GOD JUL

Vi ønsker alle våre gode hundevener ei flott jul!

Takk for eit triveleg, nyttig og lærerikt samarbeid i 2009.

Helsing Aud Venke og Ekko

Det snør, det snør og vi trener og trener

I dag vakna eg og hadde absolutt ikkje lyst til å dra på trening. Men eg kom meg heldigvis avgarde for på Skjæveland var Marit, Jan Inge, Kari L. og Silje.

Under heile treninga snøa det. Skikkeleg vinterstemning!

Ekko var 4.hund ut. Figurantane var Jan Inge og Silje. Eg ville prøve enkeltslag på første slag. Jan Inge sprang inn i skogen medan Ekko såg på. Eg ville at han skulle bli litt gira. Ekko sprang fint ut, tok bittet ,kom i full fart inn, sette seg i utgangsstilling (men litt langt frå meg), sprang i full fart ut til Jan Inge. Kjempefint! Eg er strålande nøgd med enkeltslaget!

Resten av runderinga (ca 10 slag) gjennomførte han fint med flying. Holdt god fart og jobba godt. Eg var visst litt kjapp til å rope han inn eit par gonger. Hadde ikkje tenkt å rope, men såg at han slurva litt med å drive framover på veg tilbake frå figurant. Alt i alt ei god arbeidsøkt av den firbeinte. Kan ta runderingsjul med godt samvit. Kanskje blir det litt enkeltslagtrening i ulike miljø i jula, men bare visst vi får lyst ;)

Det har snøa heile dagen og ikveld måtte eg ta nokre bilete av terrassen. Her er eit av dei.

Nå vil eg seie noko..

Matmor mi har det altfor travelt. Ho har ikkje tid til å skrive om treningane våre. Ho spring bare på jobb, er så vidt innom for å lufte meg så spring ho igjen. I blant har ho med segmange posar med ting og tang. Her er så rotete at eg nesten har gitt opp. Men no har nå støvsugaren kome fram og det heng englar i nokre greiner. Har ein mistanke om at dei to ekle nissane òg dukkar opp. Eg får prøve å oversjå dei.

Men tilbake til livet her og no. Som sagt matmor jobbar, men ho tok seg litt fri. Jippi, tenkte eg. Det er nok for å trene meg. Men så kjørte ho meg til Torhild på Hundens Vertshus. Hallo, det var ikkje det eg hadde tenkt meg! Heldigvis kom ho òg henta meg og kjørte rett på trening. Eg var så treningssugen at matmor blei heilt overraska. Vi trente på sånne gamle ting som eg nesten hadde gløymt: Sitt, stå, dekk på kommando medan matmor går bakover og eg følgjer henne. Era stod til og med i vegen, men ka brydde eg meg om det? Me trente jo! Kjempekjekt. Fellesdekk gjekk fint den òg. Litt bamse fekk eg til. Ja ein god kveld.

I går kveld var det iskaldt, men eg har god pels. Det har Maja òg. Men dei andre har visst ikkje det, for dei kom ikkje på treninga. Det var dumt for dei gjekk glipp av då Maja tok ein Scotty! Eg såg det frå bilen for me øvde på lausbitt. Maja ville vere hjå matmor mi og kose seg, men då ho endeligt sprang til Gro, stakk ho av. Eg trudde dei tobeinte skulle flire seg i hjel. Ho gjorde mange gode meldingar òg forresten.
Gro er så kjekk for ho leike rmed meg så eg sprang avgarde for å hente lausbittet og full fart til matmor igjen. Det gjeld å ikkje sløse bort tida når kjekke ting ventar!

Etter eit par treningsøkter ( me greidde å halde dei tobeinte varme) bestemte dei seg for at det var turtid. Og det blei ikkje den vesle turen, men skikkeleg tur. Maja og eg fekk springe fritt over frosne jorder. Kjempekjekt. Eg fann spennande pels og tenkte å ta den med meg heim. Men rett før vi kom til bilen forsvann den. Hugsar ikkje heilt ka som skjedde, men borte blei den.

Nå er eg lei av dette livet så eg har bestemt meg for å bli rampete.Når ho er heime skal eg mase sånn at ho må leike eller trene med meg.

bjeff frå Ekko

God runderingsøkt

I går var det mange som ville rundere. 9 hundar skulle vise ka dei dugde til (Ekko, Balder, Dea, Molly, Scotty, Punky, Evita, Fabi og Ulva). Det krevde at vi måtte vere ganske effektive. Hadde vi tenkt oss om så skulle vi kanskje delt oss litt, men det er eit pluss å få vere fri for oppgåver rett før og rett etter at ein skal jobbe med sin eigen hund.

Ekko var førstemann ut. Vi brukte den store løypa. Ekko gjorde ein kjempejobb. Holdt koken gjennom heile løpet (10-12 slag). Han er blitt flink til å kome inn på midtlina straks figurant er passiv. skråing framover gjekk også veldig bra denne gongen, Han krysser fint.  Rett og slett eit godt stykke ar beid!

Eg hadde tenkt å kjøre lausbitt etter pausen, men sidan dagen blei lang og alle reiste heim etter første økt, blei det tur på Ekkoo i staden. Han likte nok det best :).

Men eg må få dette inn i arbeidet etterkvart no. Han er klar for det.

Dei nye hundane, Balder, Molly og Ulva, viste god framgang. Veldig kjekt å sjå.

Scotty viste at han er på hogget bare det er tendens til løpetid i nærleiken. Her er det ingen moden mann som kan styre lystene sine :). Anne Lise var litt oppgitt, trur eg, for straks han slapp laus var det null rundering, men full fart med nasen i bakken på jakt etter den godluktande dama. No viste det seg at Molly nok var i startfasen av løpetid og Punky var ferdig for ei veke sidan (men ikkje i Scotty sin nase. Ho var til å bli yr av). Og ved at vi hadde brukt både skogen og vegen med desse hundane (ingen tenkte på at den unge mannen skulle miste hovudet så fort...) var det ingen luktfrie område for galningen. Så etter siste rundering kom Anne Lise og firgurantane tilbake. Scotty var det ingen som såg noko til. Omsider dukka han opp. Ferdig trimma.

---

Litt tankar rundt det å dele gruppa eller vere mange og nytte tida betre: Eg kjenner at førebels er vi ikkje så stabil stor gruppe at vi kan satse på fast deling. Og 4 i ei gruppe er litt lite. Det er eit pluss å få tid til å lufte hunden sin både før og etter økta. Då får vi gjort han klar for arbeidet og roa han ned etter arbeidet. Eg trur vi må bli flinkare til å ha "morgonmøtet" og fordele jobbane oss i mellom. Då kan dei som veit dei har ei ledig stund til dømes ta med seg hunden sin og trene på andre moment. Eg kunne til dømes tenkt meg å brukt ein av dei andre og trent melding medan andre var i skogen og jobba. Vil gjerne ha innspel på ka andre tenkjer.

Fotograf til alle bileta: Anita Lie

Atferdsproblem og førebuing til nyttår. To artiklar

I kveld har eg lese litt som Manimal har lagt ut på nettet. Der står det mellom anna at det er ein klar samanheng mellom salsalder og atferdsproblematikk.... Gjennomsnittsalder på hunden som kjem til konsultasjon er 3 år.
Dei vanlegaste problema er:

• Fryktaggresjon mot andre hunder
•  Separasjonsproblemer
•  Frykt, angst eller fobi for lyder, hendelser eller steder
• Oppmerksomhetssøkende
• Fryktaggresjon mot mennesker
  

Manimal har sidan 1999 hatt 161 ulike rasar til konsultasjon. Det seier i alle fall at det ikkje er alltid er rasen som er problemet.... Les artikkelen her.

Så var det nyttår. Tips frå Manimal når det gjeld det store smellet. Les atikkelen her.

Veka som har gått

Det er travle tider, men vi har då trent litt. Fram til torsdag skulle vi trene på egget og musematta. Ekko tar snuten på egget og set seg, men skal han leite det fram, begynner han å grave. Altså må eg finne ei løysing på det. Musematta bør ein ikkje stå lenge på utan å bjeffe syns Ekko så her gjeld det å klikke i rett tid.

På torsdag var det ny kurskveld med Arne. Vi hadde fått tak i nytt område (takk, Bente). Takk og lys. Luksus. Gro m/ Lotta trente saman med oss. Lotta fekk prøve seg på egget for 1.gong og tok det på eit par sekund. Ekko kom ikkje lenger enn så langt han var komen før. Eg er lei egget .......

Heldigvis gjorde Arne klar agilitybanen. Ekko fekk trent litt på slalom og hopp før det heile blei sett saman. Eg oppdaga då vi skulle starte at det var kome eit nytt element: Hopp gjennom ein ring. Ja, ja vi får ta det når vi kjem til det, tenkte eg. Ekko blei gira alt i starten. Dette er visst enormt kjekt. Men han kom seg gjennom den minste tunnelen (tok den to gonger), hoppet, den store tunnelen og rokkeringen, men den blei hengande igjen på halen.... Slalomen gjekk bare sånn passe for nå var han direkte høg/rusa. Siste hoppet gjekk bra.
I runde to gjekk det betre, men han sprang forbi rokkeringen og hadde for høg fart inn i slalomen. Ekko bit meg i jakken viss han må stoppe. Eg trur eg skal ta ein sakte variant for å sjekke stilen hans.

Alle hundane greidde seg fint. Pia imponerte med å stoppe opp ved slalomen for så å springe gjennom den perfekt. Ho har eit talent for agility. Som alltid på aktivitetskurset er Arne der med falkeblikket sitt. Eit par små råd frå han og vips fiksar hundane meir.

På veg til sporet vårt. Foto Gro Larsen

Laurdag var det spordag på Dale. Vi var mange så vi prøvde å fordele området mellom oss. Gro og eg la spor for kvarandre. Mens vi venta på at spora skulle godgjere seg, trente vi. Eg lånte slalompinnar av Gro. Nå fekk Ekko litt sving og fart i det. Men eg må stoppe etter 2-3 forsøk for han tar av. Etter kort pause er han klar igjen. Prøver og å trene på egget. Går greit til eg gøymer det. Då grev han det fram eller ta det i munnen og  leverer det til meg.

Så var det tid for spora. Det første, det eg la sjølv, gjekk veldig bra når det gjaldt å vere trygg på sporet, men farten var for høg. Han stoppar når eg ber han vente, men han har liksom ikkje tid til å vente så veldig lenge....
Spor nr 2 (det Gro har gått) begynner bra. Han rotar i steinrøysa, men gjev seg ikkje før han finn sporet igjen, går fint vidare, men kjem etterkvart ut på eit ope område. Her set han nasen i veret og har tydeleg ferten av eit eller anna. Eg lurer på om han kjenner til sporet til Gro lenger borte, eller om det er anna hund/ førar i nærleiken. Etter det rotar han rundt og finn ikkje vidare. Han begynner på baksporet. Då stopper eg han og vi tar til på vegen tilbake til utgangspunktet. Akkurat då skulle eg ønskt at Gro hadde brukt min GPS slik at eg kunne sjekka om vi var på sporet og hjelpt han i gang igjen. No ante eg ingenting.
Det viste seg at Torhild sitt spor kryssa Ekko sitt. Det er nok det han fekk ferten av der ute. Dei var jo ute på same tida som oss. Ja, ja, det såg ut som Ekko var lukkeleg for det om han ikkje fann slutten. Han var jo på skogstur :).

Det er veldig fint på Dale, men på ein sånn fin solskinsdag dukka det opp litt folk så det var greit å ha hundane i langline så hadde vi kontrollen.

I dag har vi vore på tur med Era og Pia. I kø rundt Mosvatnet. Kjempetrening. Mange hundar og store og små menneske. Ekko verka uinteressert i dei fleste hundane, men eg stod eit stykke vekke. Ville ikkje akkurat ha kjeft på ein fin sundag. Trur desse turane med Silje og Torhild og hundane har og er til stor hjelp i treninga med å gå pent i bånd , takle at andre hundar går først, stoppe og vente osb. VI begynte å mimre over koss vi sleit i starten då alle ville gå først.... No er det meir tilfeldig.

God treningsøkt på nytt område

Balder har funne Kari.

I dag skulle vi prøve skytebanen på Madla. Vi hadde fått avtale med Madlaleiren om bruk av området (takk, Anne Lise. Utan din sjarm og innsats hadde vi aldri vore her).

Ekko var andre hund ut. Vi har i det siste vore flinke til å få tid til å gjere hundane klar før det er vår tur. Det ser eg er ein fordel for Ekko. Han blir meir gira når han og eg har hatt ein liten lufting, litt leik og kos før han skal i ilden.

I dag var det spennande då det var nytt område. Ekko arbeidde ivrig. Kryssa meg fint. Men vi kan med fordel arbeide endå meir med å springe beint ut. Han ville leike med Gro Anita på dei aller fleste slaga. Det var eit pluss. Blir ellers fort lei leik og sparar energi ved å stå i ro. Trur Kari bare var glad for at han ikkje ville leike hjå henne. Det krever jo litt å gå inn i leik med han :).  Hadde planar om å ha eit par enkeltslag med lausbitt, men såg at nytt område var utfordring nok.

Balder var hund nr 3. Han var meir uthaldande i dag og imponerer. 5 1/2 månad og begynner skikkeleg å skjøne teikninga

Balder: Hm. Hu ville ikkje gje meg meir mat. Ka var det eg skulle no? Jo over til andre sida!

Det var fleire hundar som brukte ein del tid på snusing og ekstra rundar i dag. Tydeleg at nytt område krev at vi må gjere oppgåvene enklare for dei då. I staden for å bli irriterte og få nederlagskjensle når hunden byrjar å rote, kanskje vi skulle tenkje at vi gjer det for vanskeleg? Sjølv om vi meiner at hunden kan det. Hunden viser tydeleg at han/ ho ikkje kan det. Så for blodtrykket, hundegleda osb gjer det litt enklare enn vi hadde tenkt. Det gjeld like mykje meg sjølv. Eg vil jo så gjerne at han kan det.

Sita i godt driv

Siste hund ut i dag var Maja. Eg må innrømme at eg tenkjer på Maja då ho var redd for å springe ut til figurant, då Gro bare måtte ha to slag og det måtte vere enkle slag. Ingen skulle tru det no når Maja er i farta. Her var det fart, fine kryssingar og ein ivrig hale! Så dei to siste hundebileta er Maja i farta.

Vêret var nydeleg. Etter 2 dagar med skikkeleg regnver, fekk vi strålande sol ogblå himmel!

Etter kaffipausen var vi 4 igjen som trente melding. Ekko jobba godt, men hadde ikkje verdas høgaste fart. Ut til Gro gjekk det fort. Ho er kjempeflink til å leike med han så det er tydeleg at gevinsten er verd å jobbe for! No må eg prøve melding i skogen neste gong.

Luktdiskriminering og musematte

Torsdag måtte vi rømme under tak. Himmelen hadde opna seg og Vårherre hadde bestemt seg for at det var på tide med storvask før jul. Heldigvis har vi Austrått skole.

Gro Anita og eg trente i lag. Vi skulle ta fram øvingar som omtrent var gått i gløymeboka mi. Nemleg "egget" dvs luktdiskriminering og frys på musematte. Skjønar ikkje at eg gløymer slike ting for dette er jo øvingar som er perfekte å trene på heime.

Luktdiskriminering.
Ekko tok fort at snuten skulle borti egget. Gjekk fint då egget låg på bakken òg. Så trente eg på nokre sitt. Det gjekk fint. Men så skulle eg setje dette saman. Då var det ikkje enklet syns Ekko. Då egget var i handa, kunne han saktens spandere eit sitt, men på bakken - nei då måtte det bli bukk! Heldigvis kom det eit par vellukka òg. Men her er det utviklingspotensiale kan ein seie.

Musematte.
Tja. Eg måtte klikke fort for Ekko er kjapt framme med labben, så snuten og til slutt har han heile musematta i munnen. Her gjeld det å premiere rett atferd fort!. Etterkvart forsvann bitinga, men at han skulle stå på matta? Sånt tull. Han er jo ekspert i å bukke og det har matmor alltid likt..... Fram til musematte og bukk. Premie, takk! Har litt å jobbe med det `og :)

Ekko har forlengst lært at Anne Lise har så mykje i bilen at ho ikkje oppdagar at han forsyner seg. Då Anne Lise hadde kjørt heim og vi skulle ut i mørkret og regnet for å lufte hundane, tok han fram tjuvgodset sitt: Kvakkungen i tau blei med på heile lufteturen. Du skal snart få den igjen Scotty...

Damene på dugnad.

I dag skulle ein gjeng frå bruksgruppa stille til dugnad på området vårt. Vi hadde ikkje sjansen til å stille på dugnadsdagen, men meldte oss til ein eigen dag.

Sol, fin temperatur og damer i storform. Det kan ikkje bli anna enn triveleg dugnad då.



Oppdraget vårt var å skru i skruar på beslaga i ein port. Sette i klips på øvre og nedre del av gjerdet, lage til betre parkeringsplass ved å fjerne ein del ville vekster og spre sanden utover. Vi fann litt utstyr i bunkersen, men heldigvis hadde Marina med trillebåre, dei fleste med seg spade osv.

Anne Lise er opptatt av å vere vakker stadig vekk, så ho stilte med kvite arbeidshanskar. Sjå teknikken. Ho har spadd før!

Scotty var mest opptatt av å kjefte på oss som kasta dei store grastustene over gjerdet og å pisse overalt.


Kari hadde lånt mannen sin drill. Mannen sat enno mållaus heime for ho hadde aldri vist interesse for den drillen før... Men under arbeidet såg ho ut som om ho hadde smugtrent godt. Eller kanskje ho hadde fulgt godt med medan mannen arbeidde?

Torhild oppdaga at det gjekk ann å arbeide så hardt at sveitteperler kunne havne på augelokket!

Silje begynte å forstå alvoret i det å ha hage. Ho blei i tvil om det var det ho ønskte seg...

Ekko fekk endeleg vist at han eigentleg er anleggsgartnar. Han var til god hjelp då eg skulle få opp uvillige røter. Då drog han som ein helt. Men utover det sprang han rundt og stal litt frå bilen til Anne Lise og prøvde å invitere andre hundar til leik utan å lukkast særleg. Det er visst ingen som forstår at lydane hans er invitasjon :). Han treng visst eit lite norskkurs.

På slutten av dagen, då det var heilt mørkt, fann Gro og eg fram lyktene våre. Lykt i pannen er ikkje dumt. Då kunne vi trene litt slalom i mørkret. Det var Era og Ekko som fekk den gleda. Maja hadde fått seg ein solid tur tidlegare på dagen. Det er tydeleg at ein ikkje skal repetere mange gonger før hundane begynner å finne på andre ting for å få pause. Hjernearbeid krev sin hund.

Vi var alle einige om at dugnad er kjekt!

Ekko i slaget

Laurdag var det rundering igjen. Vi var mange i denne gongen. Då var det godt at alle hadde walkiar og hadde varma opp hunden og stod klar då hunden framfor var ferdig. Det gjekk så fort at det meste blei utydeleg :)

Ekko var hund nr 6 som skulle ut. Han varma godt opp og var klar til innsats. Og denne gongen var det ikkje eit einaste stopp for å tisse, snuse, sjå i lufta. Han sprang som ein helt, passerte fint og holdt eit kjempetempo. Eg var mektig stolt av han. Etter 10-12 slag stoppa vi.
Eg brukte lyd (innkalling ) 1 gong for eg vill ha han til å krysse på oppsida av myra og ikkje i den. Ellers var dette ei stille rundering. Eg gjorde omtrent ikkje anna enn å gå framover og snu ryggen til i rett tid. Resten av arbeidet gjorde hunden.

Hadde tenkt å trene på meldetrening i skogen denne laurdagen, men sidan eg skulle til Tau i familieselskap kutta eg det ut.

Eg har dei to siste gongene gitt han mykje vatn før vi dreg heimanfrå. Kanskje det hjelper han til å halde koken?

Burbruk

Manimal har eit blogginnlegg om burbruk. Ekko seier seg nok veldig einig i det. Bur er dumt i følge han og praktisk i følge matmor. No har det vore ein periode med veldig fokus på det gode med bur så kanskje bloggen til Gry Løberg kan lesast som eit innlegg i dette? Ka syns du om burbruk innomhus?

Her er innlegget frå Manimal

Meldetrening

I dag skulle vi trene i staden for å kursast.

Først tok vi ein runde der alle hundane var ute. Vi trente snurr, bukk, bamse osv. Scotty gjorde eit forsøk på å stikke bort til Faya, men blei stoppa av Ekko. Scotty viste eit imponerande språk og demping. Eg hadde litt hjartebank, men dei to løyste opp i problematikken sjølv. Etterpå skulle vi ha fellesdekk. Dei to ved sida av kvarandre. Scotty gjorde ingen forsøk på å springe forbi Ekko for å kome seg til Faya (ikkje så galt at det ikkje er godt for noko..) så alle tre låg fint på rad og rekke. Både Elisabeth og eg ser at dei er flinke til å ligge lenge, men at dei reiser seg før kommandoen "sitt opp" kjem. Vi blei einige om at det var smartast å trene dei som to delelement. Trene på å ligge lenge for seg og trene på å ligge i dekk medan vi kjem bakfrå og opp på sida. Og så få ein sitt opp.

Gro og eg bestemte oss for å kjøre meldetrening på Maja og Ekko. Og det var to hundar som gjorde det strålande. Blei rett og slett litt imponert over dei. Ekko hadde flott fart heile runden. Han sat med bittet i munnen til eg sa takk. På eit av forsøka forstod vi før eg slapp han at kom til å stikke til Faya og Scotty. Dei trente på innkalling og der var det fart og lyd. På veg tilbake frå besøket hjå dei måtte han jo ha med seg fangst til matmor. Først innom vår bil, men der fann han ingenting. Så innom Elisabeth sin. Der finn han alltid noko kjekt. Gjett kven som sprang lukkeleg tilbake til meg med Kvakki i munnen? Vi høyrte pipelyden lang veg. Då fann vi ut at den måtte utnyttast i meldetreninga. Gro gjekk avgarde med den. Ekko hadde omtrent ikkje tid til å vente på kommandoen før han var på veg til Gro. Fekk tak i lausbittet, tilbake, rundt meg og sette seg ein meter framfor. Her var det ein som hadde det travelt! Men han venta til eg hadde sett på han påvisningslina og tatt frå han bittet før han for som ein sputnik tilbake til Gro. Kjempebra!

Til slutt blei det eit par innkallingar med gøymd matmor. God fart og stor iver.

Manimal

Har lagt inn bloggen til Gry Løberg (Manimal). Håper ho no kjem godt i gang med bloggskrivinga. Nyaste artikkel er den same som stod i "Hundesport" om kastrering.

Ellers har eg lagt inn som ein eigen liten gimmick nederst på kvart innlegg ein mulghet til å kommentere artikkelen utan å skrive innlegg. Kanskje noko for alle de som tittar innom? Var artikkelen interessant? morsom? Ok? Var den elendig får du ikkje uttale deg om det :-). Jo, forresten då må du skrive det under innlegg/kommentarar.

Eg fiksar alt - bare tren meg!

Ekko overraskar stadig. Først trudde eg at snurr ikkje var noko han kunne få til. Kroppen var så stiv. Nå snurrar han etter godbiten som bare det. Har ikkje fått han til å snurre etter target, men skal nok få det til etterkvart.

Det neste eg tenkte var umuleg for denne store hunden, var å sitje bamse. Eg begynte og han trudde det var omvendt lokking så han ville ikkje løfte seg etter handa mi. Etterkvart kom det hopp, men det var jo ikkje bamse.. I dag kom gjennombrotet. Han strekte seg mange gonger utan å løfte rompa frå bakken. Og fekk han støtte den eine framlabben til foten min, kunne han sitje lenge bamse han. :). Nesteblir å få han til å gjere det automatisk og utan foten min til støtte. Men eg er imponert over han. Her er det bare matmor som er hindringa.

På begge desse øvingane ser eg at eg med fordel bør trene på target med fingeren. Han er altfor voldsom i måten han vil ha tak i fingeren min på at han ikkje får til stort. Dette må trenast bort. Og det skal vi vel få til, når det meste er enkelt i følge den firbeinte.

Flinke hundar på Skjæveland

I dag skulle det vere med to frå runderingskurset vårt på vanleg trening. Og dei imponerte! Her var det ingen som hadde gløymt lærdomen frå kurshelga! Molly sprang som ein strikkball mellom figurantane. Kjempebra! Balder på 5 månader var ikkje langt bak han heller. Han kryssa fint mellom figurantane. Desse to kan bli flotte runderingshundar så eg håper dei heng med framover.

Ekko hadde ikkje rundert skikkeleg på lenge. Og kondisjonen er laber med ei travel matmor. Han sprang fint ut til første, kom ikkje skrått inn til meg ( det stod mange bilar der så det kan jo vere med å påverke), kryssa fint. Men så sa det stopp. Han såg i lufta. Lot han stå slik, men då eg skulle be om lyd, gjekk hunden for å gjere viktigare ærend...
Fekk ropt han inn og frå då arbeidde han godt. Bruker tydeleg overvêr og planlegg løypa. Eit minus såg eg og det er at han stoppar opp like etter han har kryssa meg. Eg vil ha han til å springe automatisk, ikkje stoppe for å sjekke ut via nasen om det kan vere vits i å springe.

Heldigvis rakk vi to økter så no fekk eg konsentrert meg om fin flyt mellom figurantane. Denne økta var veldig bra. Han fekk ikkje lydpåverknad eller innkalling. Kryssingane var fine og han sprang ut fort. Eg hadde fått figurantane til å vere halvveges synlege slik at det ikkje skulle friste til stopp.

Etter runderinga fekk han seg eit novemberbad og tur saman med Maja.

Dagen tok tydeleg på oss begge for vi slokna etter maten begge to. Han søv tungt enno...

Hopp og sprett.

I kveld var det siste framføring av vår flotte synkrone sak. Ekko snurrar når eg fører med godbit, han har nokre få tilfelle av bamse og er ein reser på bukking. Og eg gjekk same vegen som dei andre :-).

Etter det var det agility. Det var kjempegøy syntes hunden min. Han blei heilt gira. Først delte vi oss i to og trente på 1/2parten av løypa. Så sette Arne det heile saman. Ein og ein hund skulle gjennom løypa med færrast muleg stopp.

1+ 2.runde:
liten tunnel, slalom, hopp, stor tunnel, hopp og hopp.
Her skulle vi ha hunden på venstre side og halde god fart. Ekko sette seg fint. Eg tok av bandet så begynte vi. Første tunnel (her holdt Arne i starten for det er eigentleg ikkje plass til Ekko inni denne tunnelen så det blir trekkspel) er Ekko gjennom på eit blunk. Full fart mot slalom. Denne er trang (litt for kort mellom pinnane). Ekko tar to før han svinger. Vidare til hopp, så tunnel, så skulle det ver hopp, men her blir han for kokt. Han begynner å bite i bandet eg har hengande over skuldra. Vi må ta hoppet på nytt. Då går det bra.

I 2.runde har eg lært og lar bandet ligge igjen på bakken før vi startar. No er han ivrig og har stor fart. Slalomen kjem litt brått på han. Får ikkje den heilt til, men er i farta vidare til dei neste postane. Eg spring ivrig med han for her er det fart :-). Veldig bra!

Siste runde skal vi snu løypa og altså springe med hunden på høgre side og dirigere den vidare frå post til post. Merkeleg nok såg det ikkje ut til å påverke Ekko i det heile at eg var på feil side. Unntatt då vi skulle ta slalom for då måtte eg få han over på venstre. Han var då så gira at det måtte trenast litt kontakt før eg fekk til litt slalom.

Eg må trene på slalom og arbeide endå meir med å roe Ekko ned mellom kvar runde for dette er tydlegvis noko han blir høg av. Det positive med det er at han blir med på alt og har ein fart som er kjempefin.

Torsdagane er topp og Arne har lova oss meir agility. Det har vi ingenting i mot....

Framover og bakover - ka er nå eigentleg framover??

Torhild, Silje og eg hadde ekstratrening på onsdag. Eg forvirra dei litt med min logisk tolking av framover og bakover. Eg hadde jo gløymt at Arne har ein innvikla logikk...

Torsdagen kom. Vi stilte på rekke. Alle i utgangsstilling. No skulle vi gjere som sjefen sa: Fot, snurr, fot, gå bakover (oops- dei andre snudde heilt om. Eg snudde og rygga i same retning som vi hadde gått før), snurr igjen, vend slik at hunden er på høgre side, snurr, gå framover, vend heilt om og få hunden på venstre side, fot, stå, ta to skritt tilbake, la hunden sitje bamse, så sitt og bli. Gå 5 meter bakover. Kall inn hunden. Høflege Ekko såg til at alle andre hadde sprunge inn til matmødrene sine før han sprang inn :). Så fot og til slutt bukk. Det siste er Ekko reser på!

Arne sa vi var flink, men mobba jo meg for å ikkje forstå særleg. Pøh. Men vi var ikkje flinke nok så det blei lekse å pugge om att til neste veke.

Siste del arbeidde vi med agility. Ekko var ein reser på hopp. Han var i sitt ess på tunnelane. Eg fekk meg eit hakeslepp då han tok den minste tunnelen og eg såg bare trekkspelet som folda seg saman. Han sat fast, men gjorde det noko, meinte Ekko og sette fart på nytt. Og gjennom kom han. Han blei så gira at han sprang gjennom om igjen og om igjen.- Tøffingen.

Siste økt var slalom. Dette kan vi ikkje, men med gode tips frå Arne kom vi godt i gang.

Ein kjekk kveld.

I dag måndag har eg Torhild, Anne Lise og eg trent på formasjonen. Eg må jo få inn det dei andre gjer. Det går ganske bra, men vi slit med å få Ekko til å sitje bamse. Men greidde eg å få han til å bukke og snurre på eit par dagar så får eg vel dette til òg. Det var tydeleg at hundane blei trøtte av så intensiv trening. I andre økt sjangla omtrent Ekko mot meg og skjønte ikkje heilt ka på plass var. Era ho snurra rundt framfor Torhild før ho tok utgangsstillingen.

Triks er kjekke å trene på og vi syns hundane er blitt veldig flinke :-)

Matmor og 80% PØH!!

Matmor mi er ikkje heilt klok. Lurar på koss elevane hennar har hatt det opp igjennom åra. Ho snakkar om at eg skal ha 80% rett, før ho går vidare. Jommen sa eg leverpostei. Gjett ka eg måtte i dag? Jo, lære å bukke, sitte bamse og snurre. Alt på ein kveld. Her var det ikkje snakk om delmoment, men rett på. Vi skal visst opptre på torsdag med synkronsymjing eller noko slikt.

Programmet i kveld var: gå fot, snurr til venstre, gå vidare, gå på matmors høgre side, snurr, på venstre, sit bamse, innkalling og fot. Tilslutt bukk. Eg kan utgansstilling og litt fot. Og eg kan ingenting for at matmor ikkje har tatt meg med på kurskveldane dei siste vekene. Men eg skal liksom straffast for det. Hm. Og det skal kallast positiv trening??

Først ut var bukking. Det hadde vi tjuvtrent på i går så det ante meg litt ka som kom. Ganske deiligt å strekke seg og setje bakenden i veret. Likte den øvinga. Greidde til og med å gjer det så matmor til Dea fekk hakeslepp. Gjorde det visst akkurat då matmor sa "bukk". Ka så var så imponerande med det forstår eg ikkje, for matmor seier ganske mykje rart og det blir godbitar om ho seier dummen og eg bukkar òg. Men kanskje det var noko med det ordet? Får sjekke det ut.

Så var det snurring. Eg har ikkje heilt sansen for at matmor lener seg over meg. Ho har så mykje kler, men det gjekk betre då ho gjekk på sida og hadde leverpostei. Eg snurra begge retningar. Blei reint svimmel. Eg sprang etter halen min ofte då eg var liten, men då premierte ho ikkje. Kossen skal eg forstå at det no er premie for slikt?

Det verste var då ho ville ha meg til å sitje. Greit det. Kan det. Men så holdt ho handa med godbit framfor nasen og ingenting var godt nok. Eg har jo vore gjennom dette 100 gonger. Det gjeld å sjå bort når ho driv med slikt. Men ho blei visst bare meir og meir frustrert. Skjønar ikkje ka ho vil med det der. Eg kan omvendt lokking, so what????

Skal vi ta det som er læringsregelen hennar vil eg seie at ho no godtok 20% rett før ho gjekk vidare. Og det trur ho skal halde til torsdag? Ha, ha, då har ho gløymt å rekne med meg. Eg har andre planar den kvelden......

Travel og kjekk helg.

Ei hektisk veke blei avslutta med runderingskurs for nybegynnarar. For første gong skulle vi ha helgekurs i staden for kurs over fleire kveldar. Gro og eg var spent på korleis det ville gå.

På fredagskvelden møtte vi ein kjempefin gjeng på Austrått skole. Vi dynga dei ned med teori.

Laurdag morgon stod dei klar på Sviland (Takk til redningshundane som hadde lånt området til oss). Kari Lie stilte òg opp. Vi starta med kort innføring i ka dagen skulle innehelde. Det var kaldt før sola fekk tak i oss. Hundane som skulle lære rundering var frå 4 1/2 månad til 5 år.

Evita viste korleis enkeltslag med full melding fungerte. Så sette vi i gang med sosialiseringsring. Spennande å sjå korleis hundane løyste den oppgåva. Eit par som hunden likte ekstra godt fekk vere figurantar då vi tok første forsøk på "flying".

Etter matpakkepause i nydeleg haustsol fekk Ekko vise korleis flying fungerer når hunden går direkte i belønning. Han jobba godt, men gav meg ei påminning om at ukjente figurantar møter han altfor sjeldan. Han såg skeptisk på dei og då dei hadde fiskepudding sette han opp eit fornærma fjes. Heldigvis fann dei meir spennande godbitar i lommane...

Vi delte gruppa i 2. Gro tok 3 og eg 4

Resten av dagen blei det flying til hundane sjangla.

Ekko fekk ein tur etterpå og begge slokna på sofaen....

På sundagen fortsette vi med gruppene. No fekk vi jobba endå meir med flying og litt med enkeltslag.
Det var skikkeleg spennande å sjå utviklingen på hundane. Håpar verkeleg mange av dei begynner i bruksgruppa for her var det talenter i fleng.

Ekko var stort sett i bilen i dag, men hadde fått seg ein god tur om morgonen, pluss litt springing med Evita i skogen før vi begynte. Eg la eit spor til han på morgonen og var spent på koss eit 6 timar gamalt spor ville fungere. Han starta bra, holdt seg til sporet mitt, men begynte brått å rote. Det var lett å lese han for då gjekk det fortare og nasen var høgare. Straks han var på sporet, var han meir konsentrert. Eit spor eg syns det var mykje bra med, men òg ein del ukonsentrasjon. Etter siste tur i skogen slokna vi i sofaen igjen....

Foto 1 &2: Kari Lie

På ville vegar....

I dag lurte eg på om eg var heilt normal. Sat inne i varmen med avis og kaffi. Ekko låg og sov og livet var fredeleg. Ute plaskregna det og trea rista av seg blad. Men klokka 9 sette eg i gang med kaffikoking, laga til boksar med godbitar og fann fram anna utstyr. Fekk på meg regnty og Ekko stilte seg glad opp, klar for noko kjekt. Men då vi kom til ytterdøra nede akkurat i det ei kraftig byge slo til, sette han seg. Blikket han sendte meg, sa noko sånt som: "Hallo! Hadde ikkje vi det koseleg heime? Eg vil ikkje dette." Men omsider forstod han at eg meinte alvor og blei med.


På Dale møtte eg fire andre galningar. Dei var alt i gang med å legge ut spor. Eg hadde bestemt meg for å legge sporet sjølv i dag. Ville trene på GPSen. Avgarde med meg. Begynte fint. Lett terreng, litt vått, men pytt sann. Men så rota eg meg opp mot ei stor steinrøys. Såg ingen smart veg utan å klatre litt rundt der før eg omsider kjem meg av og inn i skogen igjen. Kryssa litt bekkar, oppdaga flasker på ein del tre (tydeleg nokon som vil ha sevjesaft?). Endeleg fann eg den perfekte plassen til godbitboksen min. Pakka godt med våt mose rundt i håp om at hundar på tur ikkje skulle finne den. Sporet var 854m langt og tok 30 minutt å legge.


Gjekk vidare og la eit spor til. Det var i lettare terreng, kryssa hovudstien ( og dermed ein del menneske og hundelukter) før det blei avslutta i nærleiken av sjøen. Det var 288m og tok 10 min å legge.


Tilbake til bilen og til dei andre. Vi fann oss ein gapahuk og fekk dermed ly for regnet slik at kaffien og matpakka kunne nytast. Eg skifta regnty. Sånn moderne greier taklar ikkje skikkeleg regn er erfaringa mi. På med gamaldags Helly Hansen. Det viste seg at dei andre hadde lurt på kor eg blei av og hadde ringt etter meg. Godt eg blir passa på. Fekk ordre om å ha mobilen med på neste runde. Eg kunne jo brekke foten.


Då spora hadde lege i nærmare ein time, skulle vi avgarde. Ingen orka å vente særleg lengre i haustveret. Eg lurte på om eg skulle ta spor nr 2 først. Det var kort og kunne vere eit trenespor før det voldsomme. Men sidan det lengste var det første vi møtte, tok eg det. Eg hadde denne gongen ikkje lagt godbitar i sporet. Ekko har gått roleg i det siste så eg tok sjansen. Ved sporstart har eg ein hund som er veldig klar. Avgarde med oss. Tempoet er aukande og eg strever litt med å henge bakpå i det ujamne terrenget. Sidan eg ikkje har fulgt sti, er det heller ikkje lett å hugse akkurat kor eg har gått, men eg ser at han i blant tar nasen i veret. Altså bruker overvêr som hjelp. Ikkje alltid like smart når ein går spor. Det går ganske greit opp mot steinrøysa ( då eg sjekka GPSen ser eg at det er litt relativt kor bra det gjekk. Nå går nok truleg han nærmare sporet. Det er eg som har GPSen og eg tar nokre kutt på løypa. Problema dukker opp då vi kjem til dei store steinane som eg klatra opp på. Det er ikkje likt Ekko å la vere å klatre så eg lurer heller på om ferten av spora mine er veldig utydelege. Det var fleire kraftige byger etter at eg hadde gått der. Herifrå ser eg i alle fall på heile han at no veit ikkje han kor han skal. Han prøver fleire variantar, tar baksporet mellom anna. Ikkje gjer eg saka lettare heller for eg traskar jo òg rundt og det er mi lukt han skal finne. Eg lar han leite fritt i området og bruker sjøl GPS en for å finne retningen. Det eg ikkje er klar over er at vi ikkje har kome oss skikkeleg opp i ura, vi juksa litt. Og eg må innrømme at eg er flinkare til å lese papirkart for dei kan eg snu etter retningen. Må tydeleg trene på å lese GPSen. Etter mykje virring, har Ekko ferten av noko. Nasen i bakken. Eg stoler på han og heng meg på. Ser på kartet at vi kryssa sporet, men gjekk det ikkje. Langt om lenge fann vi slutten. Eg slo Av GPSen. Vi hadde gått 1,3 km og brukt dobbelt så lang tid som då eg la det... Skikkeleg villspor!


Spor 2 gjekk greit, men no var eg trøytt. Eg fulgte dårleg med på kroppsspråket til Ekko. Han kryssa hovudstien for tidleg og valgte eit bakspor eit kort stykke utan at eg oppfatta det. Men han kom seg inn på sporet og fann slutten denne gongen òg. For å avslutte eit hardt arbeid, gjekk vi til sjøen og han fekk bade. Nå skein jo til og med sola!

Her er sporloggen frå hovudsporet. Kvitt er det eg gjekk først og gult er det Ekko og eg går. Får vel seie at vi hadde ein triveleg tur ute i skog og mark i dag. Skulle dette vore alvor så er jo trøysta at han fann slutten etter mykje om og men. I dag var tempoet for høgt så eg må fortsetje med godbitar i sporet innimellom.

Shaping.

På kurset til Arne skulle vi drive med shaping. Fram med eska. Kor mykje hadde eg gjort sidan i vår? Ingenting. Ekko tok det raskt. Han blei tydeleg på hjørna.

Så var det å shape han opp i stolen. Fekk låne Arne sin for den er stødigare enn min. Det var lett å få han oppi stolen, men han strevde med å sitje. Halen var i vegen heile tida.

Vi jobba saman med Anen Lise og Scotty. Han sleit litt med at Faya lukta dame for tida, men når fokuset var på plass, gjekk det så det suste.

Apport fekk eg ikkje trent på.

Konkurransen i kveld var å gå til Arne sa sitt. Der ramla vi fort ut gett. Ekko høyrer sitt, ser på meg og begynner sakte på prosessen. Ingen god taktikk når andre smeller rompa i bakken.

Har trent på eska heime etter torsdagen. Nå blei han veldig klar over at nasen skulle i eit bestemt hjørne. Han jobba godt, men då eg slutta å premiere hjørnet og ville ha han over på neste, var det mykje frustrasjon. Blei ikkje ferdig med det, men han er på veg mot neste hjørne. Prøver i alle fall litt. Helst vil han tilby rygging, dekk osv når eg ikkje premierer det hjørnet han set snuten i. Morsomt å trene på når det regnar ute.

På sporet.

Eg hadde hatt ei vekes ferie og Ekko hadde vore på kennel. No var han veldig klar for trening. Det var ein våt kveld på området.

Eg gjekk sporet sjøl. Starta ved porten til området, opp sida mot hovudvegen, kryssa denne og inn i skogen. Vandra rundt der slik at det blei både barnålsbotn og høgt gras. Godbitane blei plassert i ein pose og hengt opp i eit lite tre.
Vi trente litt før vi gjekk sporet. Ekko var tydeleg klar over ka han skulle. eg hadde lagt litt godbitar i sporet. Då vi kom til hovudvegen, sette han nasen i veret og fekk tydeleg fert av meg på den andre sida for over skulle han.
Sporet gjekk han veldig bra. Var sikrare enn meg. Eg holdt han igjen ein plass og ville ha han tilbake til meg. Då protesterte han. Og jommen hadde han rett. Det var eg som var på feilspor. Slutten fann han enkelt. Eit veldig bra spor, men eg lurer stadig på om han går ved sida av sporet. Sporet var ca 1 time gamalt så det kan ligge ein del i fert spreidd rundt.

Dramatisk trening...

Nydeleg sommarkveld på området. Vi var 6 ekvipasjar som ville trene bruks denne kvelden. 4 av oss la spor som skulle godgjere seg ei stund.

Ekko trente litt slalom. Det gjekk sånn passe. Så kontkatrening. Det gjekk bra. Han har så lett for å ha fokus på handa mi når eg går frå rygging til framover på høgre side.

Meldetreninga er eg nøgd med. Han sprang fint ut på første forsøk, men rota det til på veg inn til meg. Blei stoppa og gjekk sjøl til Silje og leverte lausbittet. Dei to neste forsøka gjekk så det suste. Flott ut, henta og leverte. Ut igjen på kommando, men stoppa opp då eg ikkje fulgte med. Han veit visst meir enn meg om den øvinga :). Silje var skjult figurant. Det var visst meir spennande enn synleg.

Så blei det pause. Eg tok ikkje Ekko inn i bilen. Han skulle børstast. Pia blei òg etterkvar teken ut då vi skulle begynne. Det blei litt liv og røre rundt dei to. Pia kjefta på ein hoppande Ekko. Så sprang Ekko bort til Silje siin bil og der var Homer (buldog). Og vips så var han ute av bilen og full krig mellom dei to gutane med Pia bjeffande rundt. Vi fekk heldigvis roa dei etterkvart.

Så skulle eg vere figurant på Pia under meldetrening. Silje hadde ikkje med dei rosa veskene, men eg skulle leike med godbitane så det skulle gå greit. Midt i leiken, sette eg i eit hyl. Blodet rant frå fingeren min. Pia hadde hevna seg... Nei, det som skjedde var at i iveren etter å få tak i godbitane, tok ho likesågodt ein finger. For nokre kvasse og spisse tenner den dama har! Eg blødde og blødde. Silje begynte å snakke om stivkrampesprøyte. forgiftning osv. Snakk om å skremme vitet av folk. Eg begynte faktisk å tru på at eg burde dra på legevakta. Men gjorde altså ikkje det. Gjekk heller rundt med papir rundt fingeren. Dumme meg, eg har jo førstehjelpsutstyr i bilen (det som er viss det skjer ei ulukke..), men dette var jo ingen bilulukke så eg tenkte jo ikkje at det kunne eg brukt.

Etter dette skulle vi gå spor. Eg skulle gå eit spor Silje hadde lagt for meg. Rota det til i starten for eg såg ei blå sløyfe og sette hunden i gang. Rett etterpå kom vi til ei ny blå sløyfe. Her rota vi rundt. Fekk tak i Silje og ho forklarte at det var det siste blå merket. No hadde altså både eg og Ekko vimsa rundt i sporet. Men Ekko tok eit spor, spora fint, i eit brukandes tempo, kryssa vegen (som eg hadde fått beskjed om), men så kryssa han ein bekk (den sa Silje ikkje noko om) og gjekk ivrig vidare. Eg såg tydelege spor. Vi gjekk og gjekk. Men fann aldri slutten. Då gav eg opp. Hadde heldigvis med meg kjemepgod premie i lommen så Ekko var glad han.

I ettertid har eg forstått at han gjekk Silje sitt spor heilt til vi kryssa vegen. Då han virra litt der, begynte han altså på eit anna spor og fulgte det vidare. Det kan vere sopp-plukkarar som hadde lagt igjen gode lukter. Det kryr jo av dei for tida. Altså eit spor som ikkje var heilt vellukka. No ligg det ein boks med godbitar ein stad på Sviland ;)

Foto: Dea trener melding. Spring fint ut, hentar bittet og på veg tilbake ser ho Era..... Så er det Silje og Homer. Torhild trener fri ved foten på høgre side.

Kursstart og rundering

Denne torsdagen begynte aktivitetskurset til Siddis hundeskole igjen. Arne lurte på kor langt vi var komne med grunnferdigheitene sidan sist. Eg var så fjern at eg trengte hjelp til ka det var han tenkte på. Heldigvis skriv mannen notat :).

Eg trente saman med Silje og skulle ha fokus på å gå bakover og vende mot høgre, dvs at hunden kom opp på høgre side. Dette for å lære han å gå fot på både venstre og høgre side. Ekko jobba godt. Eg starta godt. Gjekk beint til stor overrasking for tilskodarane (og litt skuffelse òg, kanskje..). Det eg fekk problem med denne gongen, var å snu meg effektivt. Eg lagde nokre ekstrasteg som gjorde hunden forvirra. Heimeleksa mi er å tørrtrene utan hund. På slutten av kvelden var det tydeleg at Ekko var trøytt for han kom seg opp på venstre side av meg ganske fort.

Gler meg til torsdagane framover. Det er mykje latter og Arne er flink til å sjå detaljar og tar oss på fersken.

I dag har det vore rundering på Sviland. Vi var 6 ekvipasjar. Det var sol og det var regn. 5 av ekvipasjane ville vere i valpeskogen. Ekko og eg tok løypa der vegen var midtlina. Eg var spent på koss det ville gå med Ekko. Han er ikkje heilt pigg enno og er prega av at han går på kraftig pencillin, Kari og Gro Anita var figurantar. Gro på midtlina.

Først tok vi ei klapperekke. Stiller han opp mot figurant 2. Ekko er klar til å springe, men blir halden tilbake. Vi går tilbake til der figurant 1 skal vere ein stad i skogen. Ekko høyrer eit klapp her òg. No vil han i alle fall avgarde, men blir geleida mot bilen. Nede på parkeringsplassen snur vi, går tilbake til der vi stod då klappet frå figurant 1 kom. Nå var ikkje hunden vanskeleg å be. Straks kommandoen "runder" kom, sprang han ut i eit vanskeleg terreng. Då figurant 1 fekk melding om å bli passiv, kom Ekko i full fart og kryssa linja fint over til figurant 2. Den gjorde det same og Ekko hadde fin framdrift i neste kryssing òg. På tredje kryssing kjem han inn på midtlina litt for langt nede. Det kan vere på grunn av at terrenget er svært vanskeleg (tett skog, myr, store hol), men eg vel på dei neste å rope når han er på veg inn slik at han får framdrift.

På eit av slaga slit han med å finne Kari, kjem nesten tilbake, men er tydeleg i arbeid. Finn henne. På eit slag krysser han fint, men akkurat då han krysser kjem det ein mann med hund. Og då stopper jo Ekko og blir opphengt i det. Heldigvis løyste det seg greit og han kunne fortsetje.

Gro gjorde ein kjempejobb på midtlina, Gro Anita hadde ein spesielt utfordrande jobb med å kome seg framover i eit vanskeleg terreng. Ho løyste det med glans. Kari måtte stadig vandre frå den eine sida til den andre sida av elva, noko ho tok med eit smil. Ekko har nok fått inn at figurantar skal ligge lengre ute så vi såg fleire slag der han sprang forbi for så å snu. Han kommer inn mot midtlina straks figurant blir passiv. Kjempebra. Det var ingen systematikk i at han sprang baksporet tilbake, verka heller som ei praktisk løysing i terrenget av og til. Men det er eg ikkje sikker på, så det må eg følge med på framover.

Etter pausen gjekk dei andre heim. Gro og eg ville gå spor. Eg trengte å trene på bruk av GPS i tillegg. Vi la ut spora for kvarandre. Det er spennande å gå eit spor som ikkje er merka. Det einaste svaret du har på at du har gått rett veg, er at hunden finn sluttpremien. I dag gjekk Ekko med nasen vel høgt syntes eg. Var stadig usikker på om han gjekk feil. Men kunen eg rette han opp? Nei, eg visst jo ikkje kor vi skulle. Måtte bare stole på den firbeinte. Midt inni skogen forsvinn satelittkontakten så eg er usikker på om GPS tar opp sporet mitt. Vi gjekk i alle fall litt feil på slutten, men Ekko tok baksporet og fann premien.
Nasen var meir i bakken då vi kom inn i skogen. Var ferten meir konsentrert der? Gro syntes Maja og hadde gått med nasen høgt. Kanskje det at sporet er ferskt gjer at luktene ligg høgt oppe?

No søv Ekko som ein arbeidskar så det har tydeleg vore ein arbeidsdag for han.

Pia på jakt etter rosa vesker.

Bokseren Pia er på veg til å bli ein skikkeleg runderingshund. Idag fekk eg gleda av å fotografere henne i jakta på figurantar eller var det rosa vesker ho leita etter? Diverre hadde eg gløymt å stille inn kamera så det stod på nærbilete, medan det eg tok bilete av, var ein bokser i farta. Eg syns bileta blei litt tøffe sjølv om dei er "mislukka" så her kjem serien om ein bokser med fart på jakt etter rosa prinsessevesker :)

Det er spennande å følge Pia. Ho har gått frå å vere ein hund som sprang i vilden sky til i dag å jobbe systematisk i søket. Kjempebra jobba Pia og matmor Silje. Det er topp å sjå ka premien "steling frå rosa vesker" gjer med ein matglad hund.

Ein dag på stranda

Ei strand heilt for oss sjølve ein laurdag. Det er ikkje kvardagskost. Og når vi til og med finn ein ball som er så lett at til og med vinden blir med og triltar den. Kan vi ha det betre?

Ekko fann fort ut at om han gjekk opp i sanddynene og dytta ballen litt med nasen så trilta den avgarde. Kjempekjekt! Det einaste minuset var all sanden øyrer, augo og munn.

Innkallingstrening, strandtur og veterinæren

På torsdag var det vanskeleg å få kontakt med Ekko på treninga. Den vesle kanina var komen tilbake for å helse på oss. Og det gjekk ikkje Ekko hus forbi. Men omsider begynte han å ta kontakt med meg. Då bestemte eg meg for at denne kvelden skulle vere innkallingskvelden. Eg fekk han til å setje seg, gjekk langt bort (forbi kaninhekken), fløyta og begynte å springe. Jippi. Her var det ikkje tid til å tenke på kanin - matmor skulle fangast. Seinare på kvelden trente eg i lag med Torhild på dette. Det gjekk kjempebra med både Era og Ekko.

Laurdag skulle vi rundere, men det blei det sett ein stoppar for. Eg kom litt seint og møtte Marina som kunne melde at vi ikkje fekk lov til å bruke Bore meir. Det var til skade for naturen. No må vi arbeide for å finne nye stader ser eg. Sidan eg hadde kjørt så langt, kjørte eg litt til og kom til ei strand som Ekko og eg hadde heilt aleine. Deilig. Vind, sol, hav og sand! Ekko fann ein ball som var kjempelett. Han brukte valnøtthjernen og fann fort ut at visss han gjekk litt opp i sandynene og la frå seg ballen der, begynte den å trille. Kjempekjekt!

Måndag var tid for nytt veterinærbesøk. Han skulle ha den årlege sprøyta og sjekke analkjertlane igjen. Ikkje kjekt syns Ekko, men det gjekk nå det òg. Det var mindre å tøme denne gongen, men han hadde feber så vi bestemte at han skulle på ny antibiotika-kur. Resten av kvelden har han vore svært så pjusk. Satsar på at dette er siste runde med medisiner i denne omgang. No vil eg ha han heilt frisk.

Kvardagsvanar

I går las eg juliartikkelen i "Hundtränaren". Den er skriven av Åsa Jakobsen: Tittel: "Vardagsvanor. Att jobba med huvudet". Eg tar litt frå den for den fekk meg til å plukke opp litt av det eg ofte gløymer.

At ein hund har basisbehova mat, vatn, mosjon og flokkfellesskap har dei fleste fått med seg. Men det er jo ikkje nok. Ein hund som blir mosjonert, blir bare i betre fysisk form (og det er jo bra). Den mentale aktiviseringa er like viktig. Ka blir du trøyttast av: Ein joggetur eller ein eksamen? Hundar som ikkje får brukt seg mentalt, finn på oppgåver sjølve (det gjeld ikkje bare border collien).

Åsa Jakobsen set opp 4 greiner i mental aktivisering:

1. Nasen
2. Balansen
3. Problemløysing
4. Innlæring

Nasen er vi jo klar over at er god. Spor, smått og stort (godbitsøk ute og inne, korte og lange spor i skogen, jakt etter eit menneske som har gøymt seg osv)
Balansen. Det er viktig at vi trener den opp på hunden. Den er skapt til å røre på seg (slik som oss). Her kan den lære kroppskontroll.

Problemløysing. Det er viktig at dei får løyse problem som dukkar opp. Til dømes: hunden må sjølv løyse problemt at han går på feil side av stolpen. Legge leiker slik at hunden må bruke hjernen for å få tak i den...

Innlæring. Å lære noko nytt er ganske slitande på hjernen (nokre som kjenner seg igjen?). Bruk tid på å lære hunden triks, nye oppgåver osb.

Å jobbe med hovudet er utviklande for hjernecellene. Hunden blir rett og slett smartare :). Ein bør aktivisere hunden med fleire av desse elementa kvar dag.

Artikkelen endte opp med eit skjema:

Fem saker som jag ska lära min hund att balansera på:__________

Fem nyttosaker som jag ska lära min hund att apportera på kommando:________

Två nya trix som jag ska lära min hund:______

Treningsplan for trixinlärningen:________

Så sett i gang, tenk. Kom gjerne med tips.