?? Trøysta er at det luktar mykje god menneskemat, og eg trur aldri dei greier å få i seg alt dette så det blir nok litt på meg òg.....

Her ein kveld dreiv matmor med baking. Det skjer så sjeldan at eg blei sitjande og glo ganske lenge. Til slutt forstod eg at dette var viktige saker som smakte godt så her måtte hovudstrategien min setjast inn. Eg la meg ned, prøvde å sjå VELDIG likegyldig ut. Det er ganske slitsomt så eg måtte sukke litt innimellom for å minne henne på at eg framleis var her. Strategien verka, eg fekk smake. O' du salige! Eg hadde gløymt kor godt julekakedeig er. No var det mest umuleg å ligge i ro. Buret tenkte eg, det plar gje eit par kjappe godbitar. Som tenkt så gjort og jammen slo det til. Straks eg var i buret, kom det litt deig. Men problemet var at eg blei ganske sliten av dette, så eg sovna. Snakk om lite smart.

Litt seinare på kvelden skulle deigen i omnen. Då sette eg meg ved sida av for her skulle eg bli sikker på at dei blei perfekte og det kunne jo hende at ho mista litt på golvet. Matmor var nifst stødig på handa denne kvelden så ingenting hamna på golvet. Men eg har nå greidd å sjarmere til meg ein liten bit etter at kakene blei ferdige likevel. Eg syns at jul skal vere sånn at vi koser oss med kaker mest heile tida. Syns ikkje du det?

Det er forresten mange ting som er innpakka for tida. Ein av pakkane lukta veldig godt, men den bar matmor ut i bilen så den skulle tydeleg andre ha. Eg prøver å følge med under pakkinga, men eg syns det ser skralt ut. Matmor skriv bare menneskenamn på dei. Trur du ho har gløymt meg? Eg trur eg må ule litt til nissen for no treng eg hjelp. Eg har jo vore ganske snill. Bare tenk på alt det rare ho vil at eg skal gjere. Eg prøver jo så godt eg kan. Og litt eigenvilje må eg vel få lov å ha??
Hm. Eg må legge meg og gruble litt på koss eg skal fikse dette.

førjulshelsing frå Ekko

Det aller første blodsporet!

I dag møtte vi Jan Inge og Marit på området. Jan Inge la ut ein langt blodspor med nokre utfordringar i til Punky og eit enklare med ein vinkel til Ekko. Ekko fekk lukte på ein dyreskank (litt av foten). Det var spennande. Han tok den i munnen og holdt godt.
Mens spora låg og godgjorde seg ein times tid, trente vi på andre ting.

Bråstopp
Ekko er no blitt ein reser i å rygge. Han reagerer litt når eg byrjar å rygge, men fortset med sitt. Veldig bra.

Apportering
Eg ville prøve apportering med dummien. Denne er til vanleg ganske sterk for Ekko så eg har lagt den bort ei stund. Han greidde ikkje å levere når den var ein av gjenstandane. Nå stod vi på grusen. Dummien blei lagt ut. Han spring kjapt ut, hentar og kjem inn. Så forlangar eg utgangsstilling og då byrjar han å bite i dummien på vegen. Vi blir einig om at skal kun ha springe ut, hente og levere utan å bite i dummien som mål. Då hadde han fleire fine. Veldig bra.

I neste økt, går vi til det området der vi ofte har trent felt (grasunderlag). Spring flott ut og så byrjar sirkuset: Han må tisse, lukte osv. Blir henta inn og vi fortset på grusunderlaget som i første del. Det går mykje betre sjøl om farten og giret frå første omgang ikkje er det same.

Blodsporet
Nå var eg spent. Han hadde altså lukta og var interessert i både skank og blod tidlegare på dagen. Tok på han langline. Då vi nærma oss oppsparket (eit tydeleg markert område som skal likne på at her har dyret sparka frå og sprunge etter skadeskotet), blei han ivrig. Ved sjølve oppsparket lukta han veldig og så begynte vandringa. Nasen i bakken og roleg tempo. Somme stader stoppa han opp og lukta ekstra før han gjekk vidare. Vinkelen tok han fint og gjekk rett på skanken. Der låg det ein del pølsebitar. Etter å ha spist dei opp, gjekk han tilbake med skanken i munnen. Eg venta på at han skulle bli lei (for det pleier han når han ber på noko), men ikkje denne gongen. Den skulle berast heilt fram. Jan Inge hadde lagt nokre få pølsebitar i sporet (vi tenkte at det skulle senke tempoet, men det var tydeleg at blodet gjorde det).

Dette var kjekt. Eg hadde aldri trudd eg skulle få eit så godt førstespor. Nå skal vi jammen arbeide med blodspor i tillegg til dei andre spora framover.

Punky gjekk eit spennande og langt spor. Det var tydeleg ho visste ka ho skulle og at dette var kjekt.

Ei god treningsøkt, så no må eg kanskje begynne på julebaksten....

Rygging og meldetrening

Denne måndagen hadde vi først ei god økt med utgangsstillingen heime i stova (hadde ein ostesnitzel som visst var veldig god..). Eg syns han framleis litt for ofte må rette seg opp, men det kjem og mange fine og når han må rette seg opp, går det fort.

På måndagstreninga jobba eg saman med Ingeborg, Marit og Jan Inge. Først er det rygging. Her er Ekko blitt veldig flink. Han rygger ganske langt. Han blir litt usikker når eg òg begynner å gå bakover. Nå treng eg ei oppskrift på vegen vidare av Elisabeth. Eg var ikkje der då Thomas forklarte, så kjære Elisabeth, legg du inn ei lita oppskrift til meg? ....

Eg ville tilbake til meldingstrening utanfor runderingsløypa. Ekko gjer alt riktig på dei to første slaga. Han plukker til og med opp lausbittet frå bakken. Men så kjem tredje slaget. Spring fint ut, hentar og i full fart tilbake for så å ta seg ein tur bak ein konteiner. Eg bryt meldinga. Han må ut igjen. No blir det bare tull. Får til slutt til eit passe ok slag der han hentar og leverer greit, men tempoet er ikkje som i dei to første. Lurer på ka som gjer at brytaren så brått blir skrudd av?

Då vi kom heim, tykte Ekko det var på tide med litt julereingjering så hundeteppe, hundeseng og leiker fòr vegg i mellom. Dei skulle ristast skikkeleg. Det foregjekk i stort tempo. Brått var det slutt og han la seg ned for å sove. Var det den energien han sparte på dei siste slaga i meldetreninga??

Rundering i sterk vind og bilkrasj

Medan det enno var mørkt, kjørte Ekko og eg til Bore for å møte dei andre i bruksgruppa. Vinden tok tak i bilen allereie og skulle bli kraftigare utover dagen.

Ekko skulle for første gong prøve å bruke lausbitt i vanleg rundering. Dvs at han skulle sendast ut på enkeltslag, hente lausbittet, kome inn, setje seg i utgangsstilling og deretter vise meg kor han gjorde funnet.

Han starta veldig bra. Hadde ferten av figurant før han blei sendt ut. Kom fint inn, gjekkk rundt til utgangsstilling, men sette seg framfor meg (nærmast muleg premien). Blei retta på. Fekk på langlina og sprang fint ut for å påvise. På den andre sida trengte han påvisning. Vindretningen gav ingen hjelp her. Dette gjekk bra. På tilbakevegen slår nok luktene av figuranten på den andre sida inn, for han går over i flying. Altså spring forbi meg og mot neste figurant ( med lausbittet i munnen). Han blir hanka inn og blir sendt ut for å påvise det han hadde funne. Etter det blir det ein del feil. Han må ha lyd frå meg for å kome rett inn, men spring elles fint fram til han får lukta av haredritt (?). I alle fall er det fantastiske godsaker i bakken. Han gløymer ka han held på med og har nasen rett ned. Blir tatt inn fleire gonger. Eg får til eit par Ok slag og slutter av.

Ka lærte eg? Jo, han er klar for å bruke lausbittet i vanleg rundering, men eg kan sikkert ha figurant nærmare slik at delmomenta får meir fokus. Ikkje avstanden til figurant. Utgangsstillingen kan bli betre.

Etter ein luftetur saman med Silje og Pia skulle eg kjøre heim. Då eg kom opp på hovudvegen smalt det. Ut frå intet ( sånn kjentes det) kom det ein bil. Eg hadde sett etter, men såg altså ingen. Sølvgrå bilar i grå natur.... Heldigvis hadde eg liten fart og det blei ikkje personsskader (anna enn at eg har vondt i ryggen i dag). Feilen er min ( han kom frå høgre). Akkurat no syns eg 2008 godt kan bli ferdig. Siste del av året har vore ganske så blanda. Men, men det blei bare skader på bilane (dyrt nok) og sjåføren i den andre bilen tok det roleg. Trur ikkje han heller var van med å fylle ut slike skjema..

Trening på glattå

Tøffe damer denne torsdagen òg. På klink-is trente Kari L., Elisabeth, Anne Lise, Torhild, Gro, Gro Anita og etterkvart Silje i tillegg til oss.

Ekko og eg trente på bråstoppen (førebels rygging), sitje og ligge i ro med forstyrrelse (sitt, dekk) og innkalling.

Stå under marsj.
Altså første delen, rygging bakover. Eg stod stille og hunden skulle rygge. Det verka som han kjente at det var glatt, men han rygga fint bakover. Eg ser på eit merke i bakken eg vil han skal forbi. Han treng litt tid på det. Stoppar opp etter nokre skritt og er ganske så frustrert, men kjem seg vidare. Elisabeth står som moralsk støtte for at eg ikkje skal gje han lette premiar. I løpet av kvelden hadde han tre økter med dette. På den siste kom han ganske langt. Det vil seie eg står på eit parkeringslommemerke og han rygga til midt i neste parkeringslomme.

Vente på signal/Sitje i ro med uro rundt.
Dette gjekk veldig bra. Andre kunne dra i bandet og og bråke rundt. Han hadde nokre feilmeldingar på at han reiste seg etter godbiten, men det greidde han å slutte med. Hadde to økter med det.

Fellesdekk/Ligge i ro med uro rundt.
Dette tok det tid før eg fekk han med på. Om det var isen på bakken eller bare at eg ikkje venta lenge nok, veit eg ikkje. Til slutt la han seg i alle fall frivillig. No kunne ein av dei andre dra i bandet, lokke på han og han låg. Bra.

Innkalling
Vi hadde ikkje freisting på vegen, men eg sprang og gøymde meg på ein av dei. Kjempefin fart, forsiktig sving på isen ;). Bra!

Til slutt gjekk Silje og eg tur med våre firbeinte. Dei er kjempeflinke til å invitere kvarandre til leik så vi måtte gå eit stykke frå kvarandre i starten (ikkje akkurat leik i band vi har lyst på når underlaget er klinkande is..). Men etterkvart gjekk det greit. Då var det lukter og hestebæsj som var det mest interessante. Fy så glatt det er!

Eg har visst begynt å trene på dei nye måla

Eg er ute og går i mørkret. Ser du meg? Har fått sånn lykt som Maja har. Ganske tøft. I tillegg har eg refleks på selen, men det vises bare når det kjem lys på. Lykta lyser heile tida. Lykta kosta 9,90 på Biltema.

I dag har eg vore i skogen. Eg har vore flink og kome kvar gong matmor har fløyta. Etter ei stund ville ho vi skulle gå på vegen og då måtte eg i band. Då blei visst den tobeinte sur. Ho haldt i bandet slik at eg ikkje kom fram. Eg skjønte ka som var gale, men eg greidde ikkje å stoppe. Det er så vanskeleg å gå fint i band rett etter eg har sprunge og kost meg. Det er som om luktene er i nasen enno og eg må skunde meg til dei. Men etterkvart så greidde eg å dempe meg og gå fint. Men eg drar opp bakkane. Då får eg ikkje kjeft. Eg trur ho liker å få hjelp oppover.

Eg har sjekka litt ut dei måla matmor har skrive ned. Hjelpe meg. Er ikkje heilt sikker på om eg har lyst til å lære alt det der. Men nokre mål har eg fiksa ganske greit i desse dagane. Eg har vore grei sjølv om vi er på besøk. Då kompisen min kom heim frå skolen, tok eg bare ein ball i munnen og logra. Eg hoppa ikkje. Og det syns eg var imponerande for eg syns han er verdas kjekkaste tenåring.

Så har eg vore grei kvar gong vi skulle i bilen. Matmor sit forresten med dataen og ser på bilbur. Eg skal visst få eit nytt og fint. Eg syns både "Herkules" (http://www.morene.no/) og "Bonzobur" frå Gann blikk(http://www.bonzobur.no/) ser fine ut. Men aller helst ville eg hatt ein deilig madrass som dekka heile bakparten av bilen. Er det noen som kan anbefale det eine eller det andre?

Vi har trent på rygging. Stova her er større enn vår så eg måtte rygge lengre. Veit ikkje om eg likte det: Matmor begynte å rygge ho òg. Ka var poenget? Eg blei litt forvirra då, men skulle visst fortsetje å rygge. Så har vi trent litt på at eg skal bli liggande. Litt vanskeleg når dei begynte å friste meg, men eg har greidd det fleire gonger.

Akkurat no ligg eg og sløver under salongbordet. Eg gav opp då dei begynte å trene til matteprøven i morgon. Kjente eg blei trøytt då dei begynte med 5(x-7)-4(x-1)= 8(x+3)-12x og sånn fortsatte dei med meir og meir tal. Blei heilt tullete i hovudet. For meg er matematikk sånn: Anten har eg det eg vil ha, ellers så har eg det ikkje. Lite x-ar her.

Lurer på om dei andre sakna meg på treninga i dag? Hadde tenkt eg skulle kviskre til Era at matmor har begynt å gje meg meir mat. Eg var visst blitt for tynn. Det har eg prøvd å fortelje henne mange gonger, men det var ikkje før ho omtrent såg ribbeina mine at ho forstod alvoret. Er ikkje heilt mett enno, men det hjelper på.
Sleik på snuten frå Ekko.

Klar for 2009 måla.

Fredag kveld var alle i måndag/torsdagsgjengen invitert til meg for å setje mål for hundane for våren 2009 og for å feste litt :).

Mange ville kome og skravla gjekk på alle så her reknar eg med at det kom mykje bra fram både av mål og utfordringar. Takk til alle for at de var med å gjorde kvelden så triveleg!

Vi fekk forresten julenissen Arne på besøk. I sekken hadde han den nye boka: "100% positiv hverdagslydighet". Skikkeleg kjekt å sitje med ei heilt fersk bok der vi kjenner forfattaren. Og når fleire av oss (både tobeinte og firbeinte) er avbilda inni så kan det vel neppe bli betre.....

Men ka kom så ekvipasjen Aud Venke og Ekko fram til:
Mine mål:

• Ikkje la hunden shape meg så mykje som han gjer. Det er eg som skal shape han!
• Fortsette med å føre treningslogg i tillegg til bloggen. "Hundtränaren" skal hjelpe meg der.
• Ha plan for treningsøktene

Ekko:

• Grunnferdigheitene.
• Vere medviten dei når vi trener og utvikle dei som ikkje er klare.
• Kvardagslydnad:
• Rolegare når gjester kjem på besøk.
• Gå forbi andre hundar. Fortsetje med det vi held på med.
• Helsetrening
• Burleiken. Aller først skaffe eit bur som er større og deretter begynne på burtrening i bil
• Brukslydnad:
• Lineføring
• Gå framfor i line
• fri ved foten
• Bruks:
• Bringkobbelmelding på plass og solid
• Feltsøk. Få inn systemet
• Spor: Arbeide med tempo. Lære å plukke pinanr i sporet: Blodspor?

Helsa mi og jobben min vil påverke kor mykje eg får gjennomført. Men eg har tenkt å trene fast på måndagen, kurs/ trene torsdagen og brukstrening på laurdagen. Blir det meir trening, er det bonus.

Kort evaluering av måla denne hausten

Før planleggingsmøte/festen fredag kveld, gjekk eg gjennom måla eg hadde for hausten. Kva blei resultatet?

Mine mål:

• Arbeide med kriteria: Her har eg blitt flinkare
• arbeide med timingen: Har mykje å lære, men syns det går framover
• Korte treningsøkter: Dei har blitt kortare. Og dei er meir effektive
• Skrive treningslogg: Bloggen er til god hjelp. Prøver å skrive litt utanom, men det er ikkje så gjennomført.
• Vere førbudd når eg kjem på trening: Der har eg blitt mykje betre
• Meir klikkarklok: Arbeider med saka
• Lære meir om shaping: Ja det har eg

Ekko sine mål:

Grunnferdigheiter:

• Alle områda skal vere godt i gang. Ja

Lydnad:

• Fellesdekk. Den låg litt død, men etter kurset med Fanny har eg begynt å trene på "bli liggande" med fleire utfordringar til han. Dette meiner ho er til god hjelp i øvinga fellesdekk. Han skal lære å ligge same ka som skjer.
• Lineføring/ fri ved foten: Her er vi i gang og eg fekk fleire innspel på Fannykurset og under instruktørkurset

Bruks:

• Bringkobbelmeldinga på plass: Nei, det er den ikkje
• Enkeltslag: Vi har begynt
• Spor (tempo, ID-spor): Denne hausten har vi gått fleire gode lange spor. Tempoet er betre ( eg ligg ikkje heilt sprengt bak lenger). ID-spor har vi ikkje gjort så mykje av.

Gode vanar:

• Gå forbi andre hundar med viss avstand utan utfall. Her får vi trent ein del på rundane våre rundt Mosvatnet. Eg syns han er blitt betre, men treng ein del avstand enno for utfallet ligg nære..
• Helse fint på folk: Er framleis for ivrig. Eg har brukt lite tid på det
• Burtrening: Går fint heime, men må trene meir i bil
• Setje seg når eg stoppar opp: Her har vi kome altfor kort.

Konklusjonen blir at det har gått framover. Eg har blitt meir medviten ka det er eg held på med.

Ei fin treningsøkt på fredag

På fredag møtte eg Marit og Jan Inge for å trene på klubbområdet.
Først la eg ut eit pinnespor til Punky og Jan Inge eit vanleg spor (utan pølsebitar bare med ei leike i slutten) til Ekko.

Eg skulle halde på med meldingstrening med Ekko. Den første gjekk greit. Då var Jan Inge synleg. På neste var han lengre borte og halvvegs skjult. Ekko spring greit ut og hentar lausbittet, men på vegen tilbake stoppar han, tisser og snuser. Han blir til slutt henta inn. Tredje forsøk. Her startar han fint, men etter han har henta bittet, snuser han og legg det frå seg. Eg hentar han inn og han startar om igjen. No spring han fint og vi får avslutta denne økta bra.

Neste økt er Jan Inge synleg og nærmare. Då får eg tre bra slag.

Eg må gjere noko med reaksjonen hans etter at han har henta bittet. Marit foreslår at eg straks går ut og hentar han om han stopper og finn på andre ting på veg inn.

Siste økt var sporet. Det er spennande å gå eit spor eg ikkje kjenner i det heile. Ekko tok lukta av Jan Inge straks. Han gjekk fint, men litt fort. Tempoet gjekk å følge i dette terrenget, men eg hadde slitt i vanskelegare terreng. Han var ute av sporet ein gong, men kom seg fint innpå. Krysse vegen var ikkje problem og det var veldig kjekt å finne leika på slutten. Jan Inge syns han er sporsikker. Og det er jo kjekt å høyre. Eg må få ned tempoet, men skal prøve å ikkje begynne med pølsespor igjen. Vil heller prøve med pinnespor. Det vil jo òg kreve at han må konsentrere seg og lese nøyaktig sporet.

Frustrert rygging

I dag har eg skikkeleg testa ut kor frustrert Ekko kan bli. På treninga i kveld skulle Elisabeth og eg trene på det som etterkvart skal bli bråstopp under kommando. Elisabeth hadde lært det av Thomas og no forstod eg òg det litt betre.
Vi startar med at førar står stille og hunden tilbyr rygging. Etterkvart skal dei rygge lenger bakover enn 2-3 steg medan førar står stille. Ekko rygga i "bolkar". Dvs 2-3 steg og stopp for å sjekke om eg var nøgd, så 2-3 nye steg. Vi bestemte oss for merker i bakken dei skulle rygge forbi. Det blei i ein periode skikkeleg frustrerande for Ekko. Han tilbaud det meste unnateke å rygge langt nok. Då begynte han å bjeffe. Elisabeth stod og moralsk støtta meg i å oversjå og vente. Og jammen kom det nokre ekstra steg bakover til slutt ;-).

Etterkvart begynte eg så vidt å lee på beina medan han rygga. Eg skal til slutt kunne rygge medan han rygger. Altså at vi går frå kvarandre. Dette skal altså hjelpe til at det blir bråstopp når kommandoen "Stå" kjem under marsj.

Vi hadde òg ei økt med meldetrening. Den første skulle vere i litt skog. Ekko stiller seg fint opp, spring ut til Elisabeth, set nasen høgt og der forsvann han! Kaninjakt! Då er han på billigsalg og eg må ta meg saman for å vere blid når han omsider dukkar opp igjen.
Dei andre lausbittmeldingane er med langline.... Dei gjekk veldig fint.

I morgon satsar eg på meir meldetrening og spor før det blir målplanlegging og fest.

Eg har lufta mor mi.

I dag har eg vore på Tau og lufta ho som eigentleg er mor mi. Det var ganske kjekt. Vi bada, leika med pinnar og sprang. Kondisen hennar er litt slapp. Ho er blitt smellfeit, trimmer altfor lite. Ligg vel bare i sakkosekken og sløver tenkjer eg.

Det var kjempefint vèr så matmor hadde med fotoapparatet for å sjå om ho til slutt får til eit blinkskot. Men ho er jo ikkje så flink, så det blei med desse..
Alpha, som mor mi heiter, er ganske rå på pinnar. Det er ikkje mange som går i kamp med meg for ein pinne, men ho gjer det. Og eg forstår det ikkje, men ho vinn jo òg. Eg er sterkare, større og tøffare. Ka er det ho gjer som får det til?

Sidan den der gamle dama er blitt så feit, har dei begynt å slanke henne. Syns litt synd på henne for ho måtte ete pinnar for ho fekk visst ikkje mat. Men det er ganske kjedeleg med sånne som et pinnar i staden for å leike med dei. Må bare stå her og vente, eg.

Vi bada òg. Og Alpha er ikkje lite frekk. Eg legg på svøm for å fakke ein pinne. Ho vassar så vidt uti for så å ta pinnen i frå meg når eg kjem inn. Men då sa eg stopp. Det der fekk ho til då eg var liten, men no skal eg jammen ha premien min sjøl!
Spring på land og finn din eigen pinne!
Vi sprang ganske mykje og Alpha blei så tørst at ho sprang uti vatnet utan å tenke seg om. Då blei ho litt skjelven og eg begynte å kjefte på henne. Det var jo is på vatnet. Og så feit så ho er, så holdt jo ikkje den. Ho likte ikkje det...

Sjå her, ikkje bare er ho kvit i skjegget, men i dag er ho kvit på brystet òg.
Her er eg saman med mor: NSUCH Lilholms Alpha Alope.

Eg trur eg liknar mest på far min eg....

Ekko

God økt med lausbittmelding

I kveld ville eg òg Ingeborg starte treningsøkta med meldingstrening. Sander hadde begynt med fastbitt og eg var imponert kor flink han var blitt. Og det blei så kjekt at vi trente på det heile kvelden.

Første økt: Eg ville sikre meg at innkomsten var på plass så vi hadde ikkje så lang avstand. Han sprang fint ut, kom tilbake og måtte korrigerast eit par gonger før utgangsstillingen var på plass. Men ei fin økt.

Andre økt: Nå hadde vi forflytta oss slik at vi hadde eit større område for oss sjølv. No skulle Ingeborg vere lengre borte og ho skulle vere delvis skjult. Ekko spring fort ut, hentar fint og kjem i utgangsstilling. Viss ikkje eg begynner å springe bak han når eg gjev kommandoen "vis mann", stopper han opp. Det er tydeleg at eg skal vere med og det stemmer jo!

Tredje økt: Nå var Jan Inge figurant, Marit, Nina og Ingeborg var med for å gje innspel. Ekko fortset med å springe fint ut og gje tilbakemelding. Han presterte å korrigere seg sjøl då han sette seg feil FØR eg hadde gjeve feilmelding ;-).

Det var mykje bra i øktene i dag. Eg ser at han må trene på å stoppe leiken. Når han blir ivrig, er det som han ikkje høyrer "takk/ slepp". Det må eg trene meir på. Nina tipsa om at vi måtte trene med mange ulike figurantar før vi gjekk over til fastbittet. Før fastbittet må eg nå begynne å bruke lausbittet i skogen.

Alle syns dei hadde jobba veldig godt i kveld. Og tusen takk til Anne Lise som stilte med kake! Den var GOD!