Varmt-kaldt. Sløving-trening

 I pinsehelga kom varmen grundig og godt. Vi reiste til Bergen. Kjempekjekt syns både tobeinte og firbeinte.  Vi opplever at ferjemannskap ikkje har store sansen for hundelivet. Eg har opplevd å hamne i kjellaren på ferjer og opna døra og kjent varmen strøyme i mot. Vite at her kan ikkje hunden vere i 20 minutt. Og strevd med å få han opp på dekk utan å gå inn i salongen. Det er jo veldig forbode område... Trappene opp til dekk er ikkje akkurat gode vore hundepotar. Så denne gongen spurte eg om å få stå oppe. Men det var ikkje mykje forståelse for det. Heldigvis er eg passe frekk og hamna der likevel.

Kor blei kompisane mine av?

I varmen i helga trente vi lite. Det var mest korte tisseturar om dagen og lengre tur om kvelden. Heilt ok, syntes Ekko. Han ville i grunnen bare ligge ute og varierte mellom plen og terrassegolv.
Det kjekke var å gå tur saman med tenåringane. Få seg ein flokk å passe på. Stor fortviling då dei forsvann og like stor lukke då dei dukka opp igjen.

Proffen taverna

Måndag kveld kom vi heim igjen. Og gradestokken hadde gått frå +27 til +12 og kald vind. Blomane på terrassen hadde storkost seg medan vi var på ferie og helsa eit blidt velkomen heim igjen. "Proffen taverna" var eigentleg klar til å ha ope heile veka, men akkurat no er det lite fristande. Utruleg kor fort det kan endre seg.

Onsdag kveld var eg invitert på trening saman med den gamle retrievergjengen. Det var triveleg. Ekko blei trent på stå på kommando. Eg brukte tennisball. Og det er sterke saker for bajasen. Han er god på stå når eg går bakover, men alt var borte då han skulle gå fot og få kommandoen. Då tenkte han bare på ballen ;). Er visst på tide eg set i gang med den delen av treninga.

Etter trening var det heim for å varme seg litt. Og Ekko slokna nøgd...