Frustrert fri ved fot

Nå har vi øvd og øvd på at eg går framfor matmor og kikkar på henne. Der går eg som ei kula. Held stø kurs (mor sjanglar til tider syns eg... ikkje heilt stødig på bakpartskontroll på seg sjøl kan ein seie..). Og då skal jo neste steg vere at ho svingar meir slik at ho til slutt går framover ved sida av meg. Men då går alt galt. Eg trør ut til venstre, vil ikkje gå heilt inntil (må jo ha litt avstand for å sjå godt) og begynner å sjå meg rundt i staden for å halde på det beundrande blikket. Ho testa ut i dag at ho får meg inntil seg viss ho held bandet stramt og held ein godbit framfor seg. Men stoppa heldigvis med det for det er lokking og luring, ikkje klikkartrening.



Eg har bevist for henne at eg kjapt kan ta både sitt, dekk og stå når ho går bakover så no trur eg ho legg dette litt dødt og flyttar fokuset til den berømmelege bakparten min. Det blir nok på plass inntil vegg, rygging og andre kjedelege aktivitetar framover. Får satse på spennande godbitar og at Karin finn på noko kjekt på kurset på torsdag.



Matmor har forresten funne ein kjekk plass eg kan springe for fullt utan at ho treng å bekymre seg for andre hundar (ho er jo stadig redd for at eg skal angripe). Vi finn fram seint på kvelden, så spring vi begge to og har det kjempegøy! Neste gong syns eg ho skal ta med ein ball så kan vi verkeleg slå oss laus.



I dag har eg vore figuranthund. Eg blir ganske sliten av det for det er mykje å gjenta seg sjølv, men det er kjekt òg. Får jo godbitar..................



Og så har vi trent på å gå inn i bilen. Merkeleg nok så liker eg ikkje det. Merkeleg fordi eg veit jo at det ofte betyr at vi skal på trening, besøke kjekke folk eller gå tur når vi skal i bilen. Men det hender jo det betyr 4 timar bilkjøring eller bli igjen i bilen når matmor besøker andre. Eg trur det bare er det dumme eg tenkjer på, for eg liker ikkje å gå i bilen. Men viss noen andre enn matmor fylgjer meg, ja då hoppar eg inn i full fart. Det er jo trass alt min bil og eg viser den stolt fram til alle andre.



Her er eit glimt av meg der eg prøver å halde roen medan mor spelar den grusomme CDen. Eg syns ho gjentek den ofte. Liker betre CDane med julemusikk. Ho har forresten kjøpt D.A.P. Det skal visst hjelpe mot bråk det òg.