Ei effektiv treningsøkt

Vi veit når det er torsdag - det er bare å sjå ut: Det regnar, det bles - garantert treningsdag! I tillegg har det hagla, lynt og tordna. Men har vi hund så har vi hund!

I dag var det Elisabeth og eg som trente i lag.
Første oppgåve var target med snute på kjegle. Ingen av hundane hadde prøvd det og vi var bevisst på at kjegla ikkje skulle vere i bakken i starten for å unngå at det blei target med fot. Og det var ei flott oppgåve. Ekko prøver seg først ut med å setje seg fint framfor meg. Kontakt, mor - det plar alltid gje poeng. Men så blei heldigvis kjegla Elisabeth hadde, interessant. Han tok fort at det var snuten som skulle borti same kva høgd kjegla var i. Var borti med labben då kjegla var på bakken, men det gjekk fort vekk. Ei kort og effektiv økt.
Faya er tydeleg drilla på klikkar for ho fatta teikninga med ein gong. Om kjegla var høgt oppe eller langt nede, same det, Faya hadde fart og var borti med snuten. Kjempebra.

Ekko hadde to økter med kjegle. I den andre økta var han mykje kjappare til å forstå kva han skulle gjere.

Neste økt hadde fokus på apport.
Elisabeth sat med lausbittet framfor seg og leike bak ryggen. Det var spennande. Ekko henta lausbittet, men ville helst ha leika straks. Forstod at han måtte inn med bittet, men hadde det litt travelt. På plass blei ein halvmeter framfor meg. Men bittet holdt han fast til eg sa takk. Og det var kjempekjekt å springe ut til figurant for å få leike.
Denne måten å gjere det på er ikkje heilt slik eg hadde tenkt å trene det, men eg kom ikkje på den andre varianten i dag. Skal lese på det til helga.

I siste økt var det stå på kommando. Vi fekk låne den kjekke ballen til Faya og sette på Ekko langline. Eg rygga, han fulgte tett og veldig oppmerksam. Kom nå med kommandoen, eg vil ha ballen! "Stå" og han stod klistra. Kjempebra reaksjon. Neste steg må vere at han må stå litt lenger, mens eg fortset å gå før eg kastar ballen.

Og etter det kom lyn og torevèret så nære at vi fekk hundane i bilen. Det blei ein effektiv kveld. Vi greidde å stoppe kvar økt mens hundane var på topp. Dermed fekk vi til mange økter og når dei i tillegg var så vellukka som i kveld, kunne vi kjøre smilande heim. Så flinke hundar vi har!

Apporteringstrening og litt atferdstrening

Vi trener for tida ein del på å apportere då med tanke på lausbitt/ fastbitt i melding ved rundering.

Eg har halde desse øvingane vekke frå runderinga førebels. Han er nå blitt ganske stødig i deler av runderinga og eg ønskjer no å utvikle det vidare. Skal prøve ut nokre tankar i helga. Men samstundes som dette foregår, trener vi på apportering.
Nå held Ekko fast i gjenstanden han har i munnen til eg seier takk. Han kan gå og hente den, komme på plass og vente til eg seier takk. Bra. Men eg ser at straks eg tar fram lausbittet, blir det lett tatt i den eine enden, ikkje midt på slik han gjer det med apportbukken. Det må finjusterast.

I kveld har eg hatt Ekko i utgangsstilling, gått bort til ein sekk, lagt lausbittet der, gått tilbake igjen og bede hunden rundere. Han spring ut, hentar lausbittet, kjem tilbake på plass, leverer lausbittet på kommando. Får ny kommando "vis mann", spring saman med meg ut til sekken og får premie der. Dette gjorde han i 4 vellukka repetisjonar. Nå har ikkje utfordringen vore særleg stor då dette har foregått innandørs og med kort avstand. Eg reknar med å trene apportering med andre gjenstandar framover slik at sjølve apporteringa sit godt. Det kan hende eg prøver på metoden som er skriven om i artikkelen: "Innlæring av bringkobbelmelding med baklengskjeding" i løpet av helga. Men så er det jo at han bør prøve blindslag òg snart.

Vi har òg trent litt på targeting. Og det treng vi! Eg får ikkje til å lære Ekko å overføre frå target til gjenstanden. Han er bare targetfiksert. Når eg står og ventar, blir han til slutt kjempefrustrert og byrjar å øydelegge det han skulle setje snuten på. Rart at eg ikkje finn nøkkelen inn der, men vi får bare fortsetje og satse på at "øving gjer meister"


Atferdstrening:
Bak all treninga ligg jo alltid "problemet" vårt: Atferden til Ekko. Kronprinsessa dreiv med utagerande festing i ungdommen, Ekko driv med utagering han òg, men om eg skal kalle det festleg er vel å overdrive litt.....

Det at eg aldri er trygg på om han går til fullt angrep på andre hundar, gjer at han får eit liv i band alt for mykje. Men av og til får han litt fridom. I går var ein sånn dag. Elisabeth og eg gjekk tur i sanddynene saman med hundane Faya og Ekko. Dei leiker ikkje i lag. Ekko har stor respekt for henne. Vi hadde prøvd å ha dei fri i lag ein gong før, Då hoppa Ekko opp på meg. Dette var nesten over grensa for kva han vågde.... Han fann fort ut at den vesle bestemte tollertispa ikkje kom til å spise han opp, men ho ville ikkje leike. I går gjekk dei lenge i lag. Begge sprang, men kvar for seg. Ekko inviterte stadig til leik, helst det å springe etter kvarandre. På slutten var ho litt med. Ekko hadde ingen problem med å lese språket hennar. Han stoppa straks ho gav melding.
Han kom inn på innkalling dei få gongen vi såg hundar i det fjerne. Men så dukka det opp ein hund (det var blitt mørkt og vi såg lite) som Ekko oppdaga og møtte før eg i det heile såg situasjonen. Då hjelpte ingen innkalling - ingenting. Det kom eit bjeff og Ekko kom tilbake. Eg var først redd, men truleg var det ei tispe som bare trengte å melde frå om at han fekk kome seg vekk. Flaks. Eg likte ikkje den. Opplever utviklinga i forhold til møta andre hundar som stilleståande.

Så dreg vi på atferdstrening ein time etterpå. No skal han vere figuranthund for andre usikre hundar. Og svisj er guten på jobb! Han bryr seg lite om dei andre, kan passere, ser på dei og på meg. Litt godsnakk og premie og livet er flott.

Neste morgon: Han ser ein hund på andre sida av ein brei veg: Full utagering.
Eg undrar meg over min firbeinte ven. Ka foregår inne i koblingane hans? Han var heldigvis i band, og eg har etterkvart fått litt trening i å håndtere 50kg utagering. Eg vakna i alle fall.....

PS bilete er ikkje Faya og Ekko (det fins ikkje svarte tollerar?), men kun for illustrasjon. Det er Ekko og ei anna bestemt dame, Kita.

Endeleg er vi i gang igjen.

Nå er formen god, og vi har fått trent rundering i to dagar. Ein dag med vind og til tider hagl og ein dag med sol og vårglimt.

Laurdagen på Bore viste at eg gjorde post 2 for vanskeleg. han fauk fort til nr 1, men rota til når han skulle forbi meg og over til nr 2. Det kan vere vi som stod for rotete, det kan vere at vi burde hatt ein enklare variant der. Men i alle fall gjorde figurant seg synleg og Ekko var på hogget igjen. Han har flott driv mellom figurantane etter det. Ser at han bruker nasen. Td såg eg fleire variantar der han snudde 90grader straks han fekk ferten av figuranten. Han held eit godt tempo og er stort sett i nærleiken av meg når han krysser. Leik hjå figurant er heilt topp! Og ekstra kjekt var det i dag med to mannlege figurantar som kunne bli litt med på drakampen.

Vi rakk to runder og eg gjorde same tabbe i runde to..... Kanskje eg treng å bli klikkartrent????

Våte og nøgde drog vi heimover. Skulle gjerne ha sett litt på korleis dei gjorde det i den gruppa som dreiv med spor òg, men det får vi ta ein annan gong.

Sundag på Sviland, var sundag i sol! Det trengte vi!
Her har vi ein ung figurant som har kakaopause og Silje som viser Max nokre kjekke leiker ho har. Tone prøver å halde villbassen på plass.

Det var kjekt å sjå Max krible av iver etter å setje i gang. Han hadde prøvd det ein gong før og var kjempegira! Dette var tydeleg kjekt.

Ekko runderte bra i dag òg. Det blei ikkje leik då eg var litt utrygg på korleis figurantane ville greie å kontrollere leiken. Men godbit er jo kjempegodt det òg. Eg er alltid i tvil når eg stopper han. Skulle han fått halde på lenger, og vi gjort det litt lettare ei stund? Når eg les om det, så ser eg at noen meiner at dei skal halde på til dei ikkje vil ha premien lenger, vi skal heller gjere det enklare ein periode slik at vi sikrar oss at dei lukkast. Eg stopper for eg ser at han slit med å fyke ut i ein periode. Eg kunne kanskje heller bestemt at figurantane skulle vere nærare/ synlegare ei stund? Må tenke på det.

Registrerte at det var mykje lyd i oss i dag. Vi slit med å la hundane få finne ut av det sjølv. Blir hunden sitjande igjen og sjå på figurant etter godbiten for lenge, kjem det lyd frå hundeførar. Vi bør jo stoppe hunden om han blir verande hjå figurant 1, men førebels har eg ikkje opplevd ein hund som er blitt verande igjen der for godt......
Og skal vi stoppe ein hund som verkar meir gira enn fokusert? Og korleis får giret over på fokus om oppgåva?
Ser det er lett for hundane å springe på hugsen, altså har dei ikkje fått inn signalet om å krysse nær førar for då kjem eg rett til matfatet/leiken?
Den evige faren mellom å gå for fort fram og å bli på eit nivå...
Eg var mykje "linjemann" i dag og det var interessant. Må tenkje meir på ein del av det eg såg der og så må eg få filma Ekko og meg i aksjon slik at eg får sett ka vi kan bli betre på.

Vi har ein del diskusjon om hunden skal springe i rett linje mellom figurantane eller om han skal på skrått inn mot hundeførar og i bein linje (90graders vinkel) derfrå og ut. Skulle gjerne hatt eit klokt svar her. Har funne artikkelen til Køste og Egtvedt frå 2004 der dei viser med teikning kva dei meiner. Men det skriv eg om i neste innlegg.

Ekko blir ikkje heilt utslitt av å rundere. Etter ein kvil syns han at livet må ha fleire utfordringar. I dag har utfordringane vore søk. Eg har hatt for lett for å legge det han skal finne på plassar eg har brukt før og såg at han blei litt for lite fokusert på nasen, men gjekk rett på hugsen. I det siste har eg variert meir, sjølv om det ikkje er lett når det er innomhus.

I dag såg han eg pakka pølsebitar inn i ein dorull og teipa den igjen. Deretter fekk han beskjed om å bli der han var og eg vandra rundt i fleire rom før eg fann gøymestaden. Han jobba godt. Eg såg han fulgte løypa mi, men tok ein bråsnu då han nærma seg stolen. Og til slutt: Halen i veret, premien i munnen og rett til koseplassen for å nyte byttet! Gjentok det tre gonger.

Kampen mot taggarane.

Så er eg endeleg heime igjen. Hadde fine dagar hjå Torhild på kennelen òg. Blei litt forelska i ei labradortispe eg delte hybel med. I alle fall påstod Torhild det. Eg skal ikkje nekte, eg. Ho var ganske søt og vi likte å vere saman. Men det er nå godt å kome heim, sjøl om sjefen ikkje er opplagt til livleg uteliv. Gjekk glipp av trening på torsdag òg. Men satsar på å få henne på beina til helga.

På torsdag skulle vi gå kveldsturen og der ser eg ein mann som står i ein merkeleg stilling inn mot veggen på Sanitetsbygget. Han har knekk i knea og er litt skeiv elles òg syns eg. Ein taggar. Eg fyk ut og kjeftar! Kom deg vekk! Ingen tagging på bygg eg har i mitt ansvarsområde! Mor ber meg roe meg ned. Det er bare ein mann som står og tisser, seier ho. Hallo, kor dum går det ann å vere? Han såg ikkje ut som ein menneskekvelp akkurat. Kvelpar bøyer knea når dei skal tisse, men vi lærer jo etterkvart betre. Nemleg at når vi blir større, løfter vi den eine foten før vi tisser. Og han her såg jo ganske voksen ut. Har han ikkje lært det? Nei, eg trur det var ein taggar. Eg greidde ikkje heilt å roe meg. Trur ikkje han heller kjente seg trygg for han begynte å gå den vegen vi gjekk, men snudde då han såg meg. Hm. Sikker på at vi redda veggen den kvelden.

Mor blei usikker ho òg, for eg såg nok kor nøye ho sjekka veggen då vi gjekk forbi ein gong til.

Men nå må eg kvile litt, har trent på å halde apporten same ka mor gjer. Ganske slitsomt.

Treningstips?

Eg sit og tenkjer på kva som er neste steg i treninga på kjekkasen. Medan eg tenkte, fann eg ein artikkel om 15 reglar for effektiv klikkartrening av Morgan Spector. Den var frå 2005, men gjeld vel enno. Ein av reglane var: TENK, PLANLEGG OG GJØR DET. Ja, det er sikkert fornuftig og eg har jo kome litt i gang ved å skrive både tankane før eg begynner og oppsummering etterpå. Men her skulle det tydeleg vere plan for kvar økt. Har ein veg å gå der.....

Ein annan god regel var å ta opp treningsøktene på video. Han trener nok sjeldan i Noreg på vinteren for det er lite som ville ha kome fram i mørkret på Sola. Men det var kanskje ein god idé å ta med videokamera når det byrjar å lysne. Alle gode idrettsfolk studerer jo i ettertid kva som var smart og dumt etter at jobben er gjort. Ikkje før hadde eg tenkt tanken så såg eg at Fanny Gott hadde lagt ut ein liten filmsnutt der ho er på tidleg stadium i trening av kvelpen Pi, 7mnd. Vi får sjå litt fri ved fot, stå når førar går baklengs, og til slutt signalkontroll. Du finn den her. Ser jo det smarte i å filme seg for eg reknar med at Fanny heller ikkje var strålande nøgd med alt og ser ka ho skal arbeide vidare med. Eg fann òg gode tips :-). Td. så kjekt det såg ut med premien å få hoppe og sprette etter at jobben var gjort.

10. september 2007 trente Faya og Elisabeth fri ved fot. Det er den einaste treninga eg har filma. Nå Elisabeth - har de blitt betre? Eg tar nytt opptak når det byrjar å lysne, men i mellomtida får vi kose oss med denne vesle snutten.

I morgon blir eg 3 år!!

Eg hadde tenkt dagen skulle feirast med fest på måndagstreninga, men så kjem mor og fortel at eg skal på kennelen. Ho er ikkje klok. Torhild på kennelen er veldig kjekk, men det betyr jo at eg ikkje får trent saman med kremgjengen. Og dei går glipp av kake og all slags.

Nå er ikkje matmor heilt i form i dag, så det blir lite baking på henne. Ho sit med teppe rundt seg og halvsøv og jobbar litt. Ser at ho har lyst til å invitere meg opp i sofaen, men det der med sofaen er vel det siste prinsippet ho har igjen og det er ikkje lett å la det òg falle. Altså ligg eg ved beina hennar og trøystar så godt eg kan. Men ho hadde fått mykje betre kos om eg hadde fått kome opp. Eit par dagar til med sjukdom og eg er i sofaen, det er eg sikker på!

Nå har mor lova at neste måndag skal det bli kake og kaffi til dei tobeinte.

Eg har forresten fått litt presang på førehand. Ho kraup ut av senga for at eg skulle få rundere i dag. Det er SÅ kjekt å springe att og fram i skogen. Nå har ho til og med begynt med at figurantane skal leike med meg. Då er det jo heilt topp! Det einaste er at eg blir så trøytt på slutten at eg ikkje orkar å leike. Vil bare ha godbiten slik at eg har krefter til å springe til neste person. Alle 4 hundane i dag var visst heilt gira og sprang som uvèr. Det var Pia, Thelma, Era og meg. Figurantane blir sveitte, det har dei godt av.

Torhild på kennelen har sendt melding om at dei skulle gjere litt stas på meg når eg kom. Mellom anna så var der nok eit par tisper eg kunne leike med og kanskje vanka det ein godbit eller to. Og så få eg sikkert litt ekstra kos av henne òg. Kanskje det ikkje var den verste måten å avslutte treårs-dagen på?

Så får de heller greie dykk på ei måndagstrening utan meg. Eg som skulle imponere med at det er så enkelt med apport.. he, he

Runderingstrening

Etter ei natt med full storm, var vi spente på om det var vèr til rundering i dag. Det var det. Eg verka i kroppen ( brygger på eit eller anna??), men rundering er så kjekt at eg ikkje kan hoppe over det.

I dag var det Evita, Uno, Maja og Ekko. På slutten kom Marit og Jan Inge med vesle Punky.

Her er eit par bilete av livet som figurant. Det gjeld å få med seg meldingane som kjem. Og utsynet er ikkje alltid like inspirerande der vi ligg i buskar og kratt.





Uno er blitt ein reser på lausbittet. Han imponerte meg i dag. Eg sat der ute i skogen med eit lausbitt i handa. Uno kom i full fart, plukka opp bittet, men akkurat då han skal springe mot midtlina ser han leika eg har mista. Han kjem tilbake og vil leike. Eg tar leika, gøymer den og held fram lausbittet. Guten tar jammen lausbittet med ein gong og spring til midtlina. Han leiker flott når det er tid for premiering.

Ekko elskar å springe mellom figurantane. Fart, fart, fart! Han har bare tatt ein godbit og sett kursen mot neste oppgåve. No ville eg at han skulle leike litt hjå figurantane. Vi hadde trent på det at han skulle sleppe ved ordet "Takk". Det var visst veldig kjekt. Gro sprang litt med "kongen" før han fekk fatt i den og det var heilt topp. Tunga hang i bakken då eg syns det var på tide å stoppe.

Skal eg pirke litt på meg sjølv, er det at eg kan vere flinkare til å få han nær meg ved midtlina. Han har mange fine, men det dukkar opp nokre litt langt frå innimellom.



Her er Marit med den vesle labrador retriveren, Punky. Ho er allereie i gang med å rundere... Spennande å følge utviklingen hennar.


Uno fekk kome ut og leike med Punky. Vi var imponert over kor flink han var til å leike med Punky. Han er jo ein ung flatcoated retriever, men visste korleis han skulle ta signala til Punky.


Elles har eg laga gjestebok i dag. Når eg først er i feberfantasiane, kan eg jo sitje med pledd rundt meg og datamaskinen i fanget og finne på ting. Stele idear og liknande. Så skriv gjerne der, viss du ikkje vil kommentere det eg skriv om her.

Og for alle som lengtar etter våren. Dei første blomane i 2008 viser vei. Dette er "julerose" og den lyser som regel alltid opp på denne tida.

Innlæring av apport

På treninga med Siddis hundeskole denne torsdagen skulle vi lære hundane å gripe apporten og halde på den. Det er visst mange som slit med det. Hm. Ekko er visst ein typisk retriever for det er ikkje det å gripe og halde den som er utfordringa. Nei, vi må finpusse andre deler av øvinga. Ekko held meir enn gjerne apporten, han går òg inn i drakamp for å halde på den. Sjølve framgangsmåten for å lære det, har Gro skrive så bra i bloggen sin så for dei som vil vite meir om det, trykk her. Eg konsenterer meg om det delmomentet Ekko må fokusere på, nemleg å levere ved ordet "Takk".

Eg avlærte han det då det viste seg at eg hadde lært han at når eg tok fram handa skulle han levere. I lang tid har vi heller trent på at han skal halde på apporten om eg kjem fram med mat, drar i den, dunkar i den osv. For han er "klikk" signalet på at han kan sleppe. Det kan det jo ikkje vere alltid, så no er det tid for å få inn kommandoen.
Eg har trent med leiker og andre ting enn apportbukken/ lausbittet fordi han skulle få vekk fokuset på tingen og over på oppgåva. Vi testa ut det å halde fast først. Den første tingen eg brukte (bein av skinn m/knutar) var passe interessant å halde på. Den kunne eg visst få gratis. Men etterkvart forstod han at eg ikkje hadde så veldig lyst på den, men at eg heller ville ha litt drakamp. Då tente han. Han holdt fast: eg drog, eg dunka, eg vifta med armane.... Då eg tok på gjenstanden og sa takk, slapp han. Flink gut! Testa ikkje om han var like konsentrert viss eg fann fram maten. Det har eg testa i andre samanhengar, så det får eg ta som repetisjon.

Han plukker opp apporten, men eg skal ha kort avstand for å få sikker levering. Det blir det neste treningsmomentet mitt.

Elles har vi leika. Han elskar drakamp. Eg har lyst til å bruke det i runderinga i morgon (viss ikkje den ventande stormen kjem og tar oss...) og måtte sjekke om han greier å slutte leiken når folk ber om det. Eg får ikkje heilt til det med å bli passiv. Han oppfattar det ikkje og eg slit med å få det til når 50 kg vil dra. Vi skal nok øve på det òg, men i mellomtida fungerer i alle fall ordet "Takk".

Det siste vi trente på på torsdag, var target med fingen. Han følger gjerne den, men blir ikkje med på overføringa. Så her har eg ei utfordring til.

Om oss

Denne bloggen skulle vere Ekko sin. Der synet på trening og kvardagen skulle sjåast frå vinkelen hans. Men etterkvart som tida har gått, har matmor blanda seg meir og meir inn. Så no får begge bli presentert:

Ekko

Den firbeinte først:

Den 21. januar 2005 blei: Alpha, Bravo, Charlie, Delta, EKKO, Foxtrot...... og så vidare til Qubeck fødd. Eg er altså nr 5 og fekk bli med mor Lilholms Alpha Alope ( "Krøllalpha") og matmor då det var på tide å skilje lag med søskena mine.

Alt gjekk ikkje etter programmet det første året, men så tok mor kontakt med Siddis hundeskole, Alpha reiste til Tau og matmor og eg skulle finne ut av livet saman.

Eg er ein rein retriever, dvs blanding av curly og chesapeake.. sjeldan vare for å seie det sjølv. Eg elskar brukshundtrening. Rundering er kjempekjekt! Å trene lydnad kan vere kjekt, men eg syns i blant det blir mykje terping.

Må, for å bli som matmor vil, ha ekstra trening for problemhundar. Målet er å bli kjekk og grei overfor alle, ikkje bare dei eg liker.

Den tobeinte heiter Aud Venke

Eg hadde tenkt å ha eit hundeliv der kvardagen skulle vere å gå tur i Sørmarka osv. Trene inn litt kvardagslydnad og elles ikkje så mykje meir. Eg gjekk trass alt på jobb. Men det var før Ekko overtok kontrollen over livet mitt. Han var ingen enkel kvelp. Var vel meir det eg ville kalle for hyper. Sov lite, blei sjeldan trøytt og sleit meg omtrent ut. På toppen av alt begynte han å vise aggressive trekk. Då eg var på grensa til å levere han frå meg, tok eg kontakt med Siddis hundeskole. Her fekk eg lære litt om at guten er usikker og det var jo eit meir likandes ord. Rart ka ord gjer med kjenslene.

Vi sette i gang med klikkartrening. I starten var vi litt forvirra begge, men etterkvart fekk vi sansen. Vi blei eit lag vi to, eit sterkt lag som skulle fikse dette! Fikse det har vi ikkje gjort enno, men eg har lært å håndtere det på andre måtar. Og det går framover i alle fall.

Og ikkje bare lærte eg å klikke, eg møtte mange spennande hundefolk, fekk gode treningsvener både i lydnadstrening og brukshundtrening. Nå består dagane våre av at Ekko kviler hjernen medan eg er slit min ut på jobb og etter jobb er det hund, hund, hund! Ja så litt anna òg innimellom.

Utan Ekko hadde eg aldri møtt så mange kjekke hundefolk og lært så mykje om hund.

Hundeinteressa har ført til:

2009

• Deltar på aktiviseringskurs med Arne Aaresstad, Siddis hundeskole, som instruktør
• Runderingskurs med Tone Larsen, instruktør ved NRH. Arr. Retrieverklubben
• Instruktør Siddis hundeskole (valpekurs og problemhundtrening)
• Sekretær og kasserar i brukskomiteen i Retrieverklubben

2008:

• Hundeinstruktørutdanning ved Siddis hundeskole
• Helgekurs i konkurranselydnad med Fanny Gott og Thomas Stokke
• Instruktør på Retrieverklubbens runderingskurs for nybegynnarar
• Medhjelpar/førar med figuranthund på trening for hundar med problematferd
• Helgekurs Siddis hundeskole om problematferd hjå hund
• Kasserar i brukskomiteen, Retrieverklubben avd Rogaland

2007:

• Kurs med Turid Rugaas om dempande signal
• Medlem av brukskomitèen til Retriverklubben avd Rogaland

2006:

• Kurs for hundar med problematferd
• Kurs i klikkartrening ved Siddis hundeskole ( heilårstrening)
• Sporkurs, Retrieverklubben avd Rogaland

2005:

• Vidaregåande kurs 1. Retrieverklubben avd Rogaland
• Kvelpekurs. Retrieverklubben avd Rogaland

Eg pines....

Både matmor og eg er frustrerte i kveld. Eg fordi det luktar altfor godt i huset og går rundt og grin for eg har så lyst på. Matmor er frustrert fordi eg går rundt og grin. Vanskeleg dette her for eg vil jo ikkje at ho skal slutte å lage verdas beste godbitar, men eg greier ikkje å la vere. Eg bare må lage lyd. Nå har vi endt opp på arbeidsrommet og døra til kjøkkenet er stengt. Eg prøver å ligge fint sånn som ho vil, men greier det cirka eit halvt minutt. Må opp for å sjekke om ikkje døra til kjøkkenet sånn brått har opna seg. Mor har med godbitar, men eg syns ho forlangar for mykje av meg før eg får. Eg vil ha ein jamn straum.

Du lurer kanskje på ka det er ho har laga? Jo, det er levergodbitar. Ho kuttar lammelever opp i terningar og har det oppi ein maskin som bråker som eit uvèr. Så har ho visst oppi litt mjøl og bakepulver. Når ho syns det er nok bråk, smører ho alt utover ei plate og steiker det i omnen. Det er SÅÅÅÅ GOOOOODT.


Når eg ikkje har pint meg gjennom kvelden på grunn av godluktene eg ikkje får spise opp, har vi trent litt. Eg har tatt eit par dekk på kort avstand og trent på å halde lausbittet. Vi begynte med apportbukken, men eg trur mor syns det bråkte for mykje då eg slapp han i bakken (eg prøvde jo å treffe beina hennar - he, he). På bilete sit eg og ser på ein levergodbit. Har lært at det smartaste er å halde fast og vente. Greier eg det, blir det premie.


Det blei kort tur på meg i dag og det er mest min eigen feil. Vi var på veg mot Sørmarka, men eg ville snu og gå heimover. Trur eg begynner å bli vèrsjuk. Det regner jo heile tida. Då er det faktisk like kjekt å leike med ball inne (eg får lov når det er liten ball) og trene litt. Trur matmor syns eg er litt rar for tida.


Nei, eg må ut og sjekke om døra til kjøkkenet har opna seg........

Trening veke 3

Eg er litt seint ute med å skrive treningsplan for veka. Men betre seint enn aldri....

Aller først så må eg innrømme at hovudet har vore fullt av Chico og Elisabeth (begge to på bilete). Chico skada foten på tur for ei stund sidan. Han blei aldri god og no meinte dei at leddbåndet var gått. Dyredoktoren meinte det var dårlege prognoser for operasjon på ein hund som er 10 år. Han anbefalte avliving.
Elisabeth stilte på trening i går. Chico var med og fekk lufte seg litt. Vi snakka og diskuterte, ka nå? Silje meinte at ho ikkje skulle høyre bare på ein dyrlege, men sjekke fleire. Og i dag kom gladmeldinga. Elisabeth hadde sjekka med veterinær Lande på Karmøy. Han forstod ikkje at det kunne vere eit problem og ville sjå på Chico. Fekk melding i kveld om at Chico blir operert i morgon. Så no kryssar vi fingrar og labbar og sender tusen helbredande tankar til Chico i morgon. Måtte dette gå godt! Lande er forresten den dyrlegen som tok i mot Ekko og dei 16 søskena hans.

Nå har eg tørka litt tårer og er klar for planen for veka:
Grunnferdigheiter:

1. Targeting. Vi har gløymt det litt i det siste, men Karin minna oss på det så no er det på programmet igjen. Targetpinnen går bra, pekefinger òg. Det einaste med begge, er at han av og til lurer på kvifor pinnen/fingeren forsvinn vidare. Han lurer på om det er ein ny test... Eg skal ha han til å følge etter, men det er han ikkje alltid like med på. Utfordring i denne veka.
2. Sitt. Sitt på avstand begynte vi på denne veka. Det var vanskeleg. Han vil springe bort til meg før han gjennomfører det.
3. Bakpartskontroll. Vi fortset med vinklar
4. Utgangsstilling. Den kjem automatisk inn som treningselement i løpet av vekene.
5. Galopp mot fører. Eg begynte på den i forrige veke og ser at det trengs. Han lar seg altfor mykje forstyrre på vegen inn. Eg er passe interessant. Og det vil eg jo ikkje vere.
6. Holde fast. Denne er ein del av grunnferdigheitene og eg trener på den i forhold til brukshund. Eg vil ha sikker apportering.

Bruks:

1. Apportering. Eg har no lese artikkelen om bringkobbelmelding. (Du finn den i høgre marg under "Gode artiklar"). Her stod det mykje fornuftig. Mellom anna må hunden apportere sikkert før eg set i gang med innlæringen av brinkobbelmelding. I tillegg må han synast at det å leike med figurant er noko i nærleiken av himmelriket på jord..... Akkurat den delen kan vi lære fort :-).
2. Blindslag. Nå er det kanskje på tide å prøve blindslag? Ekko runderer svært godt, men har til no alltid funne nokon når han fyk ut. Kanskje eg skulle ta ein test på laurdag? Må få nokon til å hjelpe meg med korleis dette skal gjerast.

Nå ut og trene atferd.

Våt, men kjekk trening

Plaskregn.... eg byrjar å bli lei. Greit at eg er glad i vatn, men treng det kome ovanfrå? Mykje kjekkare når det held seg på bakken.

I dette plaskregnet har den harde kjerne trent. Pia, Era, Scotty, Faya og stakkars Chico stiller like trufast opp som eg. Og eg syns vi blir betre og betre eg. Mor har sagt at sola går ned kl 1730 i midten av februar. Det betyr visst at då er det ikkje mørkt når vi skal begynne å trene. Lurer på om det har slutta å regne óg då? Eg gler meg i alle fall til eg får sett litt ka som foregår der ute på parkeringsplassen.

I dag hamna eg i gruppe med Faya og Scotty. Vi trente på 3 ting.
Det første var å få til ein skikkeleg "frys fast stå", altså ein stå der vi stoppar brått straks kommandoen kjem. Faya først. Ho tok eit par ekstra skritt etter kommandoen. Men den dama er jo ikkje dum. Ho forstod kjapt at det kom ein ball i full fart viss ho fraus fast. Og vips så gjorde ho det. Scotty hadde òg sånn ein kjekk ball så han òg fekk det til. Eg fekk låne ballen. Og sånn ein vil eg òg ha. Eg stod som eg var spikra fast. Dette var kjekt. Mor syns det gjekk for bra, så ho begynte med sitt og dekk kommando. At ho ikkje lærer. Her er eg perfekt på stå-kommandoen. Kan ho ikkje nyte det i 2 minutt? Eg var ikkje klar til å sitje. Eg ville fryse fast og få ein stilige ball gjennom lufta. Kjøp sånn ein ball til meg!

Oppgåve nr 2 var vanskelegare. "Sit" på avstand. Eg syns det er vanskeleg. Eg vil sitje hjå deg mor, skrik heile meg. Men Elisabeth holdt i tauet så eg måtte ta kommandoen på avstand. Det var rare greier. Likte det ikkje heilt. Matmor gjekk jo lenger og lenger vekk. Skal vi seie at karakteren blei sånn midt på treet?.

Oppgåve 3 var innkalling der vi med god fart skulle kome på plass. Anne Lise holdt meg ved startpunktet. Elisabeth sat på sida med ei skål med godsaker. Mor ropte "På plass" Eg sette opp farten og svingte innom Elisabeth, men forstod teikninga. Første gongen var eg så på tuppa at eg ikkje sette meg ned, men sprang til premien med ein gong. Det var visst feil. På tredje forsøk, gjekk det betre. Eg sette opp farten, svingte eit par grader mot premien, men tok meg inn og sprang på plass. Sånn Doggie Zen er veldig kjekt. Akkurat som premien smakar betre når den ligg i skåla.
Faya er så avansert at ho kunne ha Scotty ståande på midtlina utan at ho brydde seg då Elisabeth ropte. Det hadde aldri eg fiksa.

Etter all denne treninga fekk vi firbeinte kvile ut i bilen, mens dei tobeinte var så våte at dei likegodt stod ute ei stund til.

Runderingstrening er kjempekjekt!!

Denne helga har vore heilt topp! To dagar med rundering! Eg trur eg er skapt til brukshundstrening.

I går var det rundering med retrieverklubben. Då såg mor blant anna på at Trofast gjekk ID-spor. Det såg visst spennande ut det òg. Eg er klar eg, det er bare å lære meg det.

I dag starta vi ei ny brukshundsgruppe. Og det var kjempekjekt! Då var det hundar som kunne så mykje som meg og hundar som var heilt i startfasen. Dei tobeinte storkoste seg. I dag var Oskar og Rasmus òg med. Dei var flinke figurantar. Eg fekk rundert til tunga hang ut av munnen. Og så fekk vi prøvd oss på henting og levering av lausbitt. Syns eg var ganske flink eg.

Her er noen glimt frå dagen i dag (det er litt mørkt i skogen og vi spring veldig fort så det er visst ikkje lett for matmor å ta gode bilete).


Scotty i farta!

Era skal ha på arbeidsantrekket. Det sprang ho av seg i iveren i dag.

Oskar og Pia ute på post

To gode figurantar

Oppsummering av veke 2

Matmor evaluerer:
Det har vore ei veke der vi endeleg er i gang med trening. Det har vore flotte vinterdagar og ufyselege regndagar.
Så ka har vi fått gjort av det vi tenkte denne veka?

Grunnferdigheiter:
Vi er i gang med å rygge i vinklar. Ekko slår til med ein flott og neste blir bare kaos. Eg bør visst kun ta ein om gongen når det gjeld dette.
Vi pirkar på utgangsstillingen. Han har mange fine innkomstar, men bør nok få fart på seg.

Lydnad:
Eg kommenterte måndag korleis eg opplevde tannvising/ utgangsstilling og fellesdekk. Eg held fast med at vi ikkje må gå så fort fram. På fellesdekk-delen må eg fokusere på dei enkelte delelement.

Bruks:
Ekko har begynt å hente lausbitt hjå figurant om er nære. Hentar, kjem på plass og viser figurant. Trener førebels det og rundering kvar for seg. Vil at han skal halde på farten i flyingen ei stund. Vil så gjerne at den skal overførast til enkeltslaga. Men eg reknar med at han snart er klar for å prøve seg på melding.
Luktdiskrimineringa har vi fått gjort lite av.

Triks:
"Skjems du?" går framover, men han syns ikkje det er så veldig kjekt.

Eg verkar ikkje....

Matmor påstår at eg ikkje verkar i dag og at ho må skifte batteri på meg. Tull og vas. Eg verkar eg, men eg er litt sliten (akkurat sånn som ho er av og til...). Hadde meg ein kjempetur med full fart i skogen i dag. Blei sliten av det og så har eg litt vondt i foten. Haltar av og til. Så når matmor får meg ut av bilen for ein keisam "på plass", kan eg styre meg. Det er jo ikkje det mest inspirerande å gjere i plaskregn. Så skulle eg rygge ( den der masete bakparten). Gjekk så det suste i vinkel eg. Men altså, koffor må ho gjere det to gonger når første gong er perfekt? Nei , dette var både vått og keisamt, så då ho opna bildøra hoppa eg inn. Så kunne ho og dei andre bare vere der ute i regnet. Torsdag og trening med Siddis hundeskole betyr regn.

Elles har vi trent på det som står på programmet denne veka. Ho pirkar på utgangsstillingen. Vi må få fart på innkomsten visstnok. Ja, ja, eg får sjå om eg gidd springe inn.... Kanskje ho må finne noko eg har veldig lyst på?

Neste større treningsøkt er rundering på laurdag med retrieverklubben. Då vil eg ha flying og mor vil ha ei lita økt med meldingstrening. Eg skal holde ut det, bare eg får springe og finne folk.
Så har jammen mange nok meldt interesse for trening på sundagen. Eg skal få rundere då òg. Livet er jammen ikkje så verst!

Treningsrapport måndag

Matmor som fører ordet i dag òg:
Vi er i gang med måla for veka.
I dag har vi vore å trening saman med kjernen på måndagstreninga. Det er kjempekjekt kvar gong. Tobeinte får skravle hund og firbeinte får mykje fokus.
Evaluering etter treninga:

1. Tannvising. Ekko sit fint, lar dei ta på seg og sjå på tennene, men held ikkje utgangstilling heile tida. Vil reise seg undervegs. Det er når det er 3 "dommarar". Kanskje ein går heilt enkelt?
2. Fellesdekk. Til tider var han bare halvmeteren frå nærmaste hund, men han holdt fokus og låg fint. Eg blei litt uroleg når eit par av dei andre hundane begynte å reise seg, men Ekko bare såg bort på dei og låg vidare. Kjempeflott. Eg må trene på at han ligg beint. Han legg seg ned skeivt og sit skeivt når han reiser seg opp. Men flott utgangsstilling.
3. Lausbitt. 3 flotte opp-plukk av lausbitt og levering med på plass. Den 4. var meir rotete. Han kan få litt meir fart og tryggleik i kva han skal gjere. Elisabeth var kjekk figurant som det tydeleg var topp å springe til etter levering av lausbitt.

Eg syns Ekko fekk til mykje i kveld. Den som må lære seg å stoppe i tide, er eg. På alle punkta er han stødig og gjer det meste heilt fint i starten, men så held eg på for lenge... Det er jo så kjekt...Det gjeld faktisk alle punkt. Eg trur det er nok med maks 2 "dommarar" på tannvising. Han bør jo lukkast på minst 80%.

Når det gjeld apportering som fleire strever med så er det link til ein artikkel om framgansmåte her i høgre marg ( under gode artiklar). Den har nokre tips til oss som har det travelt med å nå målet i blant.

Så må Ekko få kome til litt:

Jammen på tide! Trur ho overtek bloggen snart! Eg syns det var kjempekjekt i kveld. Mor må jo bare bli glad når ho ser meg ligge der heilt i ro, sjølv om det er uro rundt meg. Ho skulle bare visst kor mykje eg tenkte på makrell i tomat. Nok om det, mor har fortalt om treninga. Men eg vil fortelje om det vanskelegaste målet: Å møte andre hundar og vere grei. I går møtte vi ein mor kjenner. Han har 3 hundar, den eine ein unghund ( er ikkje eit år enno). Han spurte om ikkje vi ville bli med å gå tur. Mor var skeptisk, men slo til. Eg fór ut av bilen og rett på ungjenta. Gjett om mor blei nervøs? Eg veit ikkje ka som gjorde at eg stoppa, kanskje mor til ungtispa? I alle fall fann vi tonen. Ho og eg sprang og sprang. Detvar kjempekjekt. Eg var heilt sliten etter turen og mor var strålande blid.

PS: Eg driv fortsatt og imponerer med å hoppe inn i bilen utan tvang.

Treningsplan veke 2 og brukshundtrening

Nytt år og gode forsetter...
I dag er det matmor som har ordet.
Eg har gått gjennom skjema for grunnferdigheiter. Det var mykje der Ekko er godt i gang med, men lite som er på flyt. Målet denne våren får bli å få mest muleg over på flytande. I tillegg til det som er vekeprogrammet, arbeider vi alltid med å møte andre hundar, og å gå fint i band. Det siste er han blitt ganske flink til.

Veka som kjem skal vi arbeide med dette:

Grunnferdigheiter:

1. Bakpartskontroll. Rygge i vinkel inntil vegg
2. Utgangsstilling. Perfeksjonere og drille på det å kome på plass bakfrå.

Lydnad:

1. Utgangsstilling. Bli tatt på og at andre helsar på meg utan at hunden reiser seg.
2. Fellesdekk. Bli liggande når andre hundar ligg nære. Trur ikkje eg skal gå for langt vekk på dei første forsøka. Det går fint når avstanden er stor, men nære...

Bruks:

1. Lausbitt-trening. Fortsette med å plukke opp lausbitt og kome på plass med det. Gjerne hente det hjå ein figurant.
2. Starte med enkeltslag på runderingstreninga.
3. Luktdiskriminering. Vi begynte så vidt i dag med første steget på å trene inn luktdiskriminering. Her er eg er heilt på ukjent grunn, så eg skriv meir om korleis vi har tenkt å gå fram for å lære dette seinare. Det einaste vi har gjort før, er å gøyme ein pinne med merke på og sett at han finn korrekt pinne kvar gong. Så luktesansen er i alle fall i orden!

Triks:

1. "Skjems du?" står på programmet til vi får det til.

Er jo usikker på om eg vel for mykje å gjere, men alt på grunnferdigheit og lydnad er kjent og dermed repetisjon og pirk. På bruks er punkt 1 og 3 kjempegreie å ha på kveldar inne. Og triksen MÅ vi jo bare få til. Flaut viss ikkje, syns eg :-).

Brukshundtrening.

Eg har lyst til å få i gang ei gruppe som trener bruks på sundagane (altså: rundering, spor og feltsøk). Vi må nok gjere det før alle folk er ute på tur så eg trur vi bør starte seinast kl 10. Du treng ikkje kunne noko særleg frå før. Vi lærer av kvarandre. Har du lyst, ta kontakt.

Kvardagen er i gang

Ute er det storm. Det blei ikkje lange turen syns eg, trur mor ville inn litt fort. Det er godt å vere i rytme igjen, men eg saknar det å vere godmorgon komite etterkvart som dei stod opp. No ringjer klokka altfor tidleg. Eg er ikkje heilt klar.

Men det kjekke er jo at vi har begynt på fellestrening igjen. Elisabeth hadde med seg julekaker så det blei litt fest. Vi trente:

• Tannvising. Den første "dommaren" oppførte eg meg perfekt med, den andre måtte eg bare reise meg for å helse på, den tredje det same og den fjerde gjekk fint. Dei kan ta på meg, sjå på tennene mine - alt det er bra. Men eg har så lyst til å endre sittestilling, reise meg opp undervegs osv.
• Innkalling. Eg var nesten perfekt, men så var den største utfordringa ei tube med leverpostei mot ei leike framme hjå mor. Eg sprang for drakampen med henne. Det skulle kanskje vore meir utfording, td at det ar ein fristande hund langs løypa. Men verken Pia eller Era fekk stå der og friste. Dei tobeinte meinte at det kunne kome konflikter både mellom den eine og den andre.... Men etterkvart må eg trene med at det er ein hund på halvvegen.
• "På plass". Eg sette meg og Torhild og Silje sjekka om det var beint. Dei var ganske kritiske syns eg. Eg som syns eg var blitt så god. Heldigvis trøysta dei med at dei bare dreiv med pirk for eg sat veldig fint. Matmor er i pirkehjørna for tida så eg sveittar i veg.
• "Fri ved fot". Julepirkinga hadde effekt: Eg gjekk mykje beinare og meir inntil mor enn før jul. Jippi!
• Eigentrening var å imponere med å hoppe frivillig inn i bilen kvar gong. Matmor blei heilt hysterisk av glede. Det var litt kjekt...

Sidan turen i dag blei kort, skulle vi trene på "Skjems du?". Eg forstår lite ka ho vil. I byrjinga tar eg labbane over snuten for å få vekk teipen. Då klikkar ho. Etterkvart syns eg det blir heilt tullete og tenkjer at det sikkert er ein av dei der testane ho har, så eg går tolmodig rundt med teip på nasen og bukkar, sit og finn på mykje rart, men ikkje det ho vil premiere. Rart. Elisabeth har sagt at ho sette teipen heilt ytterst på nasen. Ka er forskjellen spør nå eg? Kan han ikkje bare henge der så kan eg drive med mitt? Men ho har visst ikkje gitt opp enno. Hadde det bare vore logisk ka ho ville, så hadde eg sjølvsagt hjelpt henne....

Til slutt blei ho så imponert over at eg låg stille og stirde på henne (eg var frustrert over at ingen av mine forslag til ka vi kunne gjere med teip på nasen, fekk gehør) medan ho drakk kaffi og åt kaker at eg fekk ei julekake ( Premien var god så det trur eg at eg fortset med...).

I morgon er det rundering i storm og kanskje regn. Kan bli spennande.

GODT NYTT ÅR!

Eg overlevde... men bare så vidt trur eg. Det begynte å smelle rundt kl 15. Akkurat då eg var ute og søkte etter godbitar i hagen. Eg rømde inn i bilen og var der medan mor støvsugde bilen. Vi måtte kjøre til ein skog eit stykke vekke slik at eg fekk lufte meg litt for eg turde ikkje gå ut der eg budde.

Mor trudde ei stund at CDen verka, men det var før kl 20. Etter det var eg bare skjelven. Alt var nifst, ikkje ville eg ha godbitar og eg pusta som ein kval. Det endte med at eg låg halvveges under salongbordet med hovudet gøymt bak ryggen på mor. Ho sat på golvet og klappa meg. Dei prøvde å leike med meg, men det turde eg ikkje bli med på. Alt blei nifst. Vi prøvde å finne eit trygt rom i huset, men det lukta svovel overalt syns eg. Klokka 2 i natt somna eg og sikkert alle dei som driv med farlege ting, for då var det roleg.

I dag har vi reist heim igjen. Juleferien er slutt og kvardagen skal begynne. Mor ante nok at vi har naboar som syns at alt som smell og fyk i lufta er noko ungar skal leike med lenge, så ho lufta meg før vi kom heim. Og riktig nok. Det låg røyk over området, det smalt før vi var komne i hus. Eg nekta å gå ut av bilen. Mor måtte tvinge meg. Så no ligg eg ved føtene hennar. Reiser ho seg, reiser eg meg. Eg tør ikkje vere andre stader enn der ho er. Trur til og med ho har vore ute og snakka med både vaksne og ungar om at eg blir veldig redd. Koffor får dei så mykje at dei ikkje rekk å bruke det opp når det er lovleg?

I morgon har mange ungar fri frå skolen, så då smeller det vel heile dagen.... Eg trur eg blir med mor på jobb. Betre å ligge i bilen enn midt i alle smella.

Men før eller seinare er dei vel ferdige med dette tullet og eg kan få eit godt nytt år eg òg. Eg gler meg til å begynne å trene igjen. Eg har ikkje heilt slappa av i ferien, altså: Har lært at viss eg legg meg fint ved sida av alle andre enn matmor, får eg mat når menneska sit ved bordet (det var lett å lære). Har lært at julekaker er fantastisk godt.Litt betre bakpartskontroll trur eg at eg har fått. "På plass" sit i blant veldig bra. Vi har begynt med å hente opp lausbittet. Eg har begynt å venne meg til teip på nasen, ka det no enn er ho vil med det. Og sist, men ikkje minst, eg har vågd å få alle klørne klipt. Kjempegode godbitar og kjempegod tang - og litt meir enn vips, så var det gjort.

GODT NYTT ÅR TIL ALLE EG KJENNER!!
Mor vil forresten òg vere med på helsinga,
så GODT NYTT ÅR frå oss begge!