Vi har hatt finvêr lenge så regnty var ikkje plagget som eg hadde lyst å ha på meg. Det blir sikkert bare nokre dråpar og akkurat då vi drog var det opphald og gløtt av sol... I følge yr.no skulle det ikkje regne før kl 12. Så med t-skjorte, fleecejakke, fjellbukse og låge sko bar det avgarde.
På Sviland møtte vi 3 andre ekvipasjar (Lise&Scott, Gro&Maja, Isabell og Tom Ove&Balder).
 |
| Vi blei litt våte.... |
Ekko blei sistemann ut. Det småregna litt, men pytt. Før han skulle til pers, leika vi og han sprang fritt rundt i skogen. Brått høyrde eg ein lyd frå han. Ikkje dei vanlege lydane, men ein som fekk meg til å vere på vakt. Han kom ikkje då eg ropte. Ka var dette? Fløyta plar vere sterk lokkelyd. Eg gjekk slik at eg kunne sjå han frå grusvegen og der stod han og omtrent venta på meg. Ville ikkje kome ut, men trippa og ville ha kontakt. Eg inn. Såg ikkje noko, men fekk han med meg ut. Han verka slapp, ville legge seg ned. Raske tankar om hoggormbitt for gjennom hovudet. Fekk meldt inn til dei som venta som figurantar at vi blei forsinka og Isabelle reagerte raskt og praktisk. Fekk meg til å gå att og fram med han. Vi kjente på kroppen og oppdaga at han hadde mista litt pels på eine foten. Det kunne vere at han hadde sett seg fast i noko eller eit forsøk på bitt frå eit lite dyr som er blitt forstyrra av snushanen. Men elles såg han betre ut og vi stilte til rundering.
Full melding var programmet i begge øktene. Gjekk greit, men litt liten fart, særleg inn til meg med meldinga. Etter tips frå Isabelle haldt vi Ekko igjen medan eg stod ved linja. Då var han mykje meir på hogget då ho slapp han. Vi oppdaga og at han dempa på veg inn til meg med bittet. Gjekk med han ut til figurant. Gjekk frå han og begynte å springe inn. Figurant slapp han straks han tok bittet og Ekko kom i full fart bak meg. Eg snudde meg raskt, han runda meg og i fullt firsprang ut til figurant igjen. Det vil eg prøve meir. Det er tydeleg ikkje sterkt nok i han at å kome inn til meg fort, gjer òg fortare sjansen til å kome ut til premien (figuranten).
Figurantane (Tom Ove og Gro) fekk han i god leik så dei var skikkeleg kjekke å springe ut til. Vi har altså våre detaljar å jobbe vidare med, men nøgd med treningsdagen.
 |
| Etter hardt arbeid er det tid for kvile |
I pausen mellom øktene sette vi oss under nokre tre for å innbille oss at det ikkje regna. Etterkvart var eg så våt at eg ikkje greidde å innbille meg det lenger. Vi sette i gang med økt nr 2. Då det var min tur til å lufte Ekko før sjølve treninga, sette eg meg i bilen med varmen på. Var våt og kald på hendene. Men gje oss, nei det ville ingen. Og hundane våre bryr seg lite om at dei blir våte, bare dei får trene.
Det gode med trening, er at både hund og eigar unnar seg ein liten høneblund (eigar ein varm dusj i tillegg) etterpå. Hunden sin blund varer forresten resten av dagen...
4 kommentarer:
Var lurt å prøve dette med å la Ekko få se deg springe inn til midtlinja. Selve meldingskjeden er lang før hunden endelig får løpe ut til belønningen. Det er nok det vi sliter litt med i forhold til hunder som har fått gått veldig lenge "rett i lek". De må jobbe ganske mye før de får belønningen sin....og intensiteten kan da dabbe av underveis.
Er forresten veldig kjekt å se at Ekko er slik på hugget under jaktleken nå. : )
Tror også det er lurt å motivere ham litt til å løpe inn til deg også, slik at også dette strekket blir litt moro. Han er jo ikke trøtt, det ser vi med en gang det er noe "gøy" i sikte. Han fikk en nydelig runding av deg på siste slaget, før det ble vis og ut igjen. Fortsett med det litt ja. Så kan du heller la "dobbelkommandoen" være, hvis han motiveres bedre tidligere i kjeden.
Jeg tror vi "knakk en liten nøtt" på trening med hva som motiverer Ekko. Husk å skriv dette bak øret så fortsetter vi å bygge videre på dette på neste trening :)
Det er jo egentlig det som avgjør all trening, hundens motivasjon til å jobbe. For Ekko er nok du en stor del av denne motivasjonen så nå som vi vet dette kan vi bruke det til vår fordel. Det var et nydelig slag det siste, da klaffet alt :)
Takk for hjelpa, Isabelle. Du var observant og såg dei små detaljane i reaksjonane hans. Dei som fekk oss til å prøve noko anna.
Så no er det bare å fortsetje og utvikle det vidare.
Legg inn en kommentar