Leike versus godbit.

Denne laurdagen møtte Gry, Marina, eg og hundane på Skjæveland. Det var glatt på vegen, men bart og tørt i skogen.

Mål denne dagen var:

• fastbittmelding i sjølve runderinga

Marina hadde ein vond arm og eg hadde med veldig gode godbitar så vi bestemte fort at Ekko skulle få godbitar hjå figurantane i dag. Det blei ikkje leik.

1.slag: Figurantane ikkje så langt unna. Ekko sprang fint ut, tok fastbittet i munnen. Kom tilbake. Og sprang ut. Han åt godbitane som Marina prøvde å få han engasjert i.
2.slag: Her måtte det lyd til. Interessen var passe. Men med lyd sprang han fort ut, tok fastbittet, kom inn igjen og sprang ut.

Men interessen og giret? Det var borte. Eg gav beskjed om å gå over til lausbitt for eg ville ikkje ha fastbittmelding kobla til sirup.

Rett før eg gav opp, kom vi på at Gry jo kunne leike med han. Eg henta leika. Så trente vi full meldetrening i skogen. Og det var ein annan hund, det. Fart ut, fart inn og full fart tilbake til figurant for leiking.
Eg som ein gong trudde at eg hadde ein hund som helst ville ha godbitar viss han fekk velje..... God jaktleik var det som trigga han til å jobbe.

I pausen fortalte Marina om rallylydnad som ho og Kira var begynt på. Ekko fekk vist at han kunne litt av det allereie og eg fekk lyst til å trene meir på slikt. Kanskje det er noko for meg på treningsmåndagane? Eg leitar jo etter noko eg har lyst til å trene på.

Etter pausen ville eg prøve å nytte meg av den trekken som var, og fekk Marina og Gry til å legge seg ut i skogen. Ekko og eg gjekk tur. Eg bad han "Følge med". Har ikkje trent inn kommando for overversøk. Ekko gjekk der og snusa og såg ut til å vere på vanleg snusetur. Brått løftar han hovudet. Står litt. Men tilbake til snusinga. Så opp med hovudet igjen. Ser litt på meg. Går tilbake til snusinga. Eg er sikker på at han ikkje anar ka han held på med for no er vi snart forbi det området der eg trudde Marina var. Men så rettar heile kroppen seg opp og avgarde med han. Tilbake med fastbittet i munnen (dei skulle ha lausbittet framme) og god fart tilbake til figurant. Han hadde ikkje brydd seg om lausbittet, fekk eg beskjed om. Tok automatisk fastbittet.

Vi vandra vidare. Snusing i bakken og vimsing i skogen. Og det same gjentok seg. No sprang han eit stykke innover, men stoppa. Stod litt. Og så var han ikkje i tvil. Her var det folk. Full melding og lukkeleg i leik på slutten. Dette var visst mykje kjekkare enn å springe i regulerte former (rundering) for her var det ikkje noko å seie på farten, bare han hadde fått ferten.

Treninga blei avslutta med tur saman med Gry og Silja.

Ei fin treningsøkt.