Ei skikkeleg meldetreningsøkt.

Vi var 4 ekvipasjar som møtte på Skjæveland denne laurdagen. Marina&Kira, Gro Anita&Sita, Kari&Evita og oss. Det var is igjen på skogsvegane så til tider var dei vanskelege å gå på, men i skogen var det bart og fint. I følge hundane var det mange deilige rådyrlukter som kom fram.

Vi starta med å ta for oss kvar enkelt hund og ka vi ville at den enkelte skulle trene på. Etter å ha sett på dei ulike løypene, bestemte vi oss for ei kortløype (der var vegen nesten bar) og heller kjøre fleire økter.

Kira skulle trene på å krysse midtlina utan å stoppe. Marina var usikker på om ho hadde forstått ka jobben hennar var. Men det hadde ho. Det er vel første gongen eg har møtt ei så konsentrert og taus Kira. Ein fryd å oppleve der ho jobba stille og effektivt. Det einaste Marina trengte var å stå med nasen i den retningen ho ville ha henne. Eit kjempeframskritt!

Sita skulle nå ikkje vere dårlegare så ho beviste at ho ikkje trengte innkallling mellom funna, men kunne kome av seg sjølv.

Evita er det mest drevne av hundane. Ho jobba òg godt og fekk æra av å vere fotomodellen i dag. Sjå fryden der ho er på veg tilbake til matmor med meldinga om funn!

Ekko skulle i første runde først ha direkte i funn, så eit blindslag og deretter skulle resten vere slag med lausbittmelding. Her gjeld det å gje vel mange utfordringar på ein gong ;). Eg burde kanskje ha sjekka kanalen han hadde skrudd på, før eg gav så mange oppgåver, men men. Første slag går fint, men med litt lite engasjement i farta ut. Blindslaget er minimalt. Han gidd ikkje springe ut meir enn maks 10 meter før han kjem inn igjen. Resten går greit. Han hentar melding, kjem inn og viser funn.

Etter pausen blir alle slaga med melding. Dette går fint, men det er tydeleg at han er trøytt på slutten. Må på siste slaget lokkast inn for då heng tunga ut ved sida av lausbittet. Sakna litt av tenninga i dag, men meldetreninga som var hovudpoenget, gjekk mykje betre enn venta. Han auka frå 2 lausbittmeldingar som han har hatt tidlegare på ei økt, til 7. Så no blir det drilling på detaljane i meldinga og trening med full melding framover.

Etter treninga, gjekk Gro Anita og eg ein liten tur med hundane våre. Dei likte å springe etter kvarandre med pinnar, men var tydeleg trøytte etter arbeidet så det var korte økter med full fart og deretter roleg gange. Litt bading fekk dei med seg. Vi oppdaga kor mykje skitnare det var i bilen no når snøen forsvinn. Sorpe og sand i pels og labbar. Men våren er nå ein fryd for det :)

Vakre hundar