Sporhunden

Sporet eg la ut 780m, stigning ca 100m

I dag var det rundering på Dale. Eg ville heller gå spor. La GPSen igjen på kjøkkenbenken, men kom jo på at eg hadde eit program på iPhonen som kunne hjelpe. Og det gjorde det, men eg har ikkje heilt funne ut koss eg skal overføre det til bloggen, så eg tok bilete av skjermen i staden. Eg starta ned ved sjøen og fekk fort ei bratt oppstigning. Det var 4 gjenstandar i sporet + sluttpremie. Sporstart var bare markert med at eg hadde sparka litt ekstra akkurat der.

Ekko var superklar då eg tok på han selen. Han nesten drog meg bortover stien. Sporstarten tok han med glans. Der stoppa vi opp og eg tok på han langline. Så sette vi i gang. 

Iveren var kanskje litt i høgaste laget. Farten var ok, men han verka som om det var litt hopp og sprett med å vere på og av sporet. Nasen høg og nasen i bakken. Han satsa litt på oververet? Men det gjekk fort over. Terrenget her var vått. Opp lia var nasen nedi. Første gjenstand (refleksbrikke), snuste han bare på og gjekk vidare. Tok min sving ut av stien med glans. Gjenstand nr 2 (kong) blei markert med å stoppe opp og sjå på den og på meg. Veldig bra.

Vidare innover. No skulle vi opp til ei hytte. På flata før det kom det tydlegvis ein trekk for han drog mot høgre. Då gjekk det opp for meg at sporet litt lenger framme ikkje var så langt unna (sjå kartet). Fekk justert litt. Då bar det fint avgarde opp til hytta og ned på sida. Venta fint då eg bad om å få hoppe ned ein skråning før han (det var i brattaste laget å henge bakpå).

Gjenstand 3 overraska meg at han fann for då trudde eg vi var utanfor sporet, men det var vi altså ikkje.  Neste utfordring var at eg hadde gått ein stad der eg måtte snu og gå tilbake pga at det var for glatt å gå ned. Her jobba Ekko veldig. Han sleit med å finne vegen vidare. Trengte hint om at han måtte snu, men då  var han kjapt på sporet igjen. Men så datt han litt av. Nasen var høg, han verka litt trøytt, men ivrig straks han fekk fert igjen. Og ferten var tydlegvis gjenstand 4 (stor kong). Han leita rundt  og var på veg vidare, trudde eg, så eg tok opp gjenstanden. Men nei, her var det ein som snuste og snuste for å finne noko som tydlegvis skulle vere der. Til slutt begynte han å grave akkurat der eg hadde hatt kongen. Eg måtte legg den ned igjen så han kunne ta den opp. Då var han nøgd og kunne gå vidare.

Sporet Ekko gjekk 850m

Vi kryssa stien og kom til høgt, gamalt gras, mose, vått underlag og ein del stein. Der gjekk han som ei klokke. Veldig bra. Rett før mål satsa han på oververet igjen og sikta litt for langt slik at vi kom inn på der eg hadde gått etter sporet. Heldigvis oppdaga eg det fort og han fekk korrigert kursen.

Eg veit jo at han likar å gå spor, men er imponert over kor godt det gjekk etter så lang pause. 800m og til tider eit veldig blautt terreng. Vi må jobbe med tendensen til å ta snarvegar (sette nasen i lufta og lukte seg til svaret). Sporet tok 25 minutt å gå.

Vi har trent lite på ka han skal gjere når han finn gjenstandar. Eg har mest tatt det etter innfallsmetoden. Sjå ka han vil gjere. Og det han vil er å stoppe og sjå på meg. Flott!